(දඩිබිඩිස්ගේ හඬින් කියවා බලන්න) පස්සෙන් එලෝගෙන එන සද්දන්තයෙක් වගේ දුවගෙන එන්ටෙ කවුද හැබෑටම ඈ? ඇන්ඩෘ රසල්වත්ද? ටිකක් ලං වෙලා බැලුවනං? හෑ…. සුරංග ලක්මාල් නේද? පන්දුව
එදා උදෑසන පවා ඇය අවදි වූයේ තම පුතුගේ ඝාතකයා එල්ලුම් ගසට යවනු බැලීමේ පරම චේතනාවෙනි. ඝාතකයා පුටුවක් මතට නංවා ඔහුගේ ගෙලට තොණ්ඩුවක් දමනු ලැබූ විට,
මං මහසෝනගෙයි මෝහිණීගෙයි පුතා. මං දන්නවා එහෙම කියපු ගමන් හිනා යනවා. ඒත් ඒක තමා ඇත්ත. කමක් නෑ හිනාවෙන්න. මහසෝන කැමතියි හිනාවෙලා ඉන්න. පොඩි එකාව තුරුල්
කළින් කතාව නොකියවා මෙහි සම්ප්‍රාප්ත වෙච්චි ඈයොන්ට මාගේ සාතිශය සංවේගය. ඒ පැත්තෙත් රවුමක් දාලා මේ කතාවට ගොඩවුණාය කියන්නේ හොද ගණන්. අර අහවල් දේකටවත් නෙවේ ඕං.