ටිකක් දිග කතාවක් කම්මැලි හිතුනොත් සොරි ඈහ් .
පරන හදපු ෆේක් එකකින් ලිව්වෙ ජාත්‍යන්තරේ දැනගත්තම විලිලැජ්ජැවේ බැරි නිසා.
මං ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ ලව් කරන්නෙ නං නෑ කියල තදින්ම හිතං හිටියා.කොටින්ම ඕලෙවල් කරනකල් යාලුවෙක්ගෙ ලවකටවත් උදව් කලේ නෑ.. එහෙම ලමයින්ට ගුරුවරුන් බනින හැටි දැක්කමයි,අක්කල හැටිපස්පරානයක් ඉස්කෝලෙ ඉගෙනගත්තු නිසායි එහෙම එව්වට බය උනා.
අනිත් එක කවදහරි දවසක ප්‍රථම පෙම තමයි කසාද බදින්නෙ කියල අරමුණකුත් තිබුනා .එයා අරක්කු සිගරට් නොබොන කෙනෙක් වියයුතුය කියලත් දැඩිව හිතං හිටියා.(මං පව් ඉතිං)
කෝමහරි ඒලෙවල් කාලෙදි ඉතිං මගෙ ලගම හිටිය යාලුවගෙ ලව් එකට බොක්කෙන්ම උදව් කලා.ලගම යාලුව උනාට එයා හොදම යාලුවෙක් නෙවී ඉතිං.. එයාගෙ කොහොමත් මට නොකියන රහස් තිබුනා.ඒ අයියාගෙ නම නාමල් කියමුකො.එයා උසස් පෙලට අලුතින් අපේ ඉස්කෝලෙට ආවෙ.එයාගෙ ගතිගුනත් හොද නිසා මමත් උදව් කලා.අපි බයෝ වලට නුගේගොඩ ගියේ.ඒ අයියා කොමස් කලේ.හෝමගම ක්ලාස් තිබ්බෙ.ඉතිං හෙන වටයක් යනවා හම්බෙන්න.එනකොට එන්නෙ 698 හෝමගම කඩුවෙල බස් එකේ.දැනට අවුරුදු විස්සකට එපිට එව්වයෙ වේගය දන්නෝ දනිති.ඈත නියරෙ එන මිනිහ එනකලුත් බස් නවත්තං ඉන්නව. උන් දෙන්නට අවුලක් නෑ ඉතිං ලව් කර කර එනවා .මං ඉතිං කටු කනවා.ඕම ගිහිං ඉතිං විභාගත් ලියල දෙවෙනි පාර ලියන්න පන්ති යන කොට මේකි මාව මග ඇරල වෙන වෙන පන්ති වලට ගියා.. මං ඉතිං මෙයාගෙ හැටි දන්න නිසා ගනන් ගත්තෙ නෑ. කොහොමහරි කාලයක් ගිහින් දැන ගත්තා මේකි ඒ ලව් එක නතර කරල කියලා.
ඔහොම කාලයක් ගියා.මට අවුරුදු 24 යනකලුත් තාම ඔන්න ලවක් නෑ.කොල්ලො යාලුවෙන්න අහනව ඕනතරං.මට හිත යන්නෙ නෑ.. අන්තිමේ ගෙදරින් කිව්වා දැන්වත් යාලුවෙයං කියල.ඒ අස්සෙ යාලුවෙන්න අහපු මල්ලි කෙනෙකුත් බැනල ගියා හැමදාම ඔය ලස්සන නෑ කාට හරි කැමති වෙයං කියලා . ඒ වෙනකොට අවුරුදු 2 කට විතර කලිං යාලු වෙන්න අහපු කෙනෙක් ආයෙම මාව හොයං වැඩ කරපු තැනට කෝල් කරන්න අරන් තිබ්බ. ඉතිං මෙච්චර දවසක් බලං හිටියනෙ කියල කැමති උනා.
ඒකත් අවුරුදු දෙකක් වගේ යනකොට අදහස් නොගැලපෙන බව දැනුනා.ඒත් අර ෆස්ට් ලව් එකම බදින අදහස නිසා ඉවසීමෙන් හිටියා..
පලවෙනි අහඹුව.
