අන්න පුතාට මොනවාද කියන්න තියෙනවලු..
රසිකා කපිලට කිව්වේ තේ කෝප්පය අතට දෙන ගමන්..
මොනවා ගැනද
අහන ගමන් කපිල තේ කෝප්පය අතට ගත්තා . බස් එකේ තෙරපිලා තෙරපිලා ඇවිත් ඇග ටිකක් සෝදාගත් පසුව රසිකා දෙන තේ කෝප්පය බොන වෙලාව කපිලගේ දිනචරියාවේ ප්‍රියතම කොටසක් .
චරිත් .පුතේ මෙන්න තාත්තා අඩ ගහනවා
රසිකා කිව්වේ කාමරේ හිටපු පුතාට ඇහෙන්න.
චරිත් එලියට ආවෙ පෝන් එක ඔබන අතරේ.
ඇය් පුතේ
කපිල ඇහුවේ අන්තිම තේ උගුරත් බීලා කෝප්පය රසිකාට දෙන ගමන්
මටත් බය්ක් එකක් ගන්න ඕන.
එක පාරටම චරිත් කිව් දෙයින් කපිල පුදුම උනා.
ඇය් හදිසියේ පුතේ .තාමත් ඉගෙන ගන්නවානේ.
මගේ යාලුවො සෙට් එකටම බය්ක් තියෙනවා .උන් සේරම ක්ලාස් එන්නෙත් බය්ක් වල.
ඉතින් පුතේ බය්ක් එකක් සෑහෙන ගානක් වෙනවනෙ.අනික හැම තැනම ඇක්සිඩෙන්ට් . අපි ටිකක් පහු වෙලා ගමු.
පහු වෙලා කිව්වේ මැරුනාට පස්සෙද .පුදුම කරුමයක් අපිත් කරලා තියෙන්නේ මේවගේ තැනක ඉපදෙන්න
චරිත කෝපයෙන් කියපු දේ ඇහුනු කපිලට ලොකු තරහක් දුකක් දැනුනා.
උබලට පුලුවන් උපරිම හැමදේම දීලා තියෙන්නේ . උබලා පොඩි උන් නෙවෙයි මේවා තේරුම් ගන්න බැරි වෙන්න . බය්සිකලේ පදින්න කලින් ඉගෙන ගෙන ඉවර වෙලා හිටපන්
කපිල හිතේ තිබුනු ආවේගයටම කිව්වා .
ඔව් හැමදාම ඕකනේ කියවන්නේ . මන් උබලට කරනවා. කරනවා කිව්වට මොනවාද කරලා තියෙන්නේ . අඩු තරමින් මාසෙකට පාරක් කෑමක් වත් අරන් දෙනවද . ට්‍රිප් එකක් එක්ක යනවද.. මහ ලොකු කියවිල්ල විතරයි ..
පුතේ ඔහොම කතා කරන්න එපා තාත්තාට ..
රසිකා කිව්වේ චරිත්ගේ වචන වලට කපිලට දරා ගන්න බැරි බව දන්නා නිසා.
අම්මේ ඔයාත් කට වහගන්න. හැමදාම පරිප්පුය් හාල්මැස්සොය්. ලමය්ට හරියට සලකන්න බැරි නම් ලමය් හදන්නේ නැතුව ඉන්න ඕන.
චරිත් යලිත් කාමරේට ගිහින් මහ හඩින් දොර වහ ගත්තා .චරිත්ගෙ වචන කපිලගේ තියුණු පිහි පාරවල් වගේ කපිලගේ පපුවේ යටටම කිදා බැස්සා .
කවදාවත් තම දරුවා තමන්ට මෙහෙම කතා කරලා නෑ නේද කපිලට සිහිපත් උනා.
අද උදේ ඉදලාම ඕක තමය් කියවන්නෙ
රසිකා කිව්වේ කපිලට සහනයක් වෙන්න හිතාගෙන .
ඇත්තටම කපිල බැරිද බය්සිකලයක් අරන් දෙන්න .හදිසියට ගෙදරත් වාහනයක් නෑනෙ .
ඔයාටත් පිස්සුද රසිකා. මන් මගේ මාසෙ පඩියෙන් ගෙවල් කුලි ගෙවලා බිලුත් ගෙවලා ලමය්ගෙ වියදම් ටික කරාම කන්න ඉතුරු කර ගන්නෙත් සෑහෙන අමාරුවෙන් . තව බය්සිකල අරන් තෙල් ගහන්න කොහේද .
