මේක කොහොම පටන් පටන්ගන්නද කියල මට හිතාගන්න බෑ නමුත් මෙහෙම පටන් ගන්න හිතෙනවා .වර්ෂ 2012 අග භාගයේ විතර එකල වකුගඩු රෝගියෙක් හැටියට මගේ ප්‍රථම වකුගඩු බද්ධ කිරීමේ ශල්‍යකර්මය සිදු කර එම වකුගඩුව 2012 අප්‍රේල් 4 වන දින පුපුරා ගිය සමයි.
මේ කාලයේ එනම් අප්‍රේල් 29 වන දින බිරිඳද මගේන් වි වෙන්වී ගිය පසු මගෙ ජීවිතයේ කිසිදු බලාපොරොත්තුවකින් තොරව ගෙවී ගියා .
බලාපොරොත්තු සුන්වීම, බලාපොරොත්තු කඩවීම ,විරහ වේදනාව, ආදරේ නැති වීම බිරිඳගේ වෙන්වයෑම ආද මේ සියලුම දේ නිසා ජීවිතයේ කිසිදු ඒක බලාපොරොත්තු මට තිබුණේ නෑ හැමදේම අර්ථශූන්‍යයි වගේ මට හැඟුනා .විටෙක මේ පරාරෝපණ සංකල්පය ද කියා මට හිතුනා.
පරාරෝපණ සංකල්පය හඳුන්වා දෙන්නේ සාංදෘෂ්ටිකවාදී දාර්ශනිකයින්ය, දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් පසුව මිනිස්සුන්ට ජීවිතයේ අර්ථය වැටහුනේ නැහැ .මේ ජීවත්වීමේ අර්ථය මොකක්ද, මේ ජීවත් වීම තුළ වැඩක් තියනවද? අපිට අප වත් නෑ නේද?ඉතිං ජිවත් වෙලා මොකටද අපිට අපවත් නැති ජිවිතෙ අර්ථය කිම කියන සංකල්පය මිනිස්සුන්ගෙ හද තුල ඇති ඇතිවුනා. මෙන්න මේකට පරාරෝපණය කියලා කියනවා
.
මිනිසුන්ගේ මේ කඩාවැටීම් වලට සමහර දාර්ශනිකයන් පිළිතුරු සොයන්න වුනා . ජීන් පෝල් සාත්‍රේ ඇල්බෙයා කැමු,සොරෙන් කියකි ගාර්ඩ් ඔවුන්ගේ නිර්මාණ වලින් විශේෂයෙන් සිද්ධාර්ථම්, ගොඩෝ එනකං, අමුතුම මිනිහෙක් ආදී නිර්මාණ හරහා ඔවුන් මිනිසුන්ගේ ජීවිතයේ වටිනකම සහා ජිවිතෙ හරය.සුන් වු බලාපොරොත්තු පිළිබඳව කතා කරලා, මනසින් වැටිලා සිටින මිනිසුන්ට ඔහුන්ගෙ නිර්මාණ හරහා හයියක් වුණා.
මේවා දැනගෙන හිටිය නිසාම මට හිතෙනවා මම පරාරෝපණය වෙලාද කියලා . මට නමට මමවත් නෑ කියලා නිතර හිතෙන්න ගත්තා. ඒ අතර මට තවත් හිතෙනව මනෝ විශාදයක් ඇති වෙලාද කියලා.මොකද නිතරම හිතට එන්නේ මං ජීවත් වෙලා වැඩක් නෑ මැරියං මැරියං ගැන සංකල්පය විතරයි
සමහර දවසට බය වෙලා හීනෙන් නැගිටිනවා එවෙලෙට මං හිතනවා මං මේ දකින්න භ්‍රාන්තිද කියලා. මට තේරුම් ගන්න පුළුවන් වුනා මගේ මනස තුල කුමන හෝ වෙනසක් සිදුවෙලා තියෙන බව.
එහෙනම් මේ තත්ත්වයට මම ප්‍රතිකාර ගන්න ඕනෙ. එහෙම නැත්නම් උපදේශනය ලබා ගන්න ඕනේ .එහෙම නැත්තං ආගමික පැත්තට වැඩි නැඹුරුවක් දක්වලා එයින් ලබාගත හැකි පිළිසරණක් ලබා ගත යුතුයි.
ඒ අනුව මං තීරණය කරනවා ආගමික නැඹුරුවකට ගිහිල්ලා, ආගමික නායකයෙකුගේන් ඒ සඳහා උපදෙස් අරගෙන, මේ ජීවිතේ ඇතිවෙලා තියෙන මානසිකත්වය නැතහොත් මට සියදිවි නසාගන්න හිතෙන සිතුවිල්ල නැතිකරගන්න .
