ඉතින් ඊයෙ නිම්මිගෙ නිවාඩු දවසක්. සෙනසුරාදා, ඉරිදා සහ සඳුදා නිවාඩු. මම ගෙදර යනකොට කඩල තම්බලා, තෙම්පරාදු කරනවා හරිම සුවඳයි. මම ඉතින් ඇඳුම් මාරු කරගෙන කුස්සියට යන කොට උනු උනුවේ කඩල මේසෙ උඩ. මම අත දාලා කඩල අහුරක් ගන්න ගියාම මෙයා කෑ ගහනවා
‘මොකක්ද අනේ මේ ඔයාට ඔෆිස් ගෙනියන්න නේ හැදුවේ?’
‘ඉතින් මට හැදුව නම් මම කන්නම් කෝ’
‘බැහැ, ඒක හෙට ඔෆිස් ගිහිල්ල කන්න’
මා වෙනුවෙන් හැදුවත්, මට කන්න බැරි හැටි කියලා හිතුවම මේ කතාව මතක් උනා.
ඔන්න එක මහලු අයිරිෂ් මිනිහෙක් මැරෙන්න ඔන්න මෙන්න ඇඳේ ඉන්නවලු. පල්ලියේ පූජකයත් ඇවිල්ලා අවසානවරට බයිබලෙ කියවලා ගියා ලු. තව පැයකින් දෙකකින් එයා අනිවාර්‍යයෙන්ම මැරෙනව කියලා දොස්තරත් ගිහිල්ලා.
මැරෙන්න ඇඳේ ඉන්න මේ මිනිහට එනවලු සුවඳක්, තමා කැමතිම සුවඳක්. මිනිහ දැන ගත්තා ඒ එන්නෙ මිල්ක් ෂෝට් බ්‍රෙඩ් කුකීස් සුවඳ කියලා. එයාගේ වයිෆ්ගේ කුකීස් තමයි ඩබ්ලින්වල හොඳම කුකීස්.
ඉතින් මිනිහ ඉතිරිවෙලා තිබුන මුලු ශක්තියම දාලා ඇඳෙන් බැහැලා, කුස්සියට බඩ ගාගෙන ගිහිල්ලා, උදුනේ දොර අරලා කුකී එකක් ගන්න හදනකොටම, ලී හැන්දෙන් එකක් අතට වැදුන ලු.
උඩ බලන කොට, මිනිහගෙ වයිෆ් ඉන්නවලු තරහින් පුපුර පුපුරා
‘මේව හැදුවෙ ඔයා වෙනුවෙන්, ඔයාගේ මරනෙට එන මිනිසුන්ට සංග්‍රහ කරන්න’
කියල කිව්වලු නේ. අර මිනිහ හරි සතුටෙන් මැරිලා දිව්‍ය ලෝකෙ ගියා කියලයි ආරංචිය.
එක අතකින් නිම්මි හොඳයි, මා වෙනුවෙන් හැදුවෙ මටම නේ කියලා හිත හදා ගත්තෙමි.
උපුටා ගැනීම: Devapriya Siriwardena