“ඇත්ත කියන්නයි , බිම හිදගන්නයි කාගෙන්වත් නැහැ අවසර ගන්නේ” ………මා දන්නා පරිදි බිම හිද ගැනීම පිළිබදව කියැවී ඇති අපේ පැරණිම කියමන එයයි. ක්‍රමික සංවර්ධනයත් සමගම මැහි, බංකු, පුටු, කවිච්චි, කැරකෙන පුටු, සෝපා, සිංහාසන ආදී නානාප්‍රකාර ආසන භාවිතයට යොමුවී ඇති අපේ සමාජය මේ සියල්ලට පෙර වාඩිවීම සදහා භාවිතා කළේ මහපොළොව හෙවත් බිම ය.
එලෙස මහ පොළොව භාවිතා කිරීමෙන් ලැබෙන විවිධාකාරී වූ වාසි සහ ලාභ ගැන යෝග ශාස්ත්‍රය පිළිබදව හැදෑරීමේදී කරුණු කාරණා දැනගත් මා ඒ එය මාගේ පවුලේ සාමාජිකයන් සමග කාලයක සිට භාවිතයට ගත් අතර, එය භාවිතයට මාගේ මිතුරන් ද දැනුවත් කිරීම උචිත යැයි සිතූ බැවින් පසුගිය දිනෙක ඊට උඩගෙඩි දෙන අපේ ඡායාරූපයක් මුහුණු පොතේ පළ කළෙමි. එහිදී ඒ පිළිබදව විමසූ අය සහ නොවිමසූ අය වෙනුවෙන් මේ සටහන තබමි.
අප බොහෝ දේ ඉගෙන ගන්නා නමුත් භාවිතයට ගන්නේ ඉන් ස්වල්පයකි. උගන්වන ඇතැම් දේ මැරෙන තුරු අපට භාවිතයට අවස්ථාවක් නොලැබෙන අතර, ජීවිතයේ බොහෝ අවස්ථාවලදී අපට අවශ්‍ය වන බොහෝ දේ අපගේ විෂයය නිර්දේශ වලට තවමත් ඇතුලත් වී නැත. එය කණගාටුවට කරුණකි.
හිද ගැනීමේදී භාවිතා කරන අසුන් යෝග ශාස්ත්‍රයේදී “භාවනානුයෝගී ආසන” ලෙස හදුන්වන අතර, ඒවා භාවිතා කළ යුතු ආකාරයත් එලෙස භාවිතා කිරීමෙන් ලැබෙන වාසි පිළිබදවත් ඉතාමත් හොදින් විග්‍රහ කර ඇත්තේ යෝග ශාස්ත්‍රයට අදාල පොතපතෙහි ය.
කොදු ඇටපෙළ ශක්තිමත් වීම.
කොදු ඇට පෙළ ආශ්‍රිත පේශීන් ශක්තිමත් වීම.
උකුළ ආශ්‍රිත පේශීන් ශක්තිමත් වීම.
මොළයේ ක්‍රියාකාරීත්වය වැඩි දියුණු වීම.
රුධිර සංසරණය ක්‍රමවත් වීම.
ස්නායු පද්ධතියේ ක්‍රියාකාරීත්වය වැඩි දියුණු වීම.
ආහාර ජීර්ණ පද්ධතිය නීරෝගී වීම.
පාද ශක්තිමත් වීම.
ශ්වසන ක්‍රියාවලිය ක්‍රමවත් වීම.
නාඩි මාර්ග වැඩි ප්‍රමාණයක් හොදින් විවෘත වීම.
ප්‍රාණ හෙවත් ශක්ති ගලනය ක්‍රමාණුකූල වීම.
චක්‍ර මධ්‍යස්ථාන සමබරව ක්‍රියාත්මක වීම.
යනාදී වශයෙන් මෙම ඉරියව් වල ප්‍රතිලාභ ගණනාවක් යෝග, තාඕ, සෙන් ආදී පෙරදිග දර්ශණයන් තුල විවිධාකාරයෙන් විස්තර කර ඇත. ඒ බව අපේ පැරැන්නන් ඉතා හොදින් දැන සිටි අතර, අතීතයේ මෙම ඉරියව් ජන ජීවිතය තුලදී නිරන්තරයට භාවිතයට ගැනුනේ එබැවිනි. පිළ, පැදුර භාවිත කළ එම වකවානුවේ දී අපේ මුතුන් මිත්තන්ගේ ආයු, වර්ණ , සැප හා බල ගැන අදටත් මහ ඉහලින් කථා කරන්නේ ඔවුන් ඒවායේ මහත්ඵල ලබාගත් බැවිනි. කිසිදු රෝහලක හෝ නාරිවේදී විශේෂඥයෙකුගේ සහායෙන් තොරව දරුවන් දහ දොළොස් දෙනෙකු වදන්නට තරම් එකල ස්ත්‍රිය ශක්තිමත් වූයේ මෙවැනි ඉරියව් වල ආභාෂයෙනි. අද වෙසෙන ඇතැම් කාන්තාවන්ට මෙන්ම තරුණ පිරිමින්ටද උක්කුටික වැසිකිළියක (squatting pan) වාඩිවීමට හෝ ඉන් නැගී සිටීමට තරම්වත් පාද ශක්තිමත් නොවන තත්වයට පත්වී ඇත්තේ ද මෙවැනි ඉරියව් අප අතහැර ඇති නිසාවෙනි.
