එයයි … මමයි (වැල් වටාරම්)

මම ඔලුව උස්සලා එයා දිහා බැලුවා. මම ඔලුව හොල්ලලා කට අරින්න කලින් එයා මගේ තොල් උඩින් ඇඝිල්ලක් තියලා ඔලුව වැනුවා. ඊට පස්සෙ ෆෝන් එක පෙන්නුවා. මම එයා කියපු දේ තේරුම් ගත්ත නිසා මැසේජ් එකක් ටයිප් කරා. “ Yes .. Yes ..Yes .. x 1000 “ අපි දෙන්නම මෙච්චර කලක් ලෝකෙ අනිත් මිනිස්සුන්ගෙන් තනිවෙලා හිටිය හේතුව මට තේරුණේ එදා.

අපි දෙන්න පෝරුවට නැග්ගෙ ඒක ෆෝන් එකෙන් කරන්න බැරිවුන නිසා කියලා අපේ අම්මා එයාගෙ අම්මට කියනවා මම අහගෙන. උඹල හනිමුන් යන්නෙත් ෆෝන් එකෙන්ද කියලා මගේ එකම යාලුවා වුන දෙවනි මනමාලිට හිටිය එකී ඇහුවා. මම කිව්වා අපි ෆෝන් එකෙන් හනිමුන් ගියේ හම්බවෙන්නත් කලින් බන් කියලා.

ඒත් ඇත්තටම අපිට එදා රෑ ඒකත් කරන්න හිතුනා. ලඟ ඉදගෙන අතින් අල්ලන්න පුලුවන් ශරීරයකට වඩා අපි බැඳිලා හිටියේ හිතින් බැඳුනු මවාගත් ලෝකෙක. අපි දෙන්න එදා ඇත්තටම ආරම්භය ගත්තෙ එහෙමයි. ඒත් අපි පස්සෙ තීරණය කරා ඒකෙදි විතරක් ෆෝන් එක පැත්තකින් තියන්න.

…………………………………………………………………………

අපි අද ආවා අපේ නොවන අපේම ගෙදරකට. කුළියට හිටියත් අපිට ඒක මහමෙරක් වුනා. එයා වැඩ කරේ ඇමරිකාවෙ තිබුන අයි ටී කම්පැණියක. දෙන්නම් හිටියෙ ගෙදර. මම කීකරු ගෘහණියක් වුනා. මම එයාට උදෙන්ම තේ එකක් හැදුවා, ඒක බීලා එයා නිදාගන්නවා. උදේට කන්නෙ මම විතරයි. ඊට පස්සෙ දවසම මම තනියම. ඒ වැඩේ කරන්න බැරි නිසා මමත් දවල්ට නිදාගෙන රෑට නැගිටලා ඉන්න තීරණය කරා. මම හවසට එයාට කලින් නැගිටලා උයනවා. දෙන්නම නැගිටලා හිටියට රැටත් මම තනියම. තනියම කිව්වට එයත් එක්ක. හැම පැය භාගයකට සැරයක්වත් මම එයාට මැසේජ් කරා. එයත් මගේ මැසේජ් එනකම් බලන් හිටියා. කොහොම වුනත් එයා හැමවෙලාවෙම මගේ ලඟනේ. ඒ ඇති. මට දවල්ට නිදාගන්න එක ගොඩක් අමාරුවුනා. හැමදාම නිදිපෙති ගන්න මම පුරුදුවුනේ ඒකයි.

එයා වැඩ කරත් නැතත් මැසේජ් කරනවා හැමවෙලාවෙම කාට හරි. මම ඇහුවම කිව්වෙ ඔෆිස් එකේ වැඩවලට කියලා. එයා නිවාඩු දවසටත් ගෙදර හිටියොත් වැඩිවෙලාවක් හිටියෙ ලැප්ටොප් එක ඉස්සරහා, නැත්නම් ෆෝන් එකේ. මම එයාට කියන්න ඕන දේවල් සැරින් සැරේ මැසේජ් කරනවා. ටික දවසක් යද්දි එයා ඒවා බලන්න ටික ටික පරක්කු වෙන්න පටන් ගත්තා. සමහර මැසේජ් seen කරේ මම ලඟට ගිහින් කිව්වම. ඒත් එයා ඒ වෙලාවෙත් කාට හරි මැසේජ් කරනවා. එයා වොෂ් දාන්න යද්දිත් ෆෝන් එක අරන් ගියා. එහෙම ගෙනියන්න බැරි වුන දවසක ඇවිත් තිබුන මැසේජ් එකක් නිසා මාව හොඳටම වෙව්ලන්න පටන් ගත්තා. ඒකෙ තිබුනෙ “ Hi Darling. Good morning “ කියලා. එලියට එනකම් රැකගෙන හිටපු මම ඇහුවා කවුද කියලා. එයා කිව්වෙ ඒ ඔෆිස් එකේ ඇමරිකන් යාලුවෙක් කියලා. එයාලා යලුවන්ට කතා කරන්නෙත් ඩාලින් කියලලු. ඒත් එයාට ලංකාවෙ අයත් මැසේජ් කරනවා මම දැකලා තියෙනවා.

