ජෝර්ජ් සැබවින්ම මුදල් නාස්තිකාරයෙක් නොවීන බව ඉතිහාසයේ කියවේ. එහෙත් දොළොස් හැවිරිදි ඔහු නාවික පුහුණු ආයතනයට යොමු කෙරුනු විට එය ගෙදරින් පිට නැවතී සිටින්නට ගිය පළමු වැනි වතාව විය. ගෙදරදී නොයෙකුත් අන්දමේ සැපවිහරණයන්ට පුරුදුව සිටි ඔහුට වියදම් සීමා කිරීම පහසු වැඩක් නොවීය. අනිත් අතට නාවික හමුදාවේ නිලධාරීන් පුහුණු කරන ආයතනයෙහි සිටියේ ධනවත් කුලීනයන්ගේ දරුවන්‍ ය. ඔවුන් හොදින් වියදම් කරමින් එහි ගත කරන හැටි ජෝර්ජ් ට දක්නට ලැබිනි.
ජෝර්ජ්ගේ මිත්තනිය අතිශයින් ධනවත් කාන්තාවක් වූ අතර ඇය අරපිරිමැස්ම ඉහලින්ම අගය කල කෙනෙක් විය. නාවුක අයතනයේ සිටි අනෙක් ශිෂ්‍යයන්ට මෙන් ජෝර්ජ්ට ද මාස්පතා සුළු වියදම් සඳහා සෑහෙන පමණ මුදලක් නොකඩවා ලැබුනි. අනෙක් ශිෂ්‍යයන් මