වැස්ස… සීතලයි..
වැස්ස…සුවදයි…
මන් කවදාවත් හිතුව නෑ ඒම.. ඒත් වැස්ස ආදරණීයයි කියල දැන ගත්තෙ මීට දෑ අවුරුද්දකට කලින්…
එදත් හොදටම වැස්ස… බයික්වල යන වෙලාවට වැස්ස කියන්නෙ සාපයක්. 9 පහුවෙලා. කලුවරත් එක්ක වැස්ස දිහා බලන් හිටියෙ වහපු කඩයක් යටට වෙලා… වීදි පහන් වල මලානික එලිය වැස්සෙ සීතල එක්ක මාව සිප ගත්තත් මන් හිටියෙ සන්සුන්ව නෙවෙයි. ස්කූටරයක්….ඒකින් බැහැපු කෙනා දුවගෙන ආවෙ මන් ලගටමයි.. හෙල්මට් එකත් අතේ තියන් කොට කොන්ඩෙ ගසන ගමන් මන් දිහා බලල හිනා වුනා.
“වැස්ස අප්ප… “
කෙල්ලෙක්… මේ වැස්සෙ මොන මගුලෙ යනවද 
මගෙ හිත මට එරෙව්ව….
මගෙ හිත මට එරෙව්ව….ලස්සනයි… හදවත තට්ටු කලා..
“ඔව්” මන් දත් විලිස්සල හිනා වුනා
මන් අහක බල ගත්ත…
එහා පැත්තෙන් එලියක් දැල්ලිලා නිවිල ගියා මන් බෙල්ල හරවල බැලුව…
කෙල්ලෙක් සිගරැට් බොනව… නැහැදිච්ච එකී හිත ආයි කෑ ගැහුව…
“ඕනෙද..” එයා සිගරට් එක දික් කලා
නිරායාසයෙන් අත දික් වුනා.
“වැස්ස වෙලාවට සිගරට් එක මරු…” ඇය හයියෙන් හිනා වුනා..
“සිගරට් බොන්න හොද නෑ” මන් උගුරු තුනක් විතර ඇදල දෙන ගමන් කිව.
“ඔයා බොන්නෙ”
“මන් කොල්ලෙක් ඔයා කෙල්ලෙක්”
“කොල්ලන්ට සිගරට් බීවාම පිලිකා හැදෙන්නෙ නැද්ද “
“හැදෙනව “
“ඒනම්”
“මුකුත් නෑ” මන් නිස්සද්ද වුනා.
“මන් සිගරට් බොන කෙල්ලන්ට කැමති නෑ…” මන් අහක බලන් කිව.
“ඉතින්… මන් ඉන්න එපාද මෙතන”
“නෑ ඉන්න මන් කිවෙ මගෙ කැමත්ත”
ඇය හිනා වුනා.
වැස්ස තව හයියෙන් වහිනව… සීතලයි… කෙල්ලෙක් එක්ක තනියම රෑ 9.43
කෝල් එකක්
“කොහෙද ඉන්නෙ බබා.. “
“වැස්සට කොටුවෙලා කඩයක් යට “
“හ්ම්ම්ම්… පරිස්සමින් ගෙදර යන්න ගිහින් මැසේජ් එකක් දාන්න..”
“හරි… “
“මන් තියන්නම් මන් පොඩි වැඩක්..”
“හරි.. “
“වයිෆ් ද..”
“නෑ.. ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ් “
“ලස්සනයි ද “
“ඔව්. “
“මට පෙන්නන්න පුලුවන්ද “
“ඉන්න “
“ලස්සනයි..” ස්ක්‍රීන් එක දීහා බලන් කීව…
“එයා වැස්සට කැමති නෑ නේද..”
“ඇයි ඒම කියන්නෙ “
“නිකන් මට හිතුන “
“ඔව් එයා කැමති නෑ මාත් කැමති නෑ කරුමයක් “
“ඇයි…..වැස්ස.. වහිද්දි සුවදයි දැනිල නැද්ද….”
“විකාර..” මන් කට කොනින් හිනා වුනා
“ඇස් පියා ගන්න..”
“මොකක්…”
” මන් කීවෙ ඇස් පියා ගන්න”
ඇය තරවටු කලා.
මන් පියා ගත්ත.
උබට පිස්සු ද හිත හිනා වුනා..
“හොදට අහන්න… වැස්ස සිංදු කියනව… ඒ ගමන් විදින්න වැස්සෙ සුවද …”
මේකිට පිස්සු මගෙ හිත හිනා වුනා…
තෙතේ ඉද්දි මොන සුවද ද බන්…
මන් ඇස් ඇරිය..
“දැනුනද.. “
“ඕ… “මන් විරිත්තුව
“මන් යනව වැස්ස අඩු කල…”
හිනා වෙලා තට්ටුවක් දාල එයා ගියා..
මට තනී හිතුන…
අනේ තව ටිකක් හිටිය නම් හිත දුක් වුනා….
මට ඒ සිද්දිය අමතක කරන්න අමාරු වුනා..
ටික දවසක්ට පස්සෙ ලව් එකත් නැවතුනා…
නමක් නොදන්න බයික් කෙල්ල…
ආයිත් හම්බුනා… මාස 8කට විතර පස්සෙ.. ඒත් වැස්ස දවසක් මන් ගෙදර යනව…
හවස 4ට විතර…
බස් එකක්… ස්කූටියක්…
මිනිස්සු පිරිල…
“ඇයි..” කවදාවත් නැතුව කලබල වෙච්ච මන් නැවතිලා ඇන්ටි කෙනෙක් ගෙන් ඇහුව.
“අනේ….. බලන්න පුතේ… අර බැල්ලිව බේරන්න ගිහින් අර කෙල්ල බස් එකේ වැදුන නෙ.. කෙල්ල එතනමයි මයෙ හිතේ… ඉස්පිරිතාලෙ අරන් ගියා මන් හිතන්නෙ නෑ…”
කඩේ පැත්තක පැටවු තුනක් තුරුල් කරන් ඉන්න බලු අම්මෙක් පෙන්නල කීව
ලෝකෙම නැවතුනා…
බෑග් එකෙන් එලිය ඇවිත් හිටපු සිගරට් පෙට්ටිය මට හිනා වුනා…
වැස්ස… සුවදයි…
වැස්ස… සීතලයි ….
ඒ වගේම ඒක ආදරණීයයි…
සොහොන් කොත දිහා බලන් හිටපු මම වැස්සෙම ඉගිලුනා….
උපුටා ගැනීම: Kasuni Vishwanthi Rajapaksha