කෝමහරි අර ඔන්න අර ඉස්කෝලෙ යාලුවා බදිනවා කියල ආරාධනාවක් එව්වා එන්න කියලා.දැන් අපි ඉස්කෝලෙං අයින් වෙලා අවුරුදු 10ක් විතර වෙලා.පරන යාලුවො මුනගැහෙන්න පට්ට ආසයි.සමහරු ඒ කාලෙටම හම්බෙලා නෑ.ඉතිං ආසාවෙන් වෙඩිමට ගියා.කට්ටිය සෙට් වෙලා කෝප්ප පිගන් හෝද හෝද ඉන්නකොට මෙන්න එනව ඩෑල් එක.ලස්සන කෙල්ලෙකුත් එක්ක.පොඩි හිනාවක් දැම්ම විතරයි.කතා කලේ නෑ මා එක්ක.මට මල ඉතිං.යකෝ මුගෙ ගෑස් කියල.මෙච්චර ෆිට් එකේ ඉදල කතා කලේ නෑනෙ කියල.. මාත් ඉතිං ගියෙ නෑ ආයෙ කතාවට.අර කෙල්ලත් බුම්මං ඉන්නවා.ඉතිං අපි එදා අපේ ෆෝන් නම්බර්ස් එහෙම යාලුවො එක්ක බෙදාගෙන විසිර ගියා..
මෙන්න රෑ වෙලා එනව කෝල් එකක්.බලනකොට නාමල් අයියගෙන් . එතන හිටපු යාලුවෙක්ගෙන් (කොල්ලෙක්) නම්බර් එක ඉල්ලගෙන.ඉතිං එදා ගොඩාක් වෙලා කතා කලා.පරන දේවල් මතක් කලා.මාව හොයල ඒ දවස් වල යාලුව ගැන කියන්න.අර ගෑනු ලමයව ලබන අවුරුද්දෙ බදිනව කිව්ව.මමත් මගෙ ලව් එක ගැන කිව්වා. ඊට පස්සෙ ඉදහිට මට කතා කලා.
තව කලක් යන කොට මං මගෙ ලව් එක පවත්වා ගන්න නොසෑහෙන කැප කිරීම් කරමින් හිටියා.අන්තිමේ ජොබ් එකත් නැති කරගත්තා.ඒ නිසාම පරන සිම් එක අයින් කරල යාලුවොත් අයින් කලා.බොහොම දුක්බර කාලයක් ගෙව්වා.ඒ අතර දෙපාරක්ම මං ඒ ලව් එක නතර කලා.ආයෙත් පස්සෙන් ඇවිත් යාලු උනා. මේ වෙනකොට මට හිතුනා යාලුවොත් ඈත් කරං මේ ගෙවන ජීවිතේ මොකද්ද කියලා.
දෙවන අහඹුව
දවසක් රෑ එලියට බැස්සම ලස්සනට හද පායල තියෙනවා දැකලා මං ලගම යාලුවො කීප දෙනෙකුට කියල යැව්ව” එලියට බැහැල හද බලන්න” කියල.අර අයියටත් යැව්වා.මගෙ අලුත් නම්බර් එක එයාල ලග නැති නිසා හැමෝම කතා කලා කවුද බලන්න.
අර අයියත් කතා කලා.දොස් කීවා එකපාරම අතුරුදන් උනාට..ආයෙම ඉස්සර වාගේ කතා කරන්න ගත්තා.මගෙ ලව් එක හොදින්ම යනව කියල එයාට කීවා.එයාගෙත් එහෙමයි කිව්වා.එතකොටත් දෙවෙනි පාර නවත්තල තිබ්බෙ.. ඔහොම ඉන්න කොට ආයෙම මං යාලුවෙලා හිටපු කෙනා හොයං ඇවිත් ආයෙම පටන් ගත්තා.. එයා සමහර වෙලාවට මාස ගනං මට කතා කරන්නෙ නෑ.මං හේතුව දන්නෙත් නෑ.අපේ ගෙදරත් ආවා..හොද ගතිගුන තිබ්බා.අරක්කු සිගරට් බීවෙ නෑ.ඒත් සමහර ගුප්ත හැසිරීම් මට තේරුම් ගන්න බැරි උනා.එයා කැමති උනේ නෑ මං මගෙ ගෙදර අයට ආදරේ කරනවට.එයා බැන්දොත් මට ගෙදර අයව අතාරින්න වෙන තත්වයක් තිබුනෙ.එයාගෙ ගෙදර අයවත් එයා අත ඇරල තිබ්බෙ.මං ඒකට කැමති උනේ නෑ.එයාට ගෙදර අය එක්ක එන්න කියල මං කීවා.නැතිනං මං කැමති නෑ කියල… කොහොමහරි හෙට එනව කිව්වනං අද අපේ අක්කට කෝල් කරල කීවා මට එයාව ගැලපෙන්නෑ.. හොද කෙනෙකුට මාව දෙන්න කියලා.
අමාරුවෙන් හිත හදාගත්තා.
