මිනිස් ජීවිතය කියන්නේ විවිධ හැල හැප්පීම් සමඟ ඉදිරියට යන්නට සිදුවෙන කටුක ගමනක් . ඉතින් එය සිතන තරම් හරි පහසු කාර්යයක් නෙවෙයි. ධන සම්පත් හිමි කුසට රස මසවුළු ඇති අය වගේම කුසට අහරක් පවා නැතුව ජීවත් වෙන්නට සිදුවෙන, අනේක විවිධ දුක් කම්කටොලු හමුවේ ජීවිතය අත්හරින්නේ නැතුව ඉදිරියට යන අය ඕනෑ තරම් අපේ ලෝකයේ ජීවත් වෙනවා. දුප්පත්කම හරිම කටුක දෙයක්. එය දකින්නා පහසුවෙන් දුටුවට විඳින අයට නම් එය ඉතාම නීරසයි.
නමුත් දුප්පතෙක් විදියට ඉපදෙන එක වරදක් නෙවෙයි. නමුත් දුප්පතෙක් විදියටම මියයාම සුදුසු නොවන වගට ප්‍රසිද්ධ කියමනක් පවා තියෙනවා.ඉතින් දුප්පතෙක් විදියට ඉපදුණත් මනුස්සකමින් පොහොසත් උදවිය ඕනෑ තරම් මේ සමාජයේ ඉන්නවා. දුප්පත් යැයි කියමින් හංවඩු ගසන්නට කොන් කරන්නේ නැතුව ඔවුන්ට කාරුණික වෙන මානුෂීය හදවත් ඇත්තන් පවා මේ ලෝකයේ ජීවත් වෙනවා. මේ කතාව කියවලා බලන්න. දුප්පත්කම, මානුෂීය බව සහ කෘතවේදී බව කියන ගුණාංග සියල්ලම ගැන ඔබට හොඳ ආදර්ශයක් සපයාවි.
ඉතින් දුප්පත්කම අත මිට මොළවාගෙන උපත ලබපු නිසාවෙන් ජෝර්ජ් කියන කුඩා පිරිමි ළමයටත් සිද්ධ වුණේ ජීවිතයට හරි අමාරුවෙන් මුහුණ දෙන්නට. මවත් සමඟ තනි වුණු මේ කුඩා පිරිමි ළමයා දුප්පත්කම නිසාම අසරණ වෙලා සිටියේ. ඔහුගේ වයස අවුරුදු 10ක්. ඉතින් ඔහුට තම මවගේ අතට සල්ලි කීයක් හරි දෙන්නට, ඔහුගේ පාසල් කටයුතුවලටත් මුදලක් සොයා ගන්නට ඔහුට සෑම කුලි වැඩක්ම කරන්නට සිදුවුණා. මාර්ගයේ වාඩිවී සිටිමින් එදිනෙදා ජීවිතය ගැටගහ ගන්නට ජෝර්ජ්ට දුක් විඳින්නට සිදුවුණා.
ඉතින් මේ විදියට කාලය ගතවෙලා යද්දී දවසක් ජෝර්ජ්ට වැඩ කරමින් ඉන්නා අතරේ දැඩි කුසගින්නක් දැණුනා. ඉතින් කුසගින්න ඉවසා ගන්නම බැරි තැන කුඩා ජෝර්ජ් සමීපයේ ඇති බේකරියට ගොඩවැදුණා. නමුත් ඔහු අතේ ඒ වෙද්දී බනිස් ගෙඩියක් ගන්නටවත් සල්ලි තිබුණේ නැහැ.ඉතින් අධික කුසගින්න නිසා කෑමට යමක් ඉල්ලා ගන්නට සිතා එහි සේවය කළ තරුණියකට කතා කළත් ඔහුගේ මුවින් වචනයක් නම් පිටවුණේ නැහැ. කෑමට යමක් ඉල්ලන්නට බැරි තැන ඔහු ඇයගෙන් බොන්නට වතුර වීදුරුවක් ඉල්ලා සිටියා.
ඉතින් මේ කුඩා දරුවාගේ විඩාබර මුහුණ දුටු ඒ තරුණියට මේ කුඩා දරුවාට බඩගිනි ඇති කියලා සිතෙන්නට ඇති. ඉතින් ඇයට කාරුණික හදවතක් උරුම වුණු නිසාවෙන් කුඩා ජෝර්ජට කුසගින්න නිවා ගන්නට ඇයගෙන් වතුර වීදුරුවක් වෙනුවට කිරි වීදුරුවක් සමඟ බනිස් ලැබුණා.
ඉතින් අධික කුසගින්නේ සිටි කුඩා ජෝර්ජ් බනිස් කා කිරි වීදුරුවත් බී ඒ තරුණ සේවිකාවට ස්තූති කර යන්නට ගියා. ඉතින් ඇයගේ කරුණාබර ක්‍රියාව කුඩා ජෝර්ජ්ගේ හදවතේ කිසිදා නොමැකෙන විදියට සටහන්ව තිබුණා. නැවත දවසක් ඒ කරුණාවන්ත කාන්තාව ජෝර්ජ්ට මුණ ගැසේවි යන බලාපොරොත්තුව තිබුණත් නැවත ඔහුට ඇයව දකින්නට ලැබුණේ නැහැ.ඉතින් කාලය ක්‍රමයෙන් ගෙවී ගියා. ජෝර්ජ් කඩවසම් තරුණයෙක් බවට පත්වෙලා. ඒ විතරක් නෙවෙයි ඔහු දුප්පතෙක් විදියට ඉපදි අනේක විධ කරදර පීඩාවලට මුහුණ දුන්නත් ඔහු ඔහුගේ ජීවීතය සාර්ථක කරගත්තා. ඒ වෙද්දී ඔහු වෛද්‍යවරයෙක් බවට පත්ව සිටියේ ඔහුගේ දැඩි කැපවීම උත්සාහය නිසාමයි.
