ජානු තමයි ජාදු (පෙම් කතා)

රසංග මදුරප්පෙරුම අපේ බැච් එකේමයි.ජානුට කෙල පෙරුවා. ඕවා ඉතිං පෙනුනේ මට විතරයි. ඒ දෙන්නා ඇස් වලින් කතාකරනවා. ජානු එයාගේ යටි තොල පොඩ්ඩක් හපලා රසාංග දිහා හොරෙන් බලනවා. රසංගගේ නහය උඩ රතු වෙනවා. රසාංග ඇස් වහගෙන ඉදලා ඇස් ඇරලා ජානු දිහා බලනවා.අනික් උන් ලෙක්චර් එකේ ඉද්දි ඇයි මට විතරක් ඒ විකාරේ පෙනුනේ..

පෙනුනේ … පෙනුනේ .. පෙනුනේ

දෙයියනේ .. රසාංග ට මං කැමති හින්දා.

රසංග ට ලස්සනට සින්දු කියන්න පුලුවන් . මං ඒකට ආසයි . සින්දු කියනකොට රසංගගේ කොලපාට නහරයක් කම්මුල පැත්තෙන් පේනවා. ඇගිලි දිගයි. එයා ගාවින් අමුතු පිරිමි සුවදක් ආවා. මං ඒවට ආසයි.

We women are independent but there is no value. Men should paint that independence (ගෑනු අපි ස්වාදීන උනාට වැඩක් නෑ. ඒක පාට කරන්න ඕන පිරිමි)

කියලා එදා ජානු මාත් එක්ක දර්මාලෝකෙදි කිව්වේ එයාට හිජාබ් එක කැමතිනම් දාගෙන ඉන්න,කැමතියි නම් නොදා ඉන්න කියලා රසංග කියපු දවසෙයි.මං දත් විරිත්තලා වගේ විතරක් හිනාඋනා. ඒ තරං දෙයක් එයාට රසංග කියන්නේ …?එහෙනං කොහේදි හරි දෙන්නා හම්බෙලා.. කව්දෝ කෙනෙක් ඔලුව පිටිපස්සෙන් මගේ කෑගැහුවා වරුවක්.

එදා මං ගෙදර ගිහිං එද්දි ගෙනාපු වැලිතලප මුලෙන් කොටසක් රසංගට කම්පියුටර් ලැබ් එකේදි දුන්නා . ජානු එදා උන්නේ නෑ.පැනි වැක්කෙරෙන වැලිතලප .රසංග ආසම විදිහට .

එපා බං… මාත් අද ෆාස්ටින්…

මොකක් ..

ඔව් බං ජානු රාමසාන් ෆාස්ටින් .. කෙලවත් ගිලින්නෑ.. ඉතිං .. බං..

අහ්.. ඉට්ස් ඕකේ ..

කියපු මන් වැලිතලප මුල කැටිකරං ගිහින් හොස්ටල් බ්ලොක් එකටම බෙදුවා. එකෙක් කොහෙන්දෝ ඉගුරු කෑල්ලක් හොයං රසට ප්ලේන්ටි හැදුවා.

රසංග කියපු දේ දෝංකාර දිදි ආපහු ආපහු මට ඇහුනා. ඒ වෙද්දී මට බබා හම්බෙන්න ආවම මගේ වම් අත හිර කරං අල්ලන් ඉන්න රසංග ගේ දර්ශනය මං විසිවෙනි වතාවටත් හිතෙන් හිතලයි උන්නේ. බී ස්ට්‍රෝන්ග් බේබි, කීප් යුවර් එනර්ජි ඩාලිං, ඩෝන්ට් අෆ්‍රෙඩ් අයිම් විත් යූ.. වගේ දෙබස් එයා ඒ වෙලාවට කියයි කියලා මං ඊඩ් ශෙරොන්ගේ පර්ෆෙක්ට් නයිට් සින්දුව අහන වෙලාවට හිතෙන් මවා ගත්තා .

ඇයි.. සෙව් මොකෝ මේ උබ අඩනවද.. නැත්තං … ඇයි මේ උබ හිනාවෙද්දිත් කදුලු වැක්කෙරෙන්නේ… රූමෝ ඇහුවා.

We women are independent but there is no value. Men should paint that independence

කියලා මං කිව්වේ කදුලු එක්ක හිනාවෙවී.

උන් හිතන්න ඇති මං අයිටී ලෙක්චර් එක අස්සෙ හොරෙන් ෆිල්ම් එකක් බලලා ඇවිත් කියලා .

හ්ම්.. ඔව්… ඒක එන්ඩ් එකක් නැති ෆිල්ම් එකක්… මං ඊට පස්සේ දකින හැම දාකම යට තොල හපාගෙන අර පපුව හිර කරන දුක් ගුලිය යට ගහ ගත්තා.

මේ ලගදි මං දැක්කා රසංග ජානුවයි පැටව් තුනකුයි තුරුල් කරං ඇමරිකන් ඉන්ඩිපෙන්ඩන්ට් කුලුන ලග ගත්තු ලස්සන පොටෝ එකක් ෆේස්බුක් දාලා තිබුනා. මං තුන් පාරක් කමෙන්ට් තීරුවේ මිස් යු රසංග කියලා ටයිප් කරලා මැකුවා.

හෙට මාව බලන්න හයවෙනි මනමාලයාත් එනවා.

ගිනි පුපුරෙන් උව සුවයක්

ලබන්න හැකි සුමුදු හිතක්

පහර දිදී රිදෙන නමුත්

සදුන් සුවද හමයි හෙටත්…

ලොකූ හුස්මක් අරං කදුලු හිරකරගන්න තරං මං පරිනත වෙලා උන්නා

උපුටා ගැනීම:  Indika Peiris