ඇත්තටම මට ඒ වෙනකොට සියදිවි නසාගන්න හිතුනු වාර අනන්තයි මේ මානසිකත්වයෙන් ගැලවෙන්න ආගමික නායක ස්වාමින්වහන්සේ ගේ සහය පතන්න තීරණය කිරීම ගැන මම මටම ස්තූති කර ගනිමින් .එකල ඉතාමත් ජනප්‍රිය ප්‍රචලිත හිමිනමක් සොයා ගෙන බෙල්ලන්විල ප්‍රදේශයේ ආශ්‍රමයක ට යනවා.
ඇත්තටම මම එදා උදෑසන 10 ට පමණ ඒ ආශ්‍රමයට යනකොට තීරණය කරලා හිටියේ ස්වාමීන්වහන් වහන්සේගෙන් මට නිසි පිළිතුරක් නොලැබුණොත් මං සියදිවි නසාගන්නවා කියලයි . ඒ වෙලාවේ මගේ අතේ නිදි පෙති විස්සකට වැඩිය තිබුණා මං ඒ ටිකත් දෝතේ රඳවාගෙන අදාල ස්වාමීන් වහන්සේ මුණ ගැහෙන්න ගියා .
කියන්න සතුටුයි අදාල ආශ්‍රමයට යන විට ආශ්‍රමය ලොකු ගේට්ටු දෙකකින් වහල තිබේනවා.
මං ඉතාමත්ම අසීරුවෙන් තමයි එතනට ගියේ. මේ කාලේ මට ඇවිද ගන්න බෑ මොකද කකුලේ මුත්‍රා බට පැකට් එකක් ගැටගහලා.
බඩින් ලේ එන නිසා ඒ ලේ යන්න වෙනම පැකට් එකක් වශයෙන් පැකට් දෙකකක් කකුල් දකෙ ගැට ගහලා සුදු සරමක් ෂර්ට් එකක් ඇඳගෙන තමයි මම ගියේ.
දැන් ගේට්ටුව වහලා මොකද කරන්නෙ.
මං අමාරුවෙන් ගේට්ටුවට තට්ටු කළා කළා. පළමු වතාව නැහැ .
දෙවන වතාව, එත් නැහැ .
තුන්වන වතාවට තට්ටු කරද්දි අවුරුදු 22 ක වගේ තරුණ මල්ලි කෙනෙක් ගේට්ටුව ළඟට ඇවිත් .ගේට්ටුව වසා තිබියදී ම ගේට්ටුවෙ කපා ඇති කුඩා විවරයකින් මූණ විතරක් පේන්න මට කතා කළා.
ඔයා කවුද?
මල්ලි මම වකුගඩු ලෙඩෙක්. කොළඹ ජාතික රෝහලේ බෙහෙත් කරන්නේ, ලොකු හාමුදුරු හම්බ වෙන්න ආවේ. උන්නාන්සෙ ඉන්නවාද.
ඔය හාමුදුරුවන්ට epoiment එකක් එකක් දැම්මාද?
ඒ කිව්වේ මල්ලි .
ඔයා හාමුදුරුවන් කලින් හම්බවෙන්න දිනයක් දාගත්තද?
එහෙමනම් දාගත්තෙ නැහැ මල්ලි මට මේ ඉන්න බැරි තැන තමයි මම හාමුදුරුවෝ හම්බවෙන්න ආවේ මං හරි වේදනාවෙන් ඉන්නේ .
හාමුදුරුවො මුණ ගැහෙන්න දිනයක් යොදා ගත්තෙ නැත්තං හම්බ වෙන්න දෙන්න බැහැ අයියේ.
මල්ලි මම එහෙම දෙයක් දන්නෙ නෑ. ඔයා පුළුවන්නම් ගිහිල්ලා හාමුදුරුවන්ට කියන්න වකුගඩු ලෙඩේක් ඇවිත් කියලා.
අනෙ මල්ලි මම දැන් ප්‍රශ්න ගොඩක ඉන්නෙ.මේවා කියන්න මට දැන් හාමුදුරුවෝ හම්බ වෙන්න බැරි උනොත් අද හවස මං සියදිවි නසා ගන්න පුළුවන් .එකයි මම හාමුදුරුවන්ගෙන් පිළිසරණ පතාගෙන ආවේ. ඔයා පොඩ්ඩක් හාමුදුරුවන්ට ගිහින් කියන්න. උන්නාන්සෙ මට එන්න කියාවි .
හරි අයියේ මම ගිහින් කියන්නම්. නමුත් හාමුදුරුවෝ උන්වහන්සේව හම්බවෙන්න දිනයක් දාගෙන නැති කිසි කෙනෙකුව මොනම හේතුවකටවත් ඇතුලට ගන්නෙත් නෑ. හම්බ වෙන්නේ නැහැ .බලමු මං ගිහින් කියන්නම්.
අනෙ ලොකු දෙයක් මල්ලි ගොඩාක් පිං.
