අපේ තාත්තාගේ ටිකක් දුර නෑයෙක් වුණු සුනිල් ලොක්කා ගැන තොරතුරු ටිකක් කියන්නයි යන්නෙ.ඒ නෑදෑ කම ගැන අපිට පට්ට ආඩම්බර නිසා තමයි ගැම්මට මේවා ප්‍රසිද්ධියේ පල කොරන්නෙ.
සුනිල් ලොක්කා රජයේ රියැදුරු රැකියාවක් කලේ.සල්ලි පොලියට දෙන එකත් කලා.මිනිහගෙ ඔෆිස් එකේ ලොකු මහත්වරුත් මිනිහට ණයයි.ඒ කාලේ මම ඉස්කෝලෙ නමය දහය වසර වල ඇති.අපේ තාත්තාට කල්දේරා අයියේ කියල කතා කරන අතරේ මට මල්ලි කියල තමයි පොර කතා කලේ .වයස හතලිස් පහක් විතර වුනාට පොර බැදලා නෑ.හැබැයි බදින අදහස අතෑරලත් නෑ.තාත්තව හම්බු වෙන හැම වෙලේම,
“කල්දේරා අයියෙ මට කවුරු හරි හොද ගෑනු ලමයෙක් බලන්න කසාද බදින්න,මල්ලිලා නංගිලත් කිසි වුවමනාවක් කරන්නෙ නෑ මං ගැන.” කියන නිසා තාත්තටත් අනුකම්පා හිතිලා මිනිහට මනමාලියක් හොයන්න බැහැලම වැඩේ පටන් ගත්තා.
තාත්තා දන්න අදුනන අයට කියලා කටයුතු කීපයක්ම බලන්න යන්න ලෑස්ති කලා ඔන්න. අමාත්‍යාංශයේ මිනිහා එලවන වාහනෙත් අරගෙන ආවා නිවාඩු දවසක.තාත්තා කියපු නිසා මෙලෝ රහකට නැතිව මාත් තාත්තා එක්කම නැග්ගා වාහනේට.අපේ අම්මගේ නම් කිසිම ප්‍රියතාවයක් නෑ මේ වැඩ වලට.
එදා දවසේ තැන් තුන හතරකට යන්න දාගෙන තිබුනා.
“සුනිල් මල්ලි,කේක් බිස්කට් මොනවා හරි ගමු නේද?”මිනිහට මේවා ගැන වැඩි තේරුමක් නෑ කියලා හිතපු තාත්තා මතක් කලා.
“අනේ මොකටද කල්දේරා අයියෙ? ඕවා හරි යයිද මොනා වෙයිද කවුද දන්නෙ!නිකම් වියදම් නොකර අපි ඉස්සෙල්ලා මනමාලියො බලාගෙන යං!” මේ යකා ගත් කටටම කියපි.
තාත්තා කරකෝල අතෑරියා වගේ වුනා මගෙ හිතේ.දුර නෑයෙක් වුනාට මිනිහගෙ මහ ලෝබ කම තේරෙන්න ගත්තෙ දැනුයි.
“එහෙම හරි නෑ සුනිල් මල්ලි.අපි ඒ ගෙවල් වලින් තේ ටිකක් හරි බොනවනෙ.මොනවා හරි ගෙනියන්නම ඕනෙ.ඔයාට බැරි නම් ඔය කඩයක් බලලා නවත්තන්න.මංවත් ගන්නම්.”අපේ තාත්තා තදින්ම කිව්වා.
මේ යකාට විලිසංගයක් නැති වුනාට අපිට තියෙනවානේ.
“මිනිස්සු දැන ගන්න ඕනනෙ ගෙදරට එන අයට සලකන්න?අනේ නිස්කාරණ වියදම්නෙ මේ?කල්දේරා අයියා කියන හින්දම ඔන්න!”කියලා මුනු මුනු ගගා මේ යකා වාහනේ නැවැත්තුවා කඩයක් ලග.
පස්සෙ මිනිහම තෝරලා චූටි සීනි කෙසෙල් වගේකුයි බිස්කට් පැකට් වගේකුයි පාර්සල් තුනකට ගත්තා.ඒ කාලෙ හැටියටවත් රුපියල් තුන්සීයක් වත් ගියාද මන්දා ඒ ටිකට.අපරාදෙ කියන්න බෑ තාත්තට ගෙවන්න නොදී මිනිහ ගෙව්වා ඒක.බැදගත්තු බෙරේ ගහනවා කියලා හිතාගෙනද කොහේදෝ තාත්තත් බොහොම කල්පනාකාරීව වාහනේට නැග්ගා.
සුනිල් සෑහෙන උස මහත මිනිහෙක්.මිනිහගෙ සරීරෙට කිසිසේත් ගැලපෙන්නෙ නැති පුංචි තෑගි කවරත් අරන් තැන් තුන හතරටම ගියා ඔන්න.
පලමු තැනින් පිට වෙලා එද්දි මිනිහගෙ කමෙන්ට්ස් ටික.
“වැඩිය ලස්සනක් නෑනෙ කල්දේරා අයියෙ.වයසත් වැඩියි.”
“තාම ඉගන ගන්න මල්ලිලා දෙන්නෙක් ඉන්නවනෙ?උන්ගෙ බරත් මගෙ කරට එයිද දන්නෙ නෑ?”
“මුකුත් ලැබෙන පාටකුත් නෑ!ඒ ගේ බෙදා ගන්නම කී දෙනෙක්ද?”
අනෙක් තැනකින් එද්දි කමෙන්ට්ස්.
“පෙනුම නම් ටිකාක් හොදයි.”
“මුදලින් දෙයක් දෙනවා කියන්නෙ බැංකු පොතේ පනස්දහක් ඇති ඔච්චර තමයි!”
