වෙන් වෙන්න හේතු (පෙම් කතා)

“නෑ නෑ. අපි ගිහින් ම කමු. මට බඩගිනි නෑ”

පැය බාගයක් යන්නත් කලින් මට ඈනුමක් යද්දී බඩගිනිත් වගේ කියල මම කීවෙ බඩගින්නට වඩා නිකමට වගේ.

“දැන් මම එද්දිම ඇහුවෙ දන්න හින්දා තමයී. දැන් අය මඟ නවත්තන්නෙ නෑ”

මේ මනුස්සයා කොච්චර නම් නපුරුද? වෙන කෙනෙක් නම් ඔහොම නෑනේ හිත හිත ගියා මිසක් ඇත්තටම එයා මුලින්ම කියපු දේ ඇහුවා නම් කියලා හිතුණෙ නෑ.

————

රස්නෙ දවසක් නිසා අපි ගියේ මොනාහරි බොන්න කියලා.

එයා පුරුදු විදිහටම දෙහි බීම එකක්. ඒත් මට අයිස්ක්‍රීම් කන්න හිතුණ. එ‍යා පොඩි එකක් අරන් දෙන්න හැදුවට මට ඕනෑ වුණේ ලොකු ලස්සනම එක. එයා කීවා ඔක්කොම මට කන්න බෑ කියලා. මම එයාට ලෝබයා කීවා.

ඒත් ඒකෙ රහ වැඩිකමටම මට ඒක එපා වුණා. මත් වුණා වගේ. බාගයක් වත් කන්න බැරි වුණත් එයා කීවෙ ඔක්කොම කනකම් නැගිටින්නෙ නෑ කියලා.

මම දැක්කා හොරෙන් හිනාවෙනවා. එතකොට තවත් තරහයී. දුකයී.

කෝමහරි ඔක්කොම කෑවේ මම අඩ අඩ වගේ. මගෙ ඔලුවත් රිදුනා එදා. ඊටපස්සෙ මම අද වෙනකම් අයිස්ක්‍රීම් කන්නෙ නෑ ඒ අප්පිරියාවටත් වඩා මට එයා මතක් වෙන නිසා.

______

රෑ ටව්න් එකේ ලොකු සංගීත සංදර්ශනයක් තිබුණා. මම ආසම ගායකයත් එනවා. මම යමු කීවාම එයා කීවා මට ඕවගෙ ගිහින් ඉන්න බෑ නිදිමත කියයී ,කකුල් රිදෙනවා කියයී,ගියපු වෙලේ ඉදන් ආපහු එමු , ආපහු එමු කියයී කියලා. මම පොරොන්දු උනා එහෙම කියන්නෑ කියලා.

ඒත් ඇත්තටම මට පැයක් විතර යද්දී ඒක එපා උනා. මම ආපහු යමූ කීවා එයා බෑ කීවා. එදත් හොරෙන් හිනා වෙනවා මම බලාගෙන. මට තරහ ආව. මම අඩ අඩ කීවත් , අපි ආපහූ ආවෙ පාන්දර එයාට ඇති උනාම. ඒ වෙනකම්ම හිටියෙ හිටගෙන.

එදායින් පස්සෙ ඒ වගේ තැන්වලට මම යමූ කීවෙත් නෑ ගියෙත් නෑ.

————–

ඇදුමක් ගන්න ගියපු දවසක එයා තෝරලා දීපු ඇදුම මට කැත උනා. මම කීවා ඕක මට මදි මම ඔයීට වඩා මහතයී කියලා. මම තෝරලා ගත්ත ඇදුමට එයා කැමති උනේ නෑ. මට මාව විශ්වාස නිසා ඇඳලා බලලවත් නෙවේ ගත්තේ. ඒත් එයා දෙකම ගත්තා.

ගෙදර ගෙනත් බැලුවාම මම ගත්ත ඇදුම මට වඩා ලොකුයී. එයා තෝරපු එක ඇගෙ ගානටම.

මම කීවාම මම ගත්ත එක මාරුකරගන්න ඕනෑ කියලා එයා කීවේ අය ඕක මාරුකරන්න යන්න බෑලූ. දැන් පන්ඩිතකමට ගත්ත නම් කෝමහරි අදින්නලු. ඇඳුම් ගත්ත බිලවත් මට දුන්නෙ නෑ. තනියම ගිහින් මාරු කරගන්න කියලවත්.

හැමවෙලේම ඒ වගේ වැඩ හින්දා හැමවෙලේම මට දුකයි. තරහයී. පොඩි දේටත් මෙහෙමනම් ඉස්සරහට කොහොමත් වැඩි වෙයී.

ඉතින් මට හිතුණෙ අපි ගැළපෙන්නෙ නෑ කියලා.

දැන් මට ඊටවඩා තරහයී.

මම ගැන මටත් වඩා හොඳට දැනගෙන, මට පුළුවන් මොනාද බැරි මොනාද කියලත් දැනගෙන

“අපි මේක නවත්තමු” කියලා මම කියද්දිත් එයා මුකුත් නොකියා හිනාවෙලා ගියපු එකට.

ඇයි යන්න කලින් කීවේ නැත්තේ මට ඔයා නැතිව ඉන්න බැරි වෙයි කියලා.

හැබැයි එහෙම කීවත් මම අහන එකකුත් නෑ.

මට බලන්න ආසයී. මම දැන් පසුතැවෙනවා කියලා එයා දැනගත්තොත් හොරෙන් හිනාවෙන හැටි ඉස්සර වගේ.

උපුටා ගැනීම: Subhashini Rathnayaka