ටිං ගාගෙන නොහිතපු වෙලාවක මැසේජ් එකක් ආවා.
“හායි
හැපී නිව් ඉයර්”
අද 14 වෙනිදා. මොන හැපී නිව් ඉයර් ද?
ජනවාරි පළවෙනිදා යවපු මැසේජ් එකට අද රිප්ලයි එක ආවේ.
දැන් එයා කොහොමත් හොදටම බිසී කෙනෙක්. මදෑ රිප්ලයි එකක් වත් ආවා.
මේ නිව් ඉයර් විශ් එක දැනට අවුරුදු 7-8 ඉදන් එන එකක්. දැන් නම් එන්නේ හොදටම පරක්කු වෙලා.
පරක්කු වෙන දවස් ගාන එයාගේ බිසී එකට අනුලෝමව සමානුපාතික වෙනවා වගේ.
මෙහෙමයි මැසේජ් ආවේ නැතත් ඒක අවුලක් නෙමේ. ඒත් මැසේජ් එකක් ආවොත් සෙලිබ්‍රිටි උනත් තාම මාව මතකයි කියලා පොඩි උජාරුවක් ආඩම්බරයක් තියෙනවානේ.
ඉස්සර ෆේස්බුක් ෆ්‍රෙන්ඩ් කාලේ උපන්දිනේටත් විශ් එකක් ආවා. දැන් ෆ්‍රෙන්ඩ් නෙමේ ෆ්ලෝවර්.
ආහ් මේක ලව් ස්ටෝරි එකක් නම් නෙමේ හොදේ.
මේ මැසේජ් වලට පාදක වෙන්නේ දැනට අවුරුදු 8 කට වගේ කලින් සිද්ධියක්.
මම මගේ වැඩකට හැටන් ඉදන් නුවරඑළියේ යන අතරමගදි මගේ විරුද්ධ පැත්තට යන කාර් එකක් වංගුව කෙලින් කරලා කෙලින්ම ගිහින් පස් කණ්ඩියේ හැප්පෙනවා.
මමත් බොහොම අමාරුවෙන් හැප්පෙන්නේ නැතිවෙන්න මගේ කාර් එක නවත්තගන්නවා. මම කාර් එකෙන් බහින්නේම හොදටම තරහින්.
හැප්පිච්ච සද්දෙට ඊට උඩ පැත්තේ තේ දළු කඩ කඩ හිටපු දෙතුන් දෙනෙක් එබිලා බැලුවත් උදව්වට ආවේ නෑ.
මම කාර් එකට කිට්ටු කරලා බලනකොට තරුණ පිරිමි කෙනෙක් තමා ඩ්‍රයිවර්. ඉස්සරහ සීට් එකේ මැදිවයසේ පිරිමි කෙනෙක්. පිටිපස්සේ සීට් එකේ තරුණ ගෑණු ළමයෙක්.
ලොකු අමාරුවක් නැති වුණත් ඉස්පිරිතාලෙට යන එක හොද හින්දා තුන් දෙනාවම මගේ කාර් එකේ දාගෙන තේ දළු කඩන අයගෙන් ලගම ඉස්පිරිතාලෙ අහගෙන එක්කගෙන ගියා.
ඩ්‍රයිවර් ලංකාවේ. අනිත් දෙන්නා ඉන්දියාවේ. ලංකාවේ ටුවර් එකක් ඇවිත් තාත්තයි දුවයි. දුව ඉන්දියාවේ ෆිල්ම් වල සපෝර්ටින් ඇක්ට්‍රස් කෙනෙක්ලු. ( මම නම් දැකලා තිබ්බේ නෑ) මම කීවා දැකලා පුරුදුයි තමා කියලා.
කොහොමහරි ඉස්පිරිතාලෙට ගියා. ඒ ඉස්පිරිතාලෙ පහසුකම් දැකලා ඒක හරියන්නේ නැති හින්දා නුවරඑළියේ ගැලපෙන ඉස්පිරිතාලයක් හොයාගෙන ඒකට ඇඩ්මිට් කලා. මම ලෙඩ්ඩුන්ගේ භාරකාරයා වුණා.