තවත් මාස කීපයක් යනකොට එයා මට මැසේජ් කරන එක නවත්තලා දැම්මා. එක ගෙදර ඉද්දි මැසේජ් කරන එක පිස්සුවක් කිව්වා. ඒත් එයා කතාකරන්නෙත් නෑ. අපි දවසටම වචන දහයක් කතාකරේ කලාතුරකින්. උදේට නිදාහන්න කලින් සිද්ධවුන අපේ සංවාසය සතියකට වතාවක්වත් සිද්ධ නොවන තැනට ආවා. එක සැරේම දවසක් එයා කිව්වා එයා ලංකාවේ අයි.ටී කම්පැණියක වැඩට යන්න හිතන් ඉන්නවා කියලා. එතකොට මේ රැ දවල් පැටලිල්ල කරන්න ඕන නැ කියලා. ඒත් මම දන්නවා එයාට ඕන වුනේ මොකක්ද කියලා. එයාට ඕන වුනේ මගෙන් ඈත් වෙන්න. මම කිව්වා ලංකාවෙ ජොබ් එකට ඇප්ලයි කරන්න එපා කියලා. ඒකට අපි රණ්ඩු වුනා. මගේ තිබුන ඔලුවෙ කැක්කුම වැඩිවුනා. එයා ඔෆිස් ගිහින් වෙන ගෑණු එක්ක මුකුලු කරන හැටි මට පේන්න ගත්තා. එයාට ටික දවසකින් මාව එපාවෙයි.

එක දවසක් එයා හවස කිව්වා අද රෑ වැඩ කරන්නෙ නෑ කියලා. හෙට උදේ ඉන්ටර්වීව් එකකට යන්න තියෙනවා කිව්වා. එයා මාව දාලා යන එකේ පලවෙනි පියවර ආරම්භ කරලා තිබුනෙ එහෙමයි. ඒත් එදා උදේ එයා නැගිට්ටෙ නෑ. ගොඩක් පරක්කු වෙලා නැගිට්ටෙ. එයාට පුදුමයි නින්ද ගිය එක ගැන. එයා කාටද කතා කරලා ඉන්ටර්වීව් එක වෙන දවසකට දාගත්තා. මම ටික දවසක් සැනසීමෙන් හිටියා. ඒත් ඒ දාගත්ත දවස ලංවෙද්දි මට පාලනය කරගන්න බැරි විදියට ඔලුව රිදෙන්න පටන් ගත්තා.

එදා එයා ඉන්ටර්වීව් එකට යන්න හිතාගෙන නැගිටල ඇස් අරිද්දි එයා හිටියෙ පුටුවක් උඩ. ඒ පුටුවට තියල එයා ගැට ගහලා තිබුනා. මම එයා යවල තිබුන මැසේජ් කියෙව්වා එයා ඉස්සරහට වෙලා. ඒවයෙ තිබුනෙ මම ගැන. මම එයාට වද දෙන හැටි. එයා එක්ක රණ්ඩු කරන හැටි. එයා වෙන ගෑණියෙක්ට යවලා තිබුනා. මම ඒවා එයාට ඇහෙන්න කියෙව්වා. එයා හම්බවෙන්න එලියට යන්න ලේසි නිසා ලංකාවෙන් ජොබ් එකක් හොයාගන්න ඕන කියලත් ඒවයෙ තිබුනා. එයාට මැසේජ් කරන්න වෙන කෙනෙක් හම්බවෙලා තිබුනා. එයා ඇඬුවා. එයාට සමාව දෙන්න කිව්වා. මම ගොඩක් කල්පනා කරා මම එයාට අවසන් වතාවට සමාව දෙන්න තීරණය කරා. මම එයා ලිහන්න හදද්දි ගෙදර බෙල් එක වැදුනා.

මම ඉස්සරහට ගියා කවුද බලන්න. ඒත් එයා කෑගහනවා මට ඇහෙනවා. දොර ගාව හිටියෙ ඩිලිවරි සර්විස් එකකින් කෙනෙක් ඇවිත්.

