රත්නශ්‍රී මහතා තමන්ගේ ජීවන අත්දැකීමක් පාදක්ක කරගෙන ලියවුනු ලස්සන්න ගීතයක් “ශාන්තිනී තෙමා වැටෙයි” ගීතය. ගුණදාස කපුගේ ශූරීහු සංගීතවත් කල මෙය ගායනා කරන්නෙ කාරුනාරත්න දිව්ල්ගනේ මහතා.
ශාන්ත වැලන්ටයින් තුමා කටුණායක එයාර්පෝට් එකෙන් එළියට ආවේ පිටිපස්සේ දොරෙන්. ලංකාවට එන්ඩ කලින්ම රෝම්වල හිටපු ලංකාවේ මනුස්සයෙක්ගෙ කියපු විදිහට යූරෝ ටිකක් වැඩිපුර අරගෙන ආවා නිසා
සති අන්තේ නිවාඩුවට ගෙදර ගිහින් කොටුවෙන් 138 බස් එකක නැගලා හෑන්ඩ් ෆ්‍රී දෙකත් ගහගෙන ජනේලෙට ඔලුව තියන් …හෙට සදුදා කියලා මතක් උනාම දැනෙනෙ සාමාන්‍ය කාලකන්නි
දැඩි පාඨක ප්‍රතිචාර සහ මරණ තර්ජන හා සමාන ඉල්ලීම් මත මයි සෙල්ෆ් දෙවන වෙළුව ඔබ වෙත ඉදිරිපත් කිරීමට තීරණය කලෙමි. දෙවන කොටස වුවද පළවන කොටසේ
මේ එක පොටෝ එකක තියෙන්නේ පෙබරවාරි 13 වැනිදා ලංකාදීප පත්තරේ ගියපු සිරස්තලයක්. අනිත් එකේ තියෙන්නේ මේ වගේ නිවුස් එකක් දැක්ක ගමන්ම කුලප්පු වෙන ෆේස්බුක් පේජ්
පෝය දවසේ නිවාඩුව භුක්ති විදිමින් ,ඇදට වෙලා මලපෙරේතයා පොලේ ගැහුවා වගේ හතරගාතෙ දාලා දපාගෙන ඉන්නකොට හිතුනා “හෙටත් වැඩට යන්න බෑ බෑ වගේ නිවාඩුවක් දාන්න ඕනි
මම පුශ්ප. මගෙ වයස අවුරුදු තිස් දෙකයි. දැන් අපි ඉන්නෙ දහතුන් වෙනි මනමාලි බලන්න ගිහින් එන ගමන් වෑන් එකේ. වාහනේට නැගපු ගමන් මම ගැලෙව්වා සපත්තු
අපේ ඉස්කෝලේ නැටුම් සර් වපරයිය. අරෙහෙ බැලුවොත් පේන්නේ මෙහෙය. කන් ඇහෙන එකත් ටිකක් අඩුයි ය. අපිට සර් කෙනෙක් හරි ටීචර් කෙනෙක් හරි නැති වෙලාවට පංතිය
දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ විකල්ප විශ්වයන් එහෙමත් නැත්තං සමාන්තර ලෝකයන් පිළිබඳව ඔබ ච්‍රිතපට, නවකතා හෝ අන්තර්ජාලය හරහා කියවා බලා අසා ඇත. එසේම සමාන්තර ලෝකයක පැවත්ම හා
1. පළමු ඉඟිය: ටයරයක් පුපුරා ගිය විට හැකි තරම් සන්සුන්ව සිටීමට සහ සුක්කානම රෝදය අත් දෙකෙන්ම තදින් අල්ලා ගැනීමට උත්සාහ කරන්න. 2. දෙවන ඉඟිය: වැදගත්ම
පාසල් ප්‍රේමයක් විවහ ජිවිතය දක්වා පවත්වාගෙන එනවා කියන්නේ ගොඩක් අසීරු දෙයක් කියලයි මම හිතන්නේ. මොකද අපි පාසල් ජිවිතයෙදි ආරම්භ කරන ප්‍රේමය නෙවෙයි අනාගතයට අරගෙන එන්නේ.
අපි දෙන්නා බඹා කෙටූ හැටියට පතා ගෙන ඔතා ගෙන ජම්පින්ග් ඇන්ඩ් ගොයින්ග් ක්‍රමයට ඇවිත් මේ අප්‍රේල් 29 ට අවුරුදු 15 ක් . සමහරක් අයට නම්
මම පාසල් අවධියේ දී කෝල බැලුම් හෙළු යුවතියන් අතර ශිවන්තිට හිමි වන්නේ විශේෂ ස්ථානයකි. හේතුව ඇගේ ඉන්ටර්ෆේස් එක නොහොත් අතුරු මුහුණතෙහි ඇති ජුගුප්සාජනක ස්භාවයයි. බාලංශ
කතාවෙ හෙඩිම මේම දාන්නෙ ඇත්තටම ඒ ටයිප් බුෆේ අයිටම් එකකට කියන නම දැන් මතක නැති නිසා. මේක ඇවිල්ල චාරිකාවක වෙච්ච සීන් එකක්. අපි ඒ අවුරුද්දෙ
මේක නං ඉතිං මටම සිද්ධ උන වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම විලිලැජ්ජා සහගත කේස් එකක්. අපේ අත්තම්මගේ (අප්පච්චිගේ අම්මා) දානෙට ගමේ ගියපු දවසක තමයි මේක උනේ. දැන්
‘ කොහෙද සීයෙ යන්නෙ?’ ‘පරගොඩ ගිහින් එන්න කියල !’ සීයාගෙන් අපි නිතරම අසන ප්‍රශ්නෙත් ඒකට ලැබෙන උත්තරෙත් මේකම තමයි . සීයා පරගොඩ යනබව කියනව ඇහුනම
එලීනා නොහිටියානං මෙලහකට මම මැරිලා. එලීනාව මුලින්ම මට මුණ ගැහෙද්දි මං හිටියෙ ජීවිතේ කවර කවමදාකවත් නොවැටුන ආගාධෙක පතුලෙ එරිලා. අහ්..කියන්න අමතක වුනානේ. මම එරික්.වයස අවුරුදු
මේක මගේ යාළුවෙකුට සිද්ධ උන ඇත්තම සිද්දියක්. අපි දෙන්නම වැඩ කරන්නේ කොළඹ ඔෆිස් එකක (මහ ලොකු එකක් නොවයි ඉතිං.). අපි මිනිහට ඉෂාන් කියලා කියමු. ඉෂාන්
කඩේ යාම පුංචිම පුංචි කාලේ ඉදලා මට හුරු දෙයක්. පොඩි කාලේ ගියේ අපේ අම්මට. දැන් යන්නේ නෝනට. එදා අද කියලා වෙනසක් නෑ. ගේන බඩු සමානයි.
හවස් වරුවක මං හිටියෙ හොඳ ට පුටු සෙටියෙ හාන්සි වෙලා සින්දුවක් අහන ගමන්,නින්ද යන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දි අම්මා ගෙ හඬින් මන් ඇස් ඇරල බැලුවෙ නොරිස්සුමකුත්