අනේ මන්ද කපිල දූගෙ වියදමුත් එන්න එන්නම වැඩි වෙනවා ..කෙල්ල ගෙදර තනියම දාලා යන්න බැරි හින්දා මමත් ගෙදර ඉන්නේ .නැත්නම් මන් ගාමන්ට් එකකට හරි යනවා .කොල්ල කියන්නෙත් ඇත්ත .උන්ව ට්‍රිප් එකක් ගෙනි යන්න .හොද ඇදුමක අරන් දෙන්න අපිටත් විදියක් නෑනෙ ..උන්ටත් මේ ජීවිතේ එපා වෙලා ඇත්තේ
ලමය්නුත් තේරුම් ගන්න ඕන අපේ තත්වේ රසිකා . උන් හිතට ගන්න ඕනේ හොදට ඉගෙන ගෙන ගොඩ යන විදියක් .නැතුව අරූ මූ කරන දේවල් කරන්න නෙවෙයි .
කපිල කිව්වේ හිතේ කේන්තිය පිට.
අනේ මන් දන්නේ නෑ මේවා කවදා ඉවර වෙය්ද කියලා .
රසිකා කුස්සිය පැත්තට ගියා.
කපිල පුටුවේම ඇස් දෙක පියාගෙන කල්පනා කලා. පෞද්ගලික ආයතනයක ලිපිකරුවකු ලෙස රැකියාව කොට ලැබෙන මුදලින් පව්ලේ නඩත්තුව ගෙන යාමට තිබෙන අමාරුව දන්නේ මම විතරයි . කපිල හිතුවා. ඒත් පලමු වරට සිය දයාබර පුතුගේ කිනිසි පහර වන් තියුණු වචන කපිලගේ ඇස් කෙවෙනි තෙත් කලා.
ලමය්ට හරියට සලකන්න බැරි නම් ලමය් හදන්නේ නැතුව ඉන්න ඕන . ඒ වචනවල බර දරා ගන්න බැරි උනු ඇස් අග නලියමින් තිබුනු කදුලු බිදුවක් ඇස කෙවෙනි පහු කරන් ඇවිත් කපිලගේ කම්මුල තෙත් කරා.
දැන් වරද අපි උබලා හදපු එකේද පුතේ .
එදා රෑ කපිලට කෑම ට්ක කන්න පිරියක් තිබුණේ නෑ . පුතාත් කන්නෙ නැතුවම නිදා ගත් බව රසිකා කිව්වා .
ඇදේ ඇලවී සිටි කපිලට නින්ද ගියේ නෑ . කවදාවත් ජීවිතේ මේතරම් තමන් ගැන කලකිරීමක් ඇති නොවුණු බව කපිලට දැනුනා . පුතාත් හරි වෙලාවකට. මෙහෙම දුක් විදින්න අපි ඉපදුනේ මොකටද
කපිල කල්පනා කරා. සතියක්ම වැඩට අදින්න තියෙන්නේ කමිස තුනය් කලිසම් දෙකය් එක සපත්තු කූට්ටමය්. ඒවත් අවුරුදකට වඩා පරනය්. ආයතනයේ මිතුරන් සාද සදහා ඇරියුම් කලත් තමා ඒව මග හරින්නේ කොපමණ අකමැත්තෙන්ද කපිලට කල්පනා උනා. රසිකාටවත් ඇදුමක් අරන් දුන්නේ නෑ නේද පහුගිය කාලෙටම. වරද කාගෙද කොතනක දැය් සිතූවත් කපිලට එය සොයා ගන්න බැරි උනා .
කාලය ගත උනා. එදා සිදුවීමෙන් පසු කපිල හා චරිත අතර තිබුනු බැදීම දුරස් උනු බව කපිලට දැනුනා. චරිතගේ හැසිරීමේත් ලොකු වෙනසක් තිබුනා . අද්‍යාපනය කටයුතු වලට වඩා මිතුරු ඇසුර ප්‍රිය කරන බව පෙනුනා . මිතුරන් සමග ගොස් රෑ බෝවී නිවසට පැමිනීම ක්‍රමයෙන් සාමාන්‍ය දෙයක් උනා .
