ලේසියකට තියා කවදාවත්ම නොහිතුන කතාවක් ඊයේ පෙරේදා හදිස්සියෙම ඇහුනා. මම හිතන්නේ කාන්තා දිනේට තරම් මේක වෙන කවමදාකටවත් ගැලපෙන එකක් නෑ.
කාන්තාවන් විදිහට හෝ ගෑනු ලමයින් විදිහට කොල්ලෙක් එක්ක සම්බන්ධයක් පටන් ගනිද්දි දාහකුත් එකක් දේවල් හොයනවනේ නේද.? පෙනුම, පෞරුෂය, ආර්ථිකය, පවුල් පසුබිම, සමහර වෙලාවට ආචාරශීලීත්වය, නැත්නම් පිරිසිදුකම වගේ සෑහෙන දේවල් හොයනවා, කම්පෙයා කරනවනේ නේද.?
මේ හැම දෙයක්ම කරන්නේ අංගසම්පූර්ණම නැතත් වඩාත් ගැලපෙන, කම්ෆටබල් මනුස්සයෙක් හොයාගන්නනේ. ඒත් ඔය කොච්චර හොයල කරත් කොහේ හරි ගැටලුවකින්, සිද්ධියකින් ඔය සම්බන්ධෙ නවතින්න බැරිකමක් නෑනේ. එහෙම වෙන්න ඉඩ තියෙනවා. ඕන තරම් වෙලා තියෙනවා.
කවදම හරි කෙල්ලෙක් නිකමටවත් හිතල තියෙනවද කොල්ලෙක් එක්ක සම්බන්ධයක් පටන් ගන්න කලින් අන්න ඒ වෙන්වීමකට පස්සෙ එන කාලය වෙනුවෙන් මේ මනුස්සය කොහොම මුහුණ දේවිද, කොහොම ප්‍රතිචාර දක්වාවිද කියල. මට විස්වාසයි බොහෝමයක් එහෙම හිතල නෑ.
ඒත් මේක තමයි සම්බන්ධයක අතිශයම වැදගත් කොටස. සමහරවෙලාවට සමහර ජීවිත ඒ ජීවිතෙන්ම වන්දි ගෙවන්නේ, සමහර ජීවිත මානසික රෝගවල දරුණු ගොදුරු වෙන්නේ මෙන්න මේ කාලය ගැන නොහිතීම හෝ ඒක හරියට කලමණාකරණය නොකර ගැනීම නිසා.
නිකමට හිතන්න සම්බන්ධයක් ඇතුලේ නිදහසේ අවශ්‍ය ඕනම දුරක් ගිහින් එතනින් නැවතුනාට පස්සෙ ඒ පෞද්ගලිකත්වය සමාජය ඉදිරියේ දිග අරින කෙනෙක් ගැන. එහෙම නැත්තන් ඒ නැවතීමෙන් පස්සෙ පලිගන්න, මරන්න, හිංසා කරන්න, මානසිකව වද දෙන්න එන කෙනෙක් ගැන. චරිතය ඝාතනය කරන කෙනෙක් ගැන. හොයල බලන්න වෙනව නේද මේ කාලය ගැන.
මම දන්නෑ මේ වෙනුවෙන් ඔබ යොදාගන්න ක්‍රමවේද මොනවද කියන එක. අදාල පුද්ගලයගෙ පැරණි පෙම්වතියන් හමුවෙලා කතා බහ කරනවද, අහඹු විදිහට ටෙස්ට් කරනවද, පෞද්ගලික රහස් පරීක්ෂකයෙක් දම්මනවද කියන එක අපි කාටවත් ඔබ සම්බන්ධයෙන් අදාල නෑ. නමුත් මොනයම්ම හෝ ක්‍රමයකට මේ බ්‍රේකප් එකකට පස්සෙ එන කාලය තුල තමන්ගේ සහකරුවා මොන විදිහකට ප්‍රතිචාර දක්වාවිද කියන එක හොයන්නම ඕනේ කියල මම හිතනවා.
කාන්තා දිනේකට අනී කාන්තාව මෙච්චර හයියයි, මෙච්චර සෘජුයි, මෙච්චර වැදගත්, මෙච්චර ශෝයී කියල පතරංග හෑල්ලක් ලියනවට වඩා, ඇත්තටම සමාජයට බැස්සම සාතිශය බහුතරයක් කාන්තාවන් නොහිතන සහ ඒ නිසාම ජීවිතේ නාස්තිකරගන්න ඉඩ තියෙන කොටසක් ගැන කතා කරන එක හුඟක් වටිනවා කියල හිතෙනව.
කොහොම වුනත් මේ කාරණය ගැන මාව යොමු කිරීම හෝ ඉඟියක් දීම ගැන ස්තූතිය Nadeesha karunathilaka ට.
.
.
.
උපුටා ගැනීම: Janith Wimukthike