මෙික උනේ මට මතක විදිහට 2000 අවුරැද්දෙ වගේ ඒ දවස්වල හිරැ එෆ් එමි එකේ පැයකට වරක් පුශ්ණයක් අහනව ඒකට උත්තර දීපු කෙනාට එක්තරා වෙළෙඳ සමාගමකින් ත්‍යාගයක් පිරිනමනව ..
මමත් ඉතිං එක දවසක් මෙික අහගෙන ඉන්න ගමන් උත්තරයක් දෙන්න ඔිනි කියල ගත්ත ගත්ත උපරිම ටුයි කරල කොහොම හරි මට උත්තරය දෙන්න චාන්ස් එක ආව මට තාම මතකයි පුශ්ණය “රේකාව “චිතුපටිය “වෙසක් කැකුලු අතු අග ඉද නටන වෙලාවෙි ” ගීතය රචනා කලේ කවුද කියල මම දුන්න උත්තරය .ඉතිං මට ඒ පැයේ ජයග්‍රහණය හමිබවෙලා මට හිමි ත්‍යාගය ලබාගැනීමට ලෝක වෙළද මධ්‍යස්ථානයේ 35 වෙනි ගොඩනැගිල්ලෙ තියෙන හිරැ එෆ් එමි මැදිරියට පැමිනෙන්න කියල කිවිව මමත් ඉතිං ස්තූතියි කියල පැමිණ ත්‍යාගය ලබාගන්නමි කියල කිවිව .
එදා ඉතිං ඒ ෆිටි එකේම ඉන්න ගමන් මම Grinder එක අරන් වැඩකට නැති වැඩක් කරන්න ගිහින් ඇහැට කෑල්ලක් වීසිවුනා ඇහැ ඇතුලෙ නිසා ඇස් වාටිටුම යන්න වෙනව ගන්න .මමත් ඉතිං පහුවෙනිද උදෙන්ම ඇස්වාටිටු ගිහිං ඒක අයින් කරගත්ත .බුදු අමිමෝ මෙන්න ඇහැ ගලවල වගේ ලොකු ප්ලාස්ටර් එකක් දැමිම ඇහැට දැන් ඒ ඇහැ වහල යන්න හරි අමාරැයි බැලන්ස් නෑ කොහොම හරි බස් එකටත් නැග්ග අමාරැවෙන්. …
බස් එකේ හිරැ එෆ් එමි එක දාල තියෙනව මට එකපාරට මතක් උනා තෑග්ගත් මෙි ගමන් අරන් ගියානමි ආයෙ එන්න ඔිනි නෑ කියල .දෙපාරක් හිතුවෙ නෑ බැස්සා ලෝක වෙලද මධ්‍යස්ථානය ලගින් .බැහැල 35 මහලට යන්න මුලින්ම ඇතුලට යනකොටම පඩිපෙල තියෙනවනෙ බෙල්ටි එකේ ගිහිං උඩට යන තැනදිම බැලන්ස් නෑනේ තව ටිකෙන් හොමිබට පත්තු බදින්න වෙනව .
තනි ඇහෙන් වට පිට බැලුවා අවුලක් නෑ ලිෆ්ට් එක ලගට ගිහිං 35 ගහල ගියා උඩට ……
මම ලිෆ්ට් එකෙන් එලියට ආව මොනවත් නෑ තනිකරම හිස් වැලි ගොඩක් තියෙනව ගඩොල් කැට පරණ සවල් ඒව මෙිව ගොඩගහල මම වටෙිම ඇවිද්ද කතාකරන්න කවුරුත් නෑ පහල බැලුවා මිනිස්සු කූඹි වගේ පේනව දැන් මට දෙවියන් සිහිවෙලා ඇඩෙන්න එනව කරගත්ත ගොන්කම කියල අද කාලේ වගේ නමි ෆෝන් එක තියෙනවනෙ කිසිම සංනිවේදනයක් නැතුව අනාථ වෙලා ..
කල්පනා කර කර ඉදල ගැලෙවිව ප්ලාස්ටර් එක ගලවල ආයෙ හොදට වටපිට බැලුවා බලනකොට දැක්ක මම ආපු ලිෆ්ට් එක ගිහිල්ලා ගැහුව ආයෙ 35 ඔන්න ටිකක් වෙලා යනකොට යන්තමි දොර ඇරැන .
කොහොම හරි මැදියට ගිහිං මගේ අනන්‍යතාව සහතික කරල මට ලැබුන තෑග්ග අරගෙන දෙය්යනේ කියල ගෙදර ආව තවමත් ඒ තෑග්ග මම සිහිවටනයක් විදිහට තියාගෙන ඉන්නව ඒක යූනියන් ඇෂුවරන්ස් එකෙන් දීපු මහ තඩි කුඩයක් ……
මෙික මටනම් කවදාවත්ම අමතක වෙන්නෙ නෑ ජීවිතේ ඉවරයි කියල හිතපු පලවෙනි දවස එදා නිසා .
උපුටා ගැනීම: Priyantha Udukala