“ මිස් .. මේ ගිෆ්ට් එකක් ඕඩර් කරලා තිබුනා “

ඒකෙ තිබුනෙ කේක් එකක්. මම ඒක අත්සන් කරලා බාර ගත්තා. අර ගෑණි ඕඩර් කර එකක් වෙන්න ඇති. අද එයා ඉන්ටර්වීව් එකට යන එක සමරන්න වෙන්න ඇති. එයා දිගටම කෑගහනවා. ඒත් ඩිලිවරි සර්විස් එකේ කෙනා ඇහුනෙ නෑ වගේ ඉන්නවා. ඒක මටත් හොඳයි.

“ මිස් තරහ නැතුව වතුර එකක් දෙනවද ? “ කූල් එකක් නම් හොඳයි. මිනිහත් ඇතුලට ආවා. මම ෆ්‍රිජ් එකේ දොර ඇරියා. මොකක්ද මන්දා බිම වැටුනා. ආයෙත් ඒක ඇතුලට දාලා මම වතුර එක අරන් මිනිහා ලඟට ආවා. ඒත් මිනිහා පේන්න හිටියෙ නෑ. මම දොර වහලා ආයෙත් එයා ලඟට ගියා.

ඒත් එයා හිටියෙ නෑ. .. එයා කොහොමහරි පැනලා ගිහින්. ඇයි එයා පැනලා ගියේ. මම සමාව දෙන්නම් කිව්වනේ. මම අඬන්න පටන් ගත්තා. මගේ ඔලුව කැරකෙන්න ගත්තා බඹරයක් වගේ.

…………………………………………………………………………

පොලිස් පරීක්ෂක හේමන්ත සිටියේ මනෝ වෛද්‍යවරයා ඉදිරියේය.

“ ඩොක්ටර් මොකද හිතන්නේ ?

“ මේක සංකීර්ණ මානසික තත්වයක්. වෛරය , පළිගැනීම වගේම පසු තැවීම මිශ්‍ර වුන ඒවගේම පොඩි කාලෙ මැයට ඇතිවුන බයිපෝලාර් ඩිස් ඕඩර් එකත් බලපාලා තියෙනවා.

“ එතකොට ඩොක්ටර් මෙයා දන්නෙ නැද්ද මෙයා හස්බන්ඩ්ව මැරුවා කියලා ?

“ මෙයා දන්නවා ඒ එක වෙලාවකට විතරයි. මෙයාට අනිත් වෙලාවට ඕන ඒ සිදුවීම ප්‍රතිනිර්මාණය කරලා තමන්ගෙ හස්බන්ඩ්ට නැවත සමාව දෙන්න. “

“ ඒ කියන්නෙ ඒක නිසා තමයි මාස තුනක් තිස්සෙ හස්බන්ඩ්ගෙ බොඩි එක ෆ්‍රිජ් එකේ තියාගෙන මොකුත්ම නොවුන විදියට හැසිරිලා තියෙන්නෙ “

“ ඔව් .. පොලිසිය මෙයාගෙ ගෙදරට යන වෙලාවෙ මෙයා ඉඳලා තියෙන්නෙත් ඒ වගේ සිදුවීම නැවත හිතින් ප්‍රතිනිර්මාණය වුන වෙලාවක. “

“ ඔව් ඩිලිවරි සර්විස් එකේ කෙනා දැක්ක නිසා හොඳයි ෆ්‍රිජ් එකෙන් අතක් බිමට වැටෙනවා. මිනිහා බය වුන පාර කෙලින්ම නැවතුනේ පොලිසියේ “

“ ඒත් මෙයා සැරින් සැරේ අහනවා කේක් එක ඕඩර් කරේ කවුද කියලා. ඉන්ස්පෙක්ටර් ඒක හොයා ගත්තද ?

“ ඔව් ඩොක්ටර් ඕඩර් එක දීලා තියෙන්නෙ මියගිය කෙනාම තමයි. මාස හයකට කලින් ඕඩර් එක දීලා තියෙනවා හරියටම මේ දවසට එවන්න කියලා. සැකකාරියගෙ උපන් දිනය දවස “

“ ඒකත් පුදුම ඕඩර් එකක්. මටත් වයිෆ්ගෙ බර්ත් ඩේ එක අමතක වෙනවා. ඔය විදියට ඕඩර් කරලා තිව්වනම් හරි “

උපුටා ගැනීම: Sha Danthanarayana