නමුත් දියනිය තාරකා පාඩුවෙ අද්‍යයාපන කටයුතු කොට ගෙන කීකරුව සිටීම කපිල රසිකා දෙපලට ලොකු අස්වැසිල්ලක් උන.
කොල්ල යන පාර හරි නෑ රසිකා .ඌ හන්දියේ කොල්ලෝ ගැන්සියට වැටිලා කියලා මට කීප දෙනෙක් කිව්වා .
කපිල රසිකාට කිව්වා .
ඔව් මන් කීප සැරයක් කතා කරා. ඒත් පුතා කියන්නේ එයා ගැන හොයන්න එපා කියලා .මට හිතා ගන්න බෑ කපිල අපි පොඩි කාලෙ ආදරෙන් හදපු හුරතල් උනු කොල්ලාමද මේ කියලා
සල්ලි තිබුනත් හිතට කරදරය්. සල්ලි නැත්නම් ඒත් කරදරය්ක රසිකා අපි පුතාව පිට රටකට වත් යවන්න බලමු.
ට්‍රීන් ට්‍රීන්
කපිලගේ මේසයේ තිබුනු දුරකථනය නාද උනා .
හලෝ
ආ කපිල ,
ඔව් සර්,
කපිල අද සමන් මහත්තයා නැති හින්දා පුලුවන් නේද බෑන්ක් එකට ගිහින් එන්න.
හොදය් සර්.
කපිල අයකැමිවරිය ගෙන් බැන්කුවෙ තැන්පත් කිරීමට අදාල මුදල් හා ලේඛන රැගෙන ආයතනයේ වාහනයෙන් බැන්කුවට පිටත් උනා.
ඒ අදාල කටයුතු නිමවා යලි වාහනය කරා යමින් සිටි කපිල එක වරම නැවතුනේ කාන්තාවක මහ හඩින් කෑ ගසන හඩ නිසය් .
හොරෙක් හොරේක්.
කාන්තාව කෑ ගසද්දීම හෑන්ඩ් බෑගයක් ගෙන තරුනයෙක් දුවනව කපිල දැක්කා . බෑග් එක උස්සලා
කපිලත් වේගයෙන් සොරා පසු පස ගියා . ජනාකීර්ණ විදීයේ දිවයාම අසීරුය්.නමුත් වේගයෙන් දිව ගිය සොරා ඉදිරියෙන් ආ ත්‍රී රෝද රතයක් හැපී නතර වෙද්දී ආසන්නයේ සිටි කපිල සොරාව අල්වා ගත්තා .
නැවතියන්
සොරා පසු පස පැමිනි කීප දෙනෙක් එකතු වී සොරා බිම හෙලුවා.
ඕකට ගහපන් .
අනේ ගහන්න එපා . බිම හොවා සිටි තරුනයා ආයාචනා කලා.
මූ මගේ බෑග් එක අරන් දිව්වේ . වෙලාවට මිස්ට හිටියේ .තෑන්ක් යූ වෙරි මච්
ඒ වන විට පැමින සිටි බෑගයෙ හිමිකාරිය කපිලට කිව්වා
ඕකා අනිත් පැත්ත හරවපන් මුගේ මූන බලන්න කුඩුකාරයෝ
රැස්ව සිටි පිරිස තරුනයාට පාපහර ගසමින් අනික් පස හැරෙව්වා
කපිලට දෑස අදහා ගත නොහැකි උනා.
චරිත මගෙ පුතා .
ලේ ගලන සීරුම් සහිත මූනෙන් චරිත කපිල දිහා බලාගෙන හිටියා
මාව බේර ගන්න තාත්තේ. මාව මරය්
චරිත අඩමින් කිව්වා
තාත්තා
මූට තාත්තා මතක් වෙලා තියෙන්නේ දැන් .කාලකණ්ණි .මුන්ගෙ දෙමාපියන්ගෙ වැරදි මේවා .හරියට මුන්ව හැදුවා නම් මෙහෙම කාලකණ්ණි වෙන්නේ නෑ
රැස්ව හිටි කෙනෙක් නැවත්ත් චරිත්ගෙ මූනට පය්න් ඇන්නා.
කපිලට දරා ගන්න බැරි උනා .කපිල චරිතගේ හිස තම ඔඩොක්කුවේ තබාගෙන මහ හඩින් ඇඩුවා .
එපා ..
උපුටා ගැනීම: ලලිදු ලියනගේ