දවසක් මට කෝල් එකක් එනවා. ඕකේ ඉතින් අමුත්තක් නැහැ තමා. ඇලෙක්සැන්ඩර් ග්‍රැහැම් බෙල් ඔය අටමගල හොයා ගත්තු වෙලේ මුල්ම ඇමතුම ගෙදර උන්දෑ වෙච්චි හෙලෝ බෙල්ට ගත්තු වෙලේ පටන් අදටත් අපි ඇයව මතන් කර කර එහෙට මෙහෙට කතා කරන්නෙම ඕකෙන්නේ. හැබැයි ඒ හැම කෝල් එකකටම වඩා මේ ඇමතුම වෙනස්, ඒකෙන් මම උගත් පාඩම උගත් පාඩම් කොමිසමටවත් උගන්වන්නට බැරි වුන අනගිභවනීය අත්දැකීමක්.ඉතින් මම උගත්දේ මම හිතුවා දිසාපාමොක් නොවුනත් බහුජන හිතාය බහුජන සුඛාය කියලා ඔහෙලාටත් උගන්වන්නට , පැත්තකට වෙලා අහගන්නවා හොදයි. කියන්න යමක් තියනවා නම් අන්තිමට කොමෙන්ට් තීරුවේ කොටනවා හොදයි.
—–///
ස්ථාවර දුරකතනයට ඇමතුමක් එනවා.
ටීං….ටීං…..ටීං…..
” හලෝ”
” හායි, අදුනන්න පුළුවන්ද ?”
( කටහඩින් අදුර ගන්න තමුන් හෙළයේ මහා ගාන්ධර්‍යා අමරදේව මාස්ටර්ද? – කියනවා නෙමෙයි, හිතනවා…., ඒ එක්කම මදුරිගේ හිනාව මුනට දාගෙන අහනවා)
” අදුරගන්න නම් අමාරුයි, කවුද මේ”
” ඔහොම තමයි , හරි යන කොට අපිව අමතක වෙනවා.
ටික දවසක් කතා නොකලා කියලා අමතක කරන එක වැරදියි නේද?”
” අනේ අජිත් අයියා, හුඟ දවසකින්, වෙනදා මාස දෙක තුනකට පාරක් කතා කරනවනේ”
( කට හඩට සමානම හඩ අජිත් අයියගේ)
” අපෝ යන්තම් ඇති අදුන ගත්තා, අපිම ගත්තොත් මිස අපට ගන්නෙම නැහැනේ”
” අනේ නැහැ අයියේ , දන්නේ නැද්ද දුවනවා දුවනවා ඉවරයක් නැහැ “
” නංගි කලින් තැනමද තාම”
” ඔව් අයියේ”
( මම ඉතින් වක්කඩේ කැඩුවා වගේ ඔක්කොම විස්තර කියනවා)
A to Z කියලා සිංහල හෝඩියත් කියලා ග්‍රීක් හෝඩියත් කියලම තමයි හුස්මක් අල්ලන්නේ.
” ඉතින් , අයියට කොහොමද?”
“මට නම් කියන්න තරම් හොදක් නැහැ නංගි, මේ කතා කලෙත් නංගිගෙන් පොඩි උදව්වක් ඉල්ල ගන්න.”
” මොකද්ද මට කරන්න පුලුවන් උදව්ව”
” මගේ යාලුවෙක් ඉන්නවා, මිනිහා සල්ලි කාරයා, හැබැයි තාත්තගේ පොඩි ඔපරේෂන් එකක් ඇවිත්, පොඩි අතමාරුවක් ඉල්ලනවා, මේ දවස්වල බිස්නස් සවුත්තුයිනේ නංගි, නංගිට පුලුවන් ද මට උදව්වක් කරන්න “
මගේ හිත දැන් කල්පනා කරනවා, අජිත් අයියා සල්ලිකාරයා, ඒ වගේම ආඩම්බරකාරයා මං වගේ කෙනෙක්ගෙන් සල්ලි ඉල්ලන්නේ ඇත්තටම ප්‍රශ්නයක් ඇති. මේ වගේ වෙලාවට තමයි මිනිහෙක්ට උදව්වක් කරන්න ඕනා
” කීයක් විතරද , අයියේ”
” 25000 ක් නංගි, මම සතියෙන් දෙන්නම්. මගේ යාලුවා ජනාධිපති අරමුදලට ලියලා ඒ සල්ලි ආපු ගමන් දෙන්නම්, වැඩේ හරියන කම් ඔපරේෂන් එක කල් දාන්න බැහැ.මොකද නංගි කියන්නේ.”