ඔය අතරෙ අර අයියාට ලව් එක නතරකල බව කියන්න උනා.ඒ වෙනකොට එයා මගෙ කටහඩින්ම මං දුකෙන්ද සතුටින්ද කියල දැනගත්තා.හංගන්න බැරි උනා ඒ නිසා.ගොඩාක් හිත හැදුවා මගේ.නිතර කතා කලා.මට ලොකු වෙනසක් දැනුනා.ආදරේදි මට ඕන කරපු කරුණාව,හොයා බැලීම. දුරක ඉදන් කතා කරලත් එයාගෙන් මට ලැබුනා.එදා වෙඩිමෙදි මුනගැහිල අවුරුදු දෙකක් විතර ගියත් අපි ආයෙ මුනගැහුනෙ නෑ.
තුන්වන අහඹුව
මට හිතුන තව දුරටත් මෙහෙම කතා කලොත් මං මෙයාට ආදරේ කරන්න ගනී කියල.එයාට නොකියාම මං මේ කතා කරන එක නවත්තන්න හිතුවා.අන්තිම කෝල් එක කියල වෙනසක් නොවී කතා කරල හැමදාම වගේ ගුඩ් නයිට් බුදු සරණයි කීවා.හිත යට සමුගැනීම ගැන හිතපු නිසා අන්තිමට” සුභ අනාගතයක්” කියල ඉබෙිම කියවුනා. වැඩේ අල උනා.
පොරට තේරැනා වෙනස.පන්න පන්නම ඇහුවා ඇයි එහෙම කීවෙ කියලා.බැරිම තැන ඇත්තම කීවා.එයාට සම්බන්ධයක් තියෙන නිසා මං එහෙම එයා ගැන ආදරයක් හිතන එක වැරදිබව දන්න නිසා කතා නොකර ඉමු කීවා.ඒත් එයා කැමති උනේ නෑ ඒකට. යාලුවෙක් විදිහට දිගටම කතා කරන්න ඕන කීවා. මටත් ඒ දුෂ්කර කාලය ගෙවාගන්න එයාගෙ හොයාබැලීම සහනයක් උනා.
ඔහොම කලක් ගෙවුනා.මං කීව ගෙදරට මං ආයෙ යාලු වෙන්නෑ කා එක්කවත් එයාල හොයල දෙන කෙනෙකුට කැමති වෙනව කියල. හිටපු ගමන් අර අයියා කිව්වා ජොබ් එකෙන් අස්වෙලා රට යනව කියලා.. මං පුදුම උනා.. රට යන්න කලිං එක දවසකට මාව බලන්න ඕනි කිව්වා.එකම දවසකට අපි මුන ගැහුනා.යාලුවො දෙන්නෙක්ගෙ හමුවීමක් .177 බස් එකේ එම් සී එකට ගිහිං කාලා ආවා විතරයි.
එයා රට ගියා.ගිහින් ටික කාලෙකින් එයාගෙ සම්බන්ධය නතර උන බව කීවා.. මං වගේම එයත් ඒ සම්බන්ධය දිගටම ගෙනියන්න ට්‍රයි කලත් නොගැලපීම් නිසා වෙන්වෙලා. ඉතිං එයා මට නිතරම කතා කලා. නොදැනීම අපි අපිට ආදරේ කරන්න ගත්තා.
එයා අවුරුදු දෙකක් රට හිටියා. එහෙ ඉද්දිම ගෙවල් වලට කියලා එයාලගෙ ගෙදර අය මං බලන්න ආවා. එයා ලංකාවට ආවෙ අපේ වෙඩින් ,එකට සතියක් තියලා.
මං බදින කොට මගෙ වයස 31යි.සමහර වෙලාවට අපි දෙන්නා කතා වෙනවා මුලින්ම ,ඉස්කෝලෙ යන කාලෙදිම යාලු උනා නම් අවුරුදු ගානක ලව් එකක් අපිට තියෙනවනේ කියලා.. ඒත් මං හිතනවා එහෙම උනා නං අපි එකතු නොවේවි කියලා.. පැරදුණු පෙම් කතා අපිට ජීවිතය කියලා දුන්නා.. අපි දෙන්නගෙ ගතිගුන දෙවිදියක්. මං නිහඩ,ලැජ්ජාශිලි,විලාසිතා නොකරන,තනියෙන් ඉන්න කැමති කෙනෙක්.එයා දගකාර,සමාජශීලි, විලාසිතා කරන, කලබල කාරයෙක්.. ඒත් අපි දෙන්නම අපේ අන්තයන්ගෙන් මිදිලා මැදට ආවා. දෙන්නම කැපකිරීම් කලා.ඉතිං අපි අද සතුටින් ජීවිතේ විදිනවා.
එතකොට
අර ෆස්ට් එකම බදින අදහස – ඒක ඉටු උනේ නෑ. සිගරට් අරක්කු නොබොන කෙනෙක් – දැන් ඉදහිට මාත් එයත් එක්ක බියර් එකක් බොනවා.
උපුටා ගැනීම: Adhithi Jayasekara