කතාව පටන් ගන්නේ ගුරුවරියක් කරපු විභාග වංචාවක් එක්ක. හතර වසර දෙවන වාර අවසන් විභාගේ තිබ්බ ප්‍රශ්න පත්තරේ එක කොටසක ප්‍රශ්න අතරේ හරකාට කමතේදී කියන වචනෙ ලියන්න තිබුණා. මම මේ ප්‍රශ්නේ අත ඇරියා. මේ ප්‍රශ්න පත්තරේ හැදුවෙත්, හරි වැරදි බැලුවෙත් පන්ති භාර ගුරුවරිය. අන්තිමට ලකුණු දාපු ප්‍රශ්න පත්තරේ අපිට දුන්නා බලන්න. ඒක බැලුවම දැක්කේ අර ප්‍රශ්නෙට කවුරුහරි උත්තරේ පැන්සලෙන් “අම්බරුව” කියලා ලියලා, හරි දාල, ලකුණුත් දීල. මට තේරුනා මේ උත්තරය මේ ගුරුවරියම ලියල කියලා. දවස් කීපයකට පස්සේ චතුර කිව්වා එයාටත් එහෙම උත්තරය ලියලා ලකුණු දීල කියලා. එත් මහේෂිට එහෙම කරලා නෑ. මේ කාලේ පළවෙනිය වෙන්න තුන්කොන් සටනක් තිබුණා මම, මගේ හොදම යාළුවා චතුර සහ මහේෂි අතර. ඔතනින් පහ වසර වෙනකන් මට පළවෙනිය වෙන්න පුළුවන් උනේ ඒක සැරයයි.
…………….
මේ වයසේදී වාර විබාගෙට යන්නේ කාර්ඩ් බෝඩ් ෆයිල් කවරයක් අරගන. දම් පාට, නිල් පාට මේ ෆයිල් කවරයක් වෙන්න රුපියල් දෙකයි. කලින් දවසේ පැන්සල උල් කරනවා කොලේ හිල් වෙන්න ලියන්න පුළුවන් වෙන්න. බ්ලේඩ් එකකින් උල් කරලා තුඩ පොලවේ උලනවා තවත් උල් වෙන්න. කටර් තියෙන්නේ පෝසත් ළමයින්ට විතරයි. තුඩ කැඩුනොත් කියලා තවත් අමතර පැන්සලක් තියාගන්නවා. මේ පැන්සල ගොඩක් වෙලාවට අතට අහුවෙන්නෙත් නැති තරන් කොට පරණ පැන්සලක්. දිග වෙන්න ගහගන්නවා රෙනොල්ඩ් පෑනක විල්ලක්. මෙහෙම විභාගේ පාස් කරේ නැත්තන් ලොක්කෙක් වෙන්න, ජිවිතේ ගොඩ එන්න බෑ කියලා තමයි අපිට කියලා දීලා තිබුනේ. ඒ කාලේ අපිට ගෙදරින් කිව්වේ ෆයිල් එකෙන් වහගෙන උත්තර ලියන්න කියලා ළග ඉන්න එකාට කොපි කරන්න බැරි වෙන්න. එහෙම අවුරුදු 3-4 විභාගේ ලිව්ව අපි පස්සේ පුරුදු උනේ කොපි කරලා ගොඩ යන්නත්, කොපි කරවලා ගොඩ දාන්නත්.
…………………
රවී මෙහෙම දවසක් ඉංග්‍රීසි වාර විභාගේ දවසේ මට එහා පැත්තේ හිටියා.ඉංග්‍රීසි අකුරු ටික විතරක් දැනගන හිටිය රවී සේරම මගෙන් කොපි කරලා නම ලියන තැන මගේ නමත් ලියලා. කොච්චර කිව්වත් පිළිගන්න කැමති උනේ නෑ. පස්සේ වැදලා වගේ කියලා නම වෙනස් කරගත්තේ. ඒ කාලේ ප්‍රශ්න පත්තරේ ඉංග්‍රීසියෙන් නම ලියනවට ලකුණු පහක් දුන්නා. මෙහෙම වරද්දල නම ලියන එක ඉංග්‍රීසි කොපි කරපු ගොඩක් අය කරලා තිබුණා.