” අතේ එච්චර නැහැ අයියේ මම එකවුන්ට් එක බලලා කියන්නම්”
” එහෙනම් මම නංගිට කොල් එකක් දෙන්නම් විනාඩි පහකින්”
” මම අයියට බලලා ගන්නම් , මං ගාව අයියගේ මොබයිල් නම්බර් එක තියනවා”
” ඒක නැතිවුනා නංගි , මේ අලුත් එකක්”
ඔන්න මගේ ලේ ගමනාගමනය වැඩිවෙනවා, හදවත දෙමෝලෙන් පිටි කොටනවා වගේ ගැහෙන්න ගන්නවා. කුඩා මොලය මහා මොලය හරහා ලේ ගමනාගමනය වෙලා උත්තේජනය වෙලා උන්ඩක පුචය වැඩ කරන්න ගන්නවා.
” හරි ඔයා ගන්නකෝ මම බලලා තියන්නම්”
මම හෑන්ඩ් ෆෝන් එක අරගෙන පෝන් එකේ සේව් කරලා තියන අජිත් අයියට කොල් එකක් ගන්නවා. තිස් තුන් දාහක් දෙවිවරුන් සහ සතර මහා දෙවියෝ බලලා උන්දෑ ජීවිතේ ප්‍රථම වතාවටද මන්දා රින්ස් තුන හතරක් යන කොටම ආන්සර් කරනවා.
” අයියා මට දැන් ලෑන්ඩ් ලයින් එකට කෝල් එකක් ගත්තා ද?”
” අනේ සොරි නංගි වැඩ නිසා ටික දවසකින් කතා කරන්න බැරි වුනා. අමතක වෙලා නෙමෙයි”
” මේ අහන්න මට දැන් ඔයා කියලා කෙනෙක් කතා කලානේ”
” මම කියලා ඒ කොහොමද, ඒ මිනිහා මගේ නම දන්නේ “
” මේකනේ වුනේ , කතා කරපු එකා අදුරන්න පුළුවන්ද කියලා ඇහුවහම මම ඔයාගේ කට හඩට සමාන විසා ඇහුවා අජිත් අයියද කියලා, එතන ඉදන් මිනිහා ඔයාගේ චරිතේ රඟපෑවා ඔයාටත් වඩා හොදට”
” ඔයානේ නංගි වරද කරලා තියෙන්නේ”
” අහන්නකෝ මගෙන් සල්ලි වගයක් ඉල්ලුවා”
” ඔයාව කවුරු හරි බයිට් කරලා නැත්නම් රවට්ටලා, CLI තියනවද?”
” නැහැනේ”
” දැන් ඒ මිනිහා කතා කලොත් කතා නොකර ඉන්න”
” පොඩ්ඩක් ඉන්න, ලෑන්ඩ් ලයින් එක වදිනවා, ඔයා ඔහොමම ඉන්න”
———–///
” හලෝ නංගි , ඔයා එකවුන්ට් එක බැලුවද?”
” ඔව් බැළුවා, අජිත් අයියත් ඉන්නවා ලයින් එකේ ඔයා කවුද?”
ලයින් එක කට් වෙනවා.
ගෙදර හැමෝම මට බනිනවා අන්තිම මොහොතේ ටු ස්මාර්ට් වෙන්න ගිහින් කා ගත්තා කියලා. 
වාඩි වෙලා තැලිලම මොලේ ගෙවිලලු. මමනේ දන්නේ ඕක එච්චර පාවිච්චියට ගන්නේ නැති නිසා තාම බෑන්ඩ් නිව් තියනවා කියලා. 
මට තිබුනේ එකවුන්ට් නම්බර් එක ඉල්ලගෙන පොලිසියට දෙන්නලු. පොලිසිය අල්ලයි හොරු……
අපි අල්ලලා ගිහින් දුන්නොත්
සල්ලිටික බේර ගත්ත එකම මදිද???
මොකද ඕගොල්ලෝ කියන්නේ???
බලාගෙන ගාමිණී ෆෝන්සේකා , ජෝ අබේවික්‍රම , විජය කුමාරතුංගට වඩා හොද නළුවෝ ඕගොල්ලන්ටත් හම්බෙන්න පුලුවන්. රැවටෙන්න එපා හොදේ
උපුටා ගැනීම: කුමරිනි මලලසේකර