වාහනේට කරන්න ඕනි දේවලුත් කරලා දීලා මගේ වැඩේට පිටත් වුණේ ටෙලිෆෝන් අංකත් ඉල්ලගෙන.
පැය කිහිපයකට පස්සේ අර අංකල්ගෙන් කෝල් එකක් ආවා.
එයාලව ඩිස්චාර්ච් කරලා. හොටෙල් එකකටත් ගිහිල්ලා.
මමත් වැඩේ ඉවර කරගෙන යන ගමන් එයාලව බලාගෙනම ගෙදර ගියා. හැබැයි අර ගෑණු ළමයාගේ ෆේස්බුක් එකේ ෆ්‍රෙන්ඩ් කෙනෙක් වෙලා.
මොකක් උණත් නිළියක් නේ. එහෙම කෙනෙක් දන්න එක හෙන ආඩම්බරයක් නේ.
——-
අවුරුදු කිහිපයක් ගෙවිලා ගියා. එයා යන්තම් එක ෆිල්ම් එකක ප්‍රධාන චරිතේ කලා. මම ෆිල්ම් එක බලනගමන් ආඩම්බරෙන් ” මම මෙයාව දන්නවා ” කියලා කීවා.
“අපිත් මෙයාව දන්නවා” අනිත් උනුත් කීවා.
හිටපල්ලකෝ මම ඕකුන්ට “හික්” ගෑවෙන්න වැඩක් කරන්න කියලා හිතාගත්තත් “හික්” ගාවන්න ලේසි වුණේ නෑ.
—–
මම අන්දේරි ( ඉන්දියාවේ මුම්බායි වල) ගිහින් ඉන්න දවස් වල මේ ගෑණු ළමයා ෆිල්ම් එකක් වැඩකට මුම්බායි ඇවිත් ඉන්නවා කියලා ෆේස්බුක් එකෙන් දැකලා මම මැසේජ් කලා.
ගොඩක් බිසී වුණත් මාව හම්බවෙන්න දවසක් දාගෙන අන්දේරි ආවේ මොකක් වුණත් කරපු උදව්ව තාම මතක තියෙන හින්දා වෙන්න ඕනි.
දැකපු ගමන් ” හායි කසූසූන්න්” කියලා මීට කලින් තිබ්බාට වඩා අමුතු කැටයමකින් මාව බදාගෙන කම්මුල් දෙකටම උම්මා දෙකක් දෙනකොට මට නම් ” හික්”ගෑවුණත් එයාට ඒක නෝමල් දෙයක් වුණා. මම එයාට උදව් කරපු විදිය විස්තර කරලා එයාගේ යාලුවෝ දෙන්නෙකුට කියනකොට මම හිටියේ මුරුංගා අත්තෙත් දල්ලේ.
ෆොටෝ කීපයක් අරගෙන එයාගේ ෆේස්බුක් එකේම මාව ටැග් කරලා දැම්මාම අපේ සෙට් එකට ” හික්” ගෑවුණා.
දැන් නම් එයා මාර ප්‍රසිද්ධයි. සෙලිබ්‍රිටි ම තමා. පරණ ෆේස්බුක් ගිණුම නෑ.
මම ෆ්‍රෙන්ඩ් ගෙන් ෆ්ලෝවර් ට ඩිමෝට් වුණා.
හැබැයි තාමත් දවස් 14 පරක්කු වෙලා හරි රිප්ලයි එනවා. හැබැයි රිප්ලයි කරන්නේ එයාමද නැත්නම් එයාගේ සෙකට්‍රි කෙනෙක් ද කියලා නම් දන්නේ නෑ.
ෆොටෝ එකක් දාන්නත් හිතුණා. ආපහු බෑ කියලා හිතුන එකට සොරි වෙන්න ඕනි.
උපුටා ගැනීම: Kasun Niwanthaka