අධ්‍යාපනය, බුද්ධි වර්ධනය සහ මොළයේ ක්‍රියාකාරීත්වය සම්බන්ධයෙන්ද මෙම බිම හිද ගැනීමේ ඉරියව් ඉතාමත් වැදගත් සම්බන්ධයක් දක්වන බව භාරතීය ඉගැන්වීම් වල සදහන් වන අතර, ටිබෙට් වැනි රටවල ඇතැම් පුස්තකාලයන්හි පුටු භාවිතා නොකිරීමට ද මෙම හේතුව බලපා ඇත. ශාස්ත්‍රීය සංගීතය වැනි විෂයයන්ගේ ගුරුකුල අධ්‍යාපනයේදී ද එම කටයුතු සිදුකෙරෙන්නේ බිම හිදගෙනය. අප රටේ දමිළ සහ මුස්ලිම් සහෝදර වැසියන් ද ආහාර ගැනීමේ දී මෙම ඉරියව් භාවිතා කරන්නේ ඔවුන්ට තවමත් ඔවුන්ගේ සංස්කෘතික අනන්‍යතාවය අමතකවී නොමැති බැවිනි.
ලොව ඉතාම ඉහල සංවර්ධිත රටක් ලෙස පිළිගැනෙන ජපානයේ වැසියන් අද ද තම ආහාර ගැනීමේදී භාවිතා කරන්නේ Seiza නැමැති බිම හිදගැනීමේ ක්‍රමයයි. ජපන් හෝටල් තුල පවා එලෙස ආහාර ගැනීමට අවශ්‍ය පහසුකම් සපයා දී ඇති අතර, තාක්ෂණික අතින් කෙතරම් ඉහලට ගියත් ඔවුන් තමන්ගේ සංස්කෘතික දායාදයන්ට පයින් ගසා නොමැති වීම ඔවුන්ගේ දියුණුවේ සැබෑ රහස නොවේ ද? ජපන් වැසියන්ගේ ශරීර සුවතාවය සහ මානසික ශක්තීන් පිළිබදව අප ද සංසන්දනාත්මකව සිතා බැලීම සුදුසු යැයි මම ඔබට යෝජනා කරමි.
බුදු රජානන් වහන්සේ සහ අනෙකුත් ප්‍රධාන ආගම් වල සියළුම ශාස්තෘෘන් වහන්සේලා ද බොහෝ අවස්ථාවලදී භාවනාව, ධර්ම දේශනය, ආහාර අනුභවය ආදී කටයුතු සදහා භාවිතා කළේ මහපොළොවම පමණක් බව මතක් කර දීම කාලෝචිත වනු ඇත. නූතනයේ ඇතැම් කූට පුද්ගලයන් මැණික් එබ්බවූ මහා ආසන සහ සෝෆා වැනි ගිලන් ආසන මත හිද හෝ සැතපී ධර්මය යැයි කුණුහරුප දේශනා කරන අපේ රටේ එම දේශනා වල අන්තර්ගතය පිළිබදව නැවතත් සිතා බැලිය යුතුයැයි යෝජනා කරමි. අද වන විට අපේ ඇතැම් අය සිල් සමාදන්වීම සදහා විහාරස්ථානයට යෑමේදී ද චීනයෙන් ආනයනය කළ පුටුවක් රැගෙන යාමට තරම් පහල තත්වයකට පත්වී ඇති අතර, ඇතැම් රාජ්‍ය නායකයන් ද ඊට රුකුල් දෙමින් හැසිරෙනු නිරන්තරව දක්නට ලැබේ. එදා අප කුඩා වියේදී නිවසක සාංඝික දානමය පින්කමකදී භික්ෂූන් වහන්සේලා සදහා අසුන් පිළියෙල කරන ලද්දේ බිම ය. නමුත් අද කිසිදු බොදු නිවසක එවැන්නක් සිදුවේද..?
අවසාන වශයෙන් මෙසේ සටහන් කරමි. මේ අපට බිමට බැසීම සුදුසුම කාලයයි. නොඑසේ නම් අපේ රෝහල් මීටත් වඩා පිරී ඉතිරී යනු ඇත. ඖෂධ මාෆියාව ලොව රජ කරනු ඇත. ඔබේ සාක්කු හිස්වනු ඇත. ඔබේ අභ්‍යන්තරය ද හිස් බවින් හා පුහු බවින් පිරී ගොස් අපේ රට තවත් අදුරටම ගමන් කරනු ඇත. එබැවින්, ශාරීරිකව සහ මානසිකව නීරෝගී සහ ශක්තිමත් වූ අධ්‍යාත්මික මිනිසුන් තැනීමට මෙම සරල පියවර භාවිතා කරමු. ගෙදරින් පටන් ගමු.
උපුටා ගැනීම: රුවන් චාමින්ද