මෙය මාගේ මනසට ආවේ අහම්බයෙනි. මාගේ අයියාගේ දරුවන් ඇතුලු කීපදෙනෙක් මාගේ ගෙදර නතරවීමට ආවේ මගේ උදව්වටය. ඒ අවසරයෙන් මාහට ඒ දරුවකු සමඟ වෙනම කාමරයක නිදන්නට වීය. පළමු දිනයේදී පව්නෙ පොඩි එකා යැයි සිතා මා නෙට් එක දමා දී සේරම හරිදැයි බලා නිදියන්නට දුනිමි. දෙවනි දිනය එළඹිනි. නිදන්නට සුපුරුදු පරිදි ඇඳ දෙසට යන මා හට අයියාගේ දරුවා කතා කොට බාප්පෙ නෙට් එක යැයි කීය. “මුගෙ අප්පට මූ” යැයි සිතුනත් ඒ මගේම අයියා නිසා මා නෙට් එක දැමීය. තෙවන දවස උදාවිය. එදාද සුපුරුදු පරිදි කොලුවා මට අමතා නෙට් එක යැයි පැවසීය. ඇයි දාගන්න බැරිද. මට මහන්සියත් සමඟ තරමක මලක් පිටවිය. ආ නෑ මට බෑනෙ. බෑ.. බැරි නෑ දාගන්න. ඌ නෙට් එක දාන තෙක් මා බලාසිටීය.
පරංගියා මාරපං ගොස් කලුවා කෝට්ටේ යනවාක් මෙන් දහ අතේ නටා දාගත් නෙට් එක මෙහෙක් වී තිබුණි. මට තනි ඇහැට ඇඬුනි. මං අතවත් නොතබා නෙට් එක දැමීමේ ප්‍රධාන අධියරයන් හා මූලික අවශ්‍යතාවයන් කියා දුනිමි. පසුදාද රෑ විය. නෙට් එක දැමීමේ මහා මංගල්‍යය උදාවිය. අද උඹට දෙන්නං යැයි සිතමින් මං දත කට මැදගෙන බලා සිටියේය. කොල්ලා අපූරුවට එය දමා අවසන් කරන ලදි. අවසානයේ කොහෙද තාත්ත මට නෙට් එක කවදාවත් දාන්න දෙන්නෑනෙ. ඊයෙ තමයි මං තනියම නෙට් එකක් දැම්මෙ. මට පව් කියා සිතුනි. මටත් එහෙම දේවල් එමට වී ඇත. මගේ දෙමව්පියන්ද මාහට කිරීමට නොදුන් දේ බොහෝය. ඒ හැම එකකදීම පිටස්තර පුද්ගලයින් ඉදිරියේ නෝන්ඩි වූ අවස්ථා ගිණියනොහැකි තරම්ය. එහි ආදීනව හිසේ කෙස් ගානට විඳ ඇති මං කිසි කෙනෙකුට එසේ නොවීමට වගබලා ගන්නෙමි.
මේත් සමඟම මගේ ඔලුවට ආවේ උසස් පෙල හැදෑරීමට නගරයේ පාසලකට ගිය මාහට සිදුවූ සිදුවීම්ය. නිවසෙන් පිටත බෝඩිමක ගතකල පළමු රාත්‍රියේ සිට අවසන් රාත්‍රිය දක්වා වෙනම සිලබස් එකක පරිච්ඡේදයන් විය. පසුව රැකියාවකට කොළඹ ගිය මා හට නොවුනේ මොනවාදැයි මතකයට එන්නේවත් නැත. හිඟන්නාගේ සිට කුඩුකාරයා දක්වා වෙන වෙනම අධ්‍යනයක නියැලීමට කොළඹ කදිම විශ්ව විද්‍යාලයකි. මම එයින් බොහෝ දුරට ඉනෙගත්තෙමි. දැන් ඉන්නා තැනට ඒවා බොහෝ සෙයින් බලපා ඇත.
මෙහිදී දෙමව්පියන්ගෙ දායකත්වය කුමක්දැයි මා තවමත් අධ්‍යනය කරමින් සිටිමි. ඔවුන්ට ලැබුනු කටුකොහොල් තෝරා බේරා අපිට ලබාදීමට ගත් උත්සාහයේදී අපි අතරමං වී ඇති සෙයකි. කතාවක් මතක් විය.
ගුරුවරයෙකුගේ මඟ පෙන්වීම යටතේ නිවැරදිව පොහොර දමා අත්‍යවශ්‍ය තත්වයන් යටතේ ඉතාම විද්‍යානුකූලව පවත්වාගෙන යන පැළ තවානක් හා එතරම් සැලකිල්ලක් නොඟෙන ඔහේ ඉබේ හැදෙන්නට හැරදමා ඇති අත්හැරදැමූ පැලතවානක් ඇත. ඉතාම සශ්‍රීකව අලංකාරව බැලූ බැල්මට සෞඛ්‍ය සම්පන්නව හැදී වැඩෙන පාලිත තත්ව යටතේ ඇති තවාන හා පෙනුමෙන් කර්කශව නොනැසී ජීවත් වන කිසිම හැඩයක් නැති තවාන කලක් මෙසේ පැවතිනි.
හදිසියේම සියල්ල වෙනස් විය. පාලිත තත්ව අභිබවමින් අනෝරා වැසි සුළං වලින් පරිසරය වැසීගියේය. එකකට එකක් පරයමින් නොයෙකුත් බාධාවන් නිසා තවාන් දෙකම එකවර තර්ජනයට ලක්විය. සුන්දර සිත්ගන්නාසුලු ආකර්ශණීය ස්වරූප කෙමින් කෙමින් රළු පරලු ආක්‍රමණ වලට ලක්විය. නොනැසී සිටීමට තරම් ශක්තියක් ඔවුන් පුරුදු පුහුණු කොට නොතිබුනි. සියලු ආක්‍රමණ බාධා සියල්ලෙන්ම පසුව ජීවිතය බේරාගෙන තිබුනේ එක් තවානක් පමණි..
විනිශ්චය ඔබ සතුය..
උපුටා ගැනීම: Asanka Warnakulasooriya