ඉතින් ඔහු තමන්ගේ රැකියාව කරගෙන ගියා. ඉතින් දවසක් ඔහු සේවය කළ රෝහලට බොහෝ සෙයින් අසාධ්‍ය වුණු කාන්තාවක් රැගෙන ආවා. ඉතින් ඇයගේ රෝගී තත්ත්වය පරීක්ෂා කරන්නට පැමිණියේ ජෝර්ජ්. ඉතින් ඇයගේ රෝගය පරීක්ෂා කරන්නට පැමිණි ජෝර්ජ්ට ඇයව හුරු පුරුදු ගතියක් දැණුනා. වසර ගණනාවක් ගියත් ජෝර්ජ්ට ඇයව හඳුනා ගන්නට අපහසු වුණේ නැහැ. ඉතින් ඔහු ඇයගේ රෝග වාර්තාව අරගෙන ඇයගේ පදිංචිය බලද්දි ඔහුගේ සැකය තහවුරු වුණා. ඉතින් ඒ දවසක් කුසගින්නට යමක් ගන්නට නැතිව සිටි අවස්ථාවේ ඔහුට කුසගිනි නිවා ගන්නට බනිස් ගෙඩියක් සහ කිරි වීදුරුවක් දුන් හිත හොඳ ගැහැණියයි.තරමක් වියපත්ව සිටියත් පෙර මෙන් ඇය සුන්දරව සිටියා.
ඉතාමත් අසාධ්‍ය තත්ත්වයේ සිටි ඇයගේ ජීවිතය ගලවා ගන්නට ජෝර්ජ් උපරිමයෙන් කටයුතු කළා. ඇය වෙනුවෙන් කළ හැකි සෑම ප්‍රතිකාරයක්ම කරමින් ඇයව බේරාගන්නට ජෝර්ජ්ට හැකියාව ලැබුණා. මරණයත් සමඟ සටන් කළ ඒ කාන්තාව සති දෙකක් තුළ සුව අතට පත්වුණා. ඇය සුවවීමෙන් පසුව රෝහලෙන් පිටවීමට පෙර ඇයගේ රෝහල් බිල්පත ජෝර්ජ් විසින් පරීක්ෂා කරනු ලැබුණා. එහි විශාල රෝහල් ගාස්තුවක් අය කර තිබුණු බව ජෝර්ජ් දැක්කා. ඉතින් බිල්පත ගෙවන්නට ගිය ඒ කාන්තාව දුටුවේ ගෙවිය යුතු තැන ලියා ඇති සටහනක්. ඉතින් එහි සටහන්ව තිබුණේ ගෙවිය යුතු මුදල් බනිස් ගෙඩියක් සහ කිරි වීදුරුවක් ලෙසයි.
ඉතින් ඒ සටහන දුටු විගසම ඒ කාන්තාවගේ මතකය අතීතයට දිව ගියා. අද ඇයගේ ජීවිතය බේරාගත් වෛද්‍යවරයා වෙන කවුරුත් නොව මීට වසර ගණනාවකට පෙර බඩගිනි නිවාගන්නට කිරි වීදුරුවක් සහ බනිස් ගෙඩියක් ලබාදුන් ඒ කුඩා වීදි දරුවා බව ඇයට සිහියට නැගුණා. ඇයට අදහාගන්නට බැරිවුණා. ඒ වගේම ඇය බොහෝසෙයින් සතුටු වුණා.
එදා ඇය දුන් කිරි වීදුරුව සහ බනිස් ගෙඩිය ගැන වසර ගණනාවක් ගියත් ජෝර්ජ් අමතක කළේ නැහැ. මොකද කුසගින්න තරම් ඉවසන්නට අපහසු දෙයක් පීඩාකාරී දෙයක් මේ වීදී දරුවා අත්විද නොතිබූ නිසා. දරා ගන්නට අමාරුම කුසගින්න නිවූ ඒ ගැහැණියව ඔහු සැමදා මතකයේ තබා ගත්තා. එය අපිට පුංචි ක්‍රියාවක් විදියට හැඟුණාට බඩගින්න ගැන දන්නා දුප්පත්කමින් බැට කෑ වීදි දරුවෙක්ට එය මහමෙරක් තරම් වටිනවා. ඉතින් යම් දිනෙක යම් අයෙක්ට කළ හැකිදේ පුංචි වුණත් එය කරන්නට කිසිදිනෙක පසුබට වෙන්නට එපා. උදව්වක් උපකාරයක් කර නැවත ප්‍රති උපකාරයක් බලාපොරොත්තු වෙන්නටත් එපා. නමුත් දිනෙක ඔබ කරන පුංචිම දෙයකින් දවසක ඔබේ ජීවිතය පවා වෙනස් කරන්නට හැකියාව ලැබේවි.
උපුටා ගැනීම: VOICE Official Lanka Post Blog