මගෙ first love attempt සීන් එක මට මතක හැටියට මෙහෙමයි…….
තව ලවු සීන් ඊට ඉස්සෙල්ල උනාද මතකත් නෑ… හැබැයි මතක තියන පලවෙනි එක…
මම ත්‍රිපෝෂ කන්න හරි ආස නිසා අම්ම ඒ දවස් වල මාව මොන්ඩිසෝරි ගෙනිච්චෙ ත්‍රිපෝෂ පැකෙට් එකේ බල මහිමයෙන්….
මට අම්පාරෙ කතෝලික පල්ලියෙ තිබුනු මොන්ඩිසෝරියෙන් හැමදාම ත්‍රිපෝෂ ගුලි පහක් හයක් ලැබුනා පොලුයි සීනියි එක්ක හොඳට අනලා…..
පස්සෙ කාලෙක දෙක වසරෙදි විතර තමා රහස දන්නෙ….
ඒ කාලෙ අම්මලා ටික ත්‍රිපෝෂ ගුලි හදලා අපිට හොරෙන් මොන්ඩිසෝරියෙ සිස්ටර්ට ගිහින් දෙනවා උදේට….. අපිට ඉතින් ඒවා ලැබෙනවා…
මේක අපේ අම්මා දෙමාපිය සමිතියෙදි යෝජනා කරලා ක්‍රියාවට නංවපු අති සාර්ථක පියවරක්….
අපේ පලමු සමාජමය අත්දැකීම් වර්ණවත් කලේ එහෙමයි…..ඒකයි මේ තාමත් ඒ වර්ණ පේන්නෙ මං හිතන්නෙ….
ඒ විතරක් නම් මදැයි… මිඩවයිෆ් ගෙදරට ත්‍රිපෝෂ ගෙනාපුවාමත් මොන්ඩිසෝරි ගියාද කියල අහල දින ගානත් අහල තමා පැකට් ගාන හදලා මගෙ ඉස්සරහ අම්මට දෙන්නෙ…..
මම ඉතින් ෆුල් වලි මොන්ඩිසෝරි නොයන අපේ මල්ලිට දෙන්නෙ එපා කියලා….
පස්සෙ තමා දන්නෙ මගෙ මොන්ඩිසෝරි ගමනට ගනන් හැදුවෙ උගෙ පැකට් ගානත් දාල කියල…..රජයේ පොත්වල ගනන් වෙනම හැදුවට මේ වගේ ත්‍රිපෝෂ අපි ඉස්සරහ ගනං හදල ඒ පලාතෙ ළමයි සේරම මොන්ඩිසෝරි යැව්වෙ ඒ මිඩ්වයිෆ් ඇන්ටි තමා අපේ අම්මගෙ අදහසකට අනුව….
ඉතින් අපේ මොන්ඩිසෝරියට යන ගමනෙදි මගදි සෙට් වෙනවා යාළුවො දෙන්නෙක්… බුද්දික සහ බුද්ධිකා කියල නිවුන් සහෝදරයො දෙන්නෙක්….දැන් උන් කොහේ ඉන්නවද කියල දන්නෙ නෑ….මේ හැරුනම මතක එකම එකා සුරංග ජයසේන….තාමත් මුනගැහෙන නිසා….
ඉතින් මේ බුද්ධික ගැන මට ඊරිසියාවක් එන්නෙ ඌ බුද්ධිකාගෙ අතින් අල්ලං එන නිසා….
මට මතකයි මම හැමදාම උන්ව සෙට් වෙද්දි මැද්දට රිංගලා බුද්දිකාගෙ අතින් අල්ලා ගන්නවා…. අම්මලා දෙන්නා හිනා වෙනවා…. ඒත් බුද්දිකට ගානක් නෑ….මට තියන ලොකුම ප්‍රශ්නෙ ආපහු ගෙදර යද්දි බුද්ධික ආයෙමත් බුද්ධිකාගෙ අතින් අල්ලන් යන එක….
මට ඕනෙ උනේ මේක නවත්තන්න….
අනිත් කුතුහලේ තමා මුන් දෙන්න නිදාගද්දි එකට බදාගෙන නිදාගන්නවද නැත්නම් ඇඳන් දෙකක නිදාගන්නවද කියන එක….
ඉතින් මම එක දවසක් රෑ වෙලා බෙරිහන් දීල අඬල කිව්වා මට බුද්ධිකලාගෙ ගෙදර ගිහින් නිදාගන්න ඕනෙ කියල…
අම්මා හදපු ත්‍රිපෝෂ ගුලිය දැක්කම ඒක අමතක කරලා ඉන්නෙ කොහොමද…? මට බුද්දිකාව ටිකකට අමතක උනා…ත්‍රිපෝෂෙ කාල නින්ද ගියාද කොහෙද මම හිතන්නෙ….හරියට මතක නෑ… ආයෙ ඇඬුවද නැද්ද කියලා….
ඊට පස්සෙ දවසක මොන්ඩිසෝරි ගියාම මම බුද්ධිකාට කිව්වා එදා එයාලගෙ ගෙදර නිදාගන්න එන බවත් එදා එයා ගාව මට නිදාගන්න ඕනෙ කියලත්…. එහෙම කියලා මම එයාට ත්‍රිපෝෂ ගුලියක් දික්කලා… එයා ඒක ගත්තා…
අම්මෝ ඒ සීන් එක මට අද වගේ මතකයි….
එයාට ඒක කව කවා මම කිව්වා ආයෙ බුද්ධික ගාව නිද ගන්න එපා කියලා… එයා මුකුත් කිව්වෙ නෑ…..තව ත්‍රිපෝෂ එකක් දික්කලාම එයා හා කිව්වා…..ඒක කාටවත් කියන්න එපා කියලත් කිව්වා වගේ මතකයි…..
මොන්ඩි සෝරිය ඇරිලා එද්දි අම්මලා දෙන්නා හිනා උනාම මට ටිකක් කේන්ති ගියා මතකයි ලාවට….. බුද්ධිකා ඒක කියලද කොහෙද….
මම කිව්වා බුද්ධිකාට ආයෙ ත්‍රිපෝෂ දෙන්නෙ නෑ කියලා…. එයාගෙ මූන බෙරි උනා…..
ඒක තමා මං හිතන්නෙ මගෙ first attempt එක…..
උපුටා ගැනීම: Prasad Jayasuriya