ප්‍රාර්ථනා ඒ විදියටම ඇස්පියාගෙන ටිකක් වෙලා සමීරගෙ පපුවට හිස තියාගෙන ඒ හදගැස්ම වින්දා. “පුංචි දොස්තර නෝනා……” “හ්ම්……..” ප්‍රාර්ථනා කෙටියෙන් උත්තර දුන්නෙ අැස්පියාගෙනමයි.ප්‍රාර්ථනාට ඇස් අරින්නත් ලෝභයි.තව
බහිරව කන්දෙ සුන්දරත්වය ප්‍රාර්ථනාව වෙනමම ලෝකෙකට අරන් ගියා.ඇත්ත තමයි.මැදවච්චියෙ කාෂ්ඨක ඉරිතැලුණු පොළවට වඩා මේ ප්‍රාණවත් පරිසරය කොයිතරම් සොඳුරුද.සමීර ඇයගෙ රසවින්දනයට බාධා නොකලෙ ඒ නිසාමයි. “පුංචි
සමීරට මේ දුරකතන ඇමතුම ලැබුණු දින උදෑසන ප්‍රාර්ථනා සුපුරුදු ලෙස දේශන වලට සහභාගී වීමට බෝඩිමේ සිට විශ්ව විද්‍යාලය වෙත ගමන් කරමින් සිටියේ… “ආ නංගී….අද අහුවුණා
මේක ටිකක් වෙනස් කතාවක්. අපේ තාත්තගේ අත්දැකීමක්. අපේ තාත්තා වෙන්නප්පුව කියන නගරයේ රැකියාවක් කරලා තිබුණා. 1992 දි තමයි පත්වීම ලැබිලා තියෙන්නෙ. වෙන්නප්පුවේ විදුලි අධිකාරී වරයා
පසුගිය ඔක්තෝබර් 30 වැනිදා තුර්කියේ ඉස්මීර් නුවර ඇති වූ භූ කම්පනයේ සුන්බුන්වලට යටවී සිටි කුඩා දැරියක දින 04 කට ආසන්න කාලයකට පසු, ඊයේ (නොවැම්බර් 03)
හැමදාම කීවෙ මන් පච උනු කතා නිසා අද කියන්න යන්නෙ මා විසන් කරන ලද වීර වික්‍රම කතාවක් ගැන. අදුරු වලාපට ඉරාගෙන ආව කතාවක් නිසා මෙකෙ