දැං ගේට්ටුව ළඟ දහසක් බලාපොරොත්තු තියාගෙන මම ඉන්නවා. හාමුදුරුවෝ මට එන්න කියාවි .ඇතුලට ගියාම ඇවිල්ල මාව වාඩිකරගෙන මගේ ප්‍රශ්න අහගෙන ඉඳලා ඔළුව අතගාලා පුතා! ජීවිතයේ ප්‍රශ්න එනවා. ඒව අපි විසඳ ගන්න ඕනි. ඔයා ඔයිට වඩා බුද්ධිමත්ව සිතන්න. ජීවිතේ දිනන්න පුතා අපිට කරන්න පුළුවන් උදව්වක් කරන්නම්. ධර්මය පැත්තට නැඹුරු වෙන්න .ජීවිතේ වැටෙන්න වැටෙන්න තමයි පුතා නැගිටින්න ඕනේ .ඇතිවීමි නැතිවීම් තමයි ලෝක ස්භාවය.අපි ජිවිතෙ යථාර්ථය ට මුහුණ දෙමු කියලා කියයි කියලා හිතාගෙන මම දැන් සිහින මවමින් ඉන්නවා.
විනාඩි පහලොවකට පසු අර තරුණයා නැවතත් පැමිණෙනවා.
සොරි අයියේ හාමුදුරුවෝ කියනවා. හමුවෙන්න දිනයක් දාගෙන නැත්නම් කිසි කෙනෙක් ඇතුළට ගන්න එපා කියලා.
මල්ලි පන්සල තියෙන්නේ මිනිහෙකුගේ දුකකදී පිහිට වෙන්නෙ නේද? පන්සලට ඕනේ කෙනෙක්ට එන්න පුලුවන් නේද
මේ මහා ගේට්ටු දාගෙන පන්සල වහගෙන ඇයි හාමුදුරුවෝ හම්බ වෙන්න බැහැ කියන්නෙ .
ඒක දන්නෙ නැහැ අයියේ හාමුදුරු හම්බ වෙන්න බැහැ කියනවා එක නිසා ඔයාට ඇතුලට එන්ඩ බෑ කරුණාකරලා දැන් මෙතනින් යන්න.
ජිවිතෙ අසිරූම අවස්ථාවකදි පිළිසරණක් අවශ්‍ය තැනින්ම එ පිළිසරණ අහිමි වුනාම දැනෙන වේදනාව කෙසේද ? එ වේදනාවත් සමඟ එන අධික කේන්තියත් එක්කම කිව යුතු දේ කෑ ගසා කියන්නට ක්ෂණිකව තීරණය කළා.කොහොමත් අපි වගෙ රෝගීන්ට හොස්ස ලඟින් මැස්සෙක් ගියත් කේන්ති යනවා.එය පාලයෙන් තොරයි.
අධික කේන්තියෙන් කෑගහලා වචන ගොනු කරගෙන කොහොම කිව්වද කියන්න මං දැන්ම මෙහෙම කිව්වා .
මල්ලි දැන් හම්බෙන්න බැහැ කියනවා නෙ එහෙනම් උඹලාගෙ මහා එකාට ගිහිල්ලා කියපන්.
බුදුන් වහන්සේ මුණගැහෙන්නත් වෙලාව වෙන් කරගන්න ඕන වුනා නම් පටාචාරා ඇඳුම් නැතිව තාම පාරවල් ගානේ දුවනවා. සුනීත සෝපාක ලා තාම සොහොනේ අංගුලිමාලා තාම ඇඟිලි කපනවා කියලා උඹලා මහා එකට ගිහින් කියපං.
කියලා කේන්තියෙන් මං අනිත් පැත්තට හැරුනා.
කේන්තිය වැඩිකමටම අතේ තිබුණු නිදි පෙති ටික විසික් කළා.මමම මාව දිරිමත් කර ගත්තා ඒ දිරිමත් කිරීම නිසා අද මං මේ ගමන ඇවිල්ලා ඉන්නවා ඒක ලොකු ගමනක්.
එසේම මාව දිරිමත් කරගත්ත නිසාම මට අද වෙනකොට ලංකාව වටේම ඉන්න අහිංසක රෝගීන්ව දිරිමත් කරන්න පුළුවන් වෙලා තියෙනවා .
දැන් අද මට මේ හාමුදුරුවන් සමග කිසිදු තරහවක් නෑ උන්වහන්සේට මම ස්තූති කරනවා. උන්නාන්සේ එදා මාව හම්බ වෙච්ච නැති නිසා තමයි අද මම මෙච්චර හොදින් ඉන්නෙ .
අවසාන වශයෙන් සොරේන් කියකිගාඩ් ගේ ගේ ප්‍රකාශයක් සඳහන් කරන්න කැමැතියි එයත් මා ජීවිතයේ නිතරම මතකය තබා ගන්න කියමනක්.
“සතුට සතුටක් වන්නේ අප ඒ කරා ළඟා වනතුරු පමණි”
මේ කියමන ඔබේ ජීවිතයටත් අදාළ කරගෙන බලන්න එවිට ඔබට ජිවිතය තේරුම් යාවී.
උපුටා ගැනීම: Induka Fernando