අපේ තාත්තා ඉංග්‍රීසි ඉස්කෝලෙට යන්න ලියපු විභාගේ ළග හිටපු කොල්ලෙක් තාත්තාගේ නම ලියලා ලොකු පටලැවිල්ලක් උනාලු. කොහොම හරි කොපි කරා කියලා දෙන්නවම ඉස්කෝලෙට ගත්තේ නැතිලු. තාත්තා මේ කතාව කියද්දී මට නං හිතුනේ තාත්තා ළග එකාගෙන් කොපි කරලා ඉංග්‍රීසි වැරදිලා උගේ නම ලියන්න ඇති කියලා.
……………………………
නමය වසරෙදි ගුරුවරුන්ට කොහොමටවත් නතර කරගන්න බැරි වෙච්ච මේ සංවිධානාත්මක කොපි කිරිල්ල නතර කරන්න ගුරුවරයෙක් අමුතු අදහසක් ගෙනාව. විභාගේ දවසට නවය වසරේ දෙන්නෙක් මැද්දට හත වසරේ පොඩි එකෙක් වාඩි කෙරවිල්ල. මෙහෙම මාරු කරලා වාඩි කරවපු ගුරුවරු හිතුවේ සේරම හරි දුර වැඩි නිසා කොපි කරන්න බෑ කියලා. ගුරුවරු හරි. කොපි කිරිල්ල නැවතුනා. මගේ ළග හිටපු පොඩි ඒකා ඉංග්‍රීසි කතා කරන පව්ලක එකෙක්. අපි දවස් දෙකක් යද්දී හොද යාලුවෝ උණා. මම පොඩි එකාට ගණන් ප්‍රශ්න පත්තරේ ගොඩ දාලා දුන්නා. නමයේ මට හතේ ගණන් මොනවද. ඊලග දවසේ ඉංග්‍රීසි තිබ්බේ. පොඩි ඒකා මට කළගුණ සැලකුවා. පන්තියක විෂය නායකයා කරන්නේ කලින් අවුරුද්දේ වැඩිම ලකුණු ගත්ත කෙනාව. ඊලග අවුරුද්දේ ඒ කියන්නේ 10 ඩි මම පංතියේ ඉංග්‍රීසි නායකයා උනේ ඔහොමයි. හතේ පොඩි ඒකා අනිවාර්යෙන් ගණන් නායකයා වෙන්න ඇති.
……………………………………………………..
දහය වසරේදී එක අමාරු විෂයක් වංචා කරන්න මම අමුතු ක්‍රමයක් හොයාගත්ත. මේ විදිහට වාර විභාග දෙකට ලකුණු අනුවට ලං වෙන්න ගත්තා. මේකෙන් වැඩි වාසි ගත්තේ මගේ ළග හිටපු යාළුවා. මගෙන් කොපි කරපු යාළුවා අන්තිමට මට වඩා ලකුණු අරගන. ඒ කියන්නේ ඒ අංශයේ 400 කට වඩා හිටපු අයගෙන් විෂයට වැඩිම ලකුණු අරගෙන ඒ වසරේ ත්‍යාග ප්‍රධානයෙදී පොත් ගන්න මුදල් වව්චරයකුත් දිනා ගත්ත. ඒ කියන්නෙ කොපි කරපු ඒකා පෙන්නපු එකාට වඩා ලකුණු අරගෙන.
ඒ කොහොමද එහෙම වෙන්නෙ?
ඒ තමා ලෝකේ හැටි.
ඇත්ත දන්න මගේ මිත්‍රයා එකෙන් ගත්ත පොත මගෙත් එක්ක බෙදා ගත්තා.
………………….
අපේ දෙවැනි කඩයිම උනේ සාමාන්‍ය පෙළ. මේ වෙද්දී හොදට සුදානම් වෙලා හිටිය මට A දහයෙන් අටක් ෂුවර්. උදේ ඉස්කෝලෙට ගියා විතරයි ෆේල් වෙයි කියලා බයේ හිටපු පෙරේරා මගේ ලගටම වැටිලා. උදේම පෙරේරා නාහෙන් අඩනවා
“අඩෝ පෙන්නපන් බං, මම ෆේල් වෙයි. එම සි කිව් ටික ගොඩ දාගත්ත නං ඇති.”