(ඔයාලට දැනීගෙන එන අප්පිරියාව මට තේරෙනවා.කොරන්න දෙයක් නෑ.)
තව තැනකින් එද්දි,
“නිකමටවත් දෙන දෙයක් ගැන කීවෙ නෑ!මහ කපටි මිනිස්සු වගේ?”කිව්වාම
අපේ තාත්තා මිනිහට මෙහෙම අවවාද කලා .
“දෑවැදි ගැන ඔහොම හොයන්න එපා සුනිල් මල්ලි.ඔයා නැති බැරි මිනිහෙක් නෙමෙයිනෙ.ඔයාට දැන් පනහකට කිට්ටුයි.ඉස්සරහට එන්නෙ ඇගට බැරි වෙන කාලෙ.තමුන්ටත් සලකගෙන පින් අතේ වැඩත් කරගෙන ඉන්න පුලුවන් හොද ගෑනු කෙනෙකුට බලලා කැමති වෙන්න.”
තාත්තට දැන් මිනිහාව ඇති වෙලා තියෙන්නෙ කියලා මට තේරෙනවා.
අපේ තාත්තා කවදාවත් දෑවැදි ගැන අහපු හොයපු නැති කෙනෙක්.
“එහෙම කියන්න එපා අයියෙ.දැන් එක්කන් ගියාම ජීවිත කාලෙම කන්න අදින්න දීලා නඩත්තු කරන්න ඕනනේ.ඒක හින්දා දෑවැද්දක් ගන්නම ඕනෙ.”මේ යකත් තාත්තට පෙරලා අවවාද කලා.!
තාත්තයි මායි ඇටි කෙහෙල් කාපු උගුඩුවායි උගෙ පැටියායි වගේ ගමනෙ ඉතුරු ටික ගෙවලා ගෙදර ආවා.
රෑ වුන නිසා සුනිල් ලොක්කා අපිව බස්සලා යන්න ගියා.
අම්මා නෝන්ඩි හිනාවක් දාලා අහනවා
“සමාජ සේවෙ ඉවරද? කියලා.
“ඔව් ඉවරයි”තාත්තාත් නෝන්ඩිය කාගෙන කියන්නේ සරමට බහින ගමන්.
“ඔයා දන්නවද මාලා ආවා” අම්මා ආරංචියක් කියනවා.මාලා කියන්නේ සුනිල් ලෝබයගේ නංගි.
“මොනවද කියන්නෙ?”තාත්තත් විමසිලිමත් වුනා.
“කල්දේරා අයියට තියෙන සැලකිල්ල නිසා විස්තර ටිකක් කියල යන්න කිව්වා ආවෙ.අද ගිය ගමනෙන් පස්සෙ තේරෙයි කිව්වා සුනිල් අයියගෙ මගුල් බැලිල්ලට එයාවත් මල්ලිවත් යන්න කැමති නැති හේතුව.!ලෝබ කමේ නහින්න හදනවලු.එක කටයුත්තක් හරි යන්නම ආවම කර මාලයක් හදන්න වෙනව කියලා මග ඇරියලු!”අම්මා කියාගෙන ගියා .
“දෙයියෝ සාක්කි!මේ යකා බදින මිනිහෙක් නෙමෙයි !”තාත්තට කියවුණා.
“ඔයාට නිකං ලැජ්ජ නොවී ඉන්න කිව්වා ඔය මිනිහට මගුල් කතා කරන්න ගිහින්.!”
අම්මා ජයග්‍රාහී ලෙස කියා සිටියේ,මම කලින් ඔය ටික කිව්වා කියා නොකියා කියමින්.
පස්සේ ඉතින් මම විස්තර කියද්දි අම්මයි මල්ලියි බඩ අල්ලන් හිනා වුනා.දවස් කීපෙකට පස්සේ එක ගෙදරකින් මේ මනුස්සයා ට කැමැත්ත දීලා තිබුනා.
දෙගොල්ලන්ටම හොදට කතා බහ කරලා ගන්න තීරණයක් ගන්න කියලා දන්වලා තාත්තා පාඩුවෙ හිටියා .සුනිල් ලොක්කා ඒ ගෑනු ලමයට කීප සැරයක්ම ටෙලිෆෝන් එකෙන් කතා කරලා වැඩේ ටිකක් නැගලා ගිහින් තිබුනා.හැබැයි ඊලගට මිනිහා ගෑනු ලමයා බලන්න ගිය දවසෙම ඒ මගුලත් ඉවර වෙලා කියන ආරංචිය ආවා.
මේ මනුස්පයා කෙල්ල බලන්න අරන් ගිහින් තියෙන්නේ එකෝම එක චූටිම චූටි ජුජුබ්ස් පැකට් එකක් විතරයි.
ඒ මදිවට ගෙදර මිනිස්සු ඔක්කොම ඉස්සරහ ඒක දික් කරනවලු “ගන්න ගන්න මේක ලැජ්ජ නොවී” කියලා.
සමහර විට සුනිල් ලොක්කා මුකුත්ම අරන් නොගිහිං හිස් අතින් ගියානම් ඒ මගුල සෙට් වෙන්නත් තිබුනා කියලා තාත්තා කියනවා අහගෙන හිටපු අම්මා කියන්න තිබුනු දේ මෙන්න මෙහෙම කිව්වා!
“මමනම් හරිම කැමතියි ඕක ඔහොම වුනාට!ඔය මිනිහත් එක්ක ගිහින් බඩගින්නෙ මැරෙන්න ගෑනු එයිද?කපුවා කපෝති නොවී ඔයින් ගියා මදැයි !”
උපුටා ගැනීම: Nalaka Caldera