Day: March 24, 2021

උදේ 9.20යි . නොදන්නා නොම්මරේකින් කෝල් එකක්. පැයක විතර දිග හෑල්ලකින් පස්සෙ…. ‘කෙල්ල මැරෙන්ට ඕන කියනවා. මොකක්ද ඩොක්ටර් මන් කරන්ටෝන??’ ‘ටීචර් ඔහොමම ඉන්න. මන් එන්නම්.’

අපේ ගේ මිදුලෙම ලොකු කොස් ගහක්.ගමටම කොස් බෙදන්නෙ එයා.මටනම් ඉතින් එයා හරිම අාදරෙයි.මන් එයාට අාදරේට කෙල්ල කිව්වා.හැමදාම එලිවෙන ජාමෙට මන් කොස් කෙල්ලට කියනවා ඔන්න අදනම්

ජීවිතේට ඕනි කරන්නේ නැහී නැහී පස්සේ ගිහින් අයිති කරගන්න දඟලන විදියේ සම්බන්ධකම් නෙමෙයි.. මොකද ඒක පාර්ශවීයව ඔය දේ කරන්න ගියාම දුකේ දුක තමා ඉතිරි. තමන්

කලාව, ආදරය එකට එකතු කල , සමාජ යථාර්තයත්, ගැහැණියකගේ ගැහැණුකමත් සියුම්ව පෙන්වා දුන් අපේ කාලයේ වීනස්ගේ කතාව… එතුමියගේ ලියමන් අතර තවත් එක් අනගි ලියමනක් බව

මේ සිද්ධිය උනේ මීට අවුරුදු දෙක හමාරකට තුනකට විතර කලින්. මගෙ නම ළහිරු. නැඩ කලේ කොළඹ ප්‍රසිද්ධ සමාගමක.එදා වැඩට ගිහින් බයික් එකේ එද්දී මඟදි හොඳ

” අක්කේ ඔයා කොහේද ඉන්නේ? ඒ මගේ ස්වාමියාගේ මල්ලීය. “ඇයි මල්ලි? මම ගෙදර” මල්ලී මට නිතර කතා නොකරයි.එහෙත් උවමනාවක් වූ තැන කතා කරයි. ” අක්කේ

මාලිමාවෙහි ඉතිහාසය වසර 4000 ක්‌ පමණ වූ වාර්තාගත ඉතිහාසයක්‌ ඇති ලෝකයේ පැරණිම සංස්‌කෘතීන්ගෙන් එකක්‌ අයත්වන්නේ චීන ජාතිකයන්ටය. සුළු ජන කොටස්‌ විශාල සංඛ්‍යාවකින් සමන්විත වුවද චීනයේ

ඇච්චෝ බැච්චෝ කාලේ ඉඳන් අහලා පුරුදු මේ වචන පෙළ අපට මතක් කරන්නේ ලංකාවේ වාෂ්පයෙන් දුවපු කෝච්චි තිබුණු අතීතයයි. සුද්දගේ කාලේ බිහිවෙච්ච ලංකාවේ දුම්රිය ගමන්වලට මේ

මෙම පුද්ගයන් අතුරින් මාස හයක ලදරුවා පනපිටින් වළලනු ලැබූ බව විශේෂඥයන් සොයාගෙන ඇති අතර මෙම 8 දෙනා පුරාණ ගොවීන් බවත් ඔවුන් මීට වසර 500 කට

කොළ කැඳ වීදුරුවක් උදේට බොන එක පුරුද්දක් කරගෙන තිබ්බට ඒක නිකන් මහ ගොඩේ වගේ හිතුනා. ඒක නිසා බලය, ජවය, ශක්තිය වැඩෙන්නත් එක්ක, බොන්නම කියලා චතුරිකා