පෙරේරා වාඩි වෙලා හිටියේ කෙලින්ම මට පිටිපස්සේ.මම උදව් කරන්න එකග උණා. මම කිව්වේ ලියලා ඉවර වෙනකන් හිටපන්, අන්තිමට ප්‍රශ්න හතළිහේ උත්තර අතේ ඇගිලි වලින් පෙන්නන්නං කියලා.
මාව විශ්වාස කරපු පෙරේරා කරේ අන්තිම වෙනකන් කිසි දෙයක් නොකර බලන් හිටපු එක. ටික වෙලාවකින් පෙරේරාගේ කන් කරච්චලේ පටන්ගත්ත. හිමිට මුමුණනව.
අඩෝ ඕ ලෙවල් ඉවර වෙලා උබලගේ ගෙදර ඇවිල්ල වැඩ කරලා දෙන්නන් බං, පෙන්නපන්.
ඕන නං උඹේ ඇදුමුත් හෝදලා දෙන්නන්.
මාව ගොඩ දාපන් බං
ඕ ලෙවල් ඉවර වෙනකන් මේ කන් කෙදිරිය මම දිගටම ඇහුවා.
මට ගොඩක් ප්‍රශ්න පත්තර වල mcq ප්‍රශ්න
මේ විදිහට කරන්න උණා. පෙරේරා කොහොම හරි විභාගේ පරීක්ෂක ගුරුවරියන්ටත් කන් කෙදිරි ගාල. තරුණ ගුරුවරියෝ විභාගේ ෆේල් වෙයි කියලා හිතුන අයට පොඩි සහනයක් දීලා තිබුණා.
ඕ ලෙවල් ඉවර උනාට පස්සේ ගෙදර වැඩ කරනවා නෙවේ පෙරේරාව දැක්කෙත් නෑ මේ වෙනකන්.
පෙරේරා තාම පරක්කු නෑ යුතුකම් ඉෂ්ට කරන්න.
……………….
කැම්පස් කියන්නෙත් කොපි ගැහිල්ල පිරි ලෝකයක්. කැම්පස් එකේ දෙනවා අසයින්මෙන්ට් කියලා ජාතියක්. හැමදාම සබ්මිට් කරන දවසේ උදේ කාගේ හරි එකක් බලාගන ලියලා භාරදෙනවා. මම කරපු නැති ඒවටත් මට ලකුණු හම්බ වෙලා තිබ්බා. කව්රුහරි මගේ නම ලියලා මං වෙනුවෙන් කරපු ඒවා වෙන්න ඇති.
දෙවෙනි අවුරුද්දේ කැම්පස් විභාගේට පාඩම් කරන්න මට බැරි උණා. අන්තිම මොහොතේ එයි කියලා හිතපු එකක් විතරයි බලාගන ගියේ. ඒක ආවේ නෑ. නිකම්ම පැය දෙකක් ඉන්න බැරි හින්ද අදාල නැති උනත් මුල් ප්‍රශ්නෙට බලාගෙන ගිය එක ලියලා ආවා.
රට ආවට පස්සේ ලියපු විභාගවල වෙන අයට පෙන්නුවා උනාට කොපි කරන්න ඕන උනේ නෑ.
මගේ අන්තිම විභාගේ ලිව්වේ 2015 අවුරුද්දේ. ඊට පස්සේ විභාගයක් ලියලත් නෑ, කොපි
කරලත් නෑ.
ලංකාවේ අපි තරම් විභාග ලියන්න දක්ෂ ජාතියක් ලෝකේ තවත් නෑ කියලා කියන්න පුළුවන් . ඒ අපේ ජිවිත සාර්ථකත්වය විභාගය විසින් තීරණය කරන හින්ද වෙන්න ඇති.
උපුටා ගැනීම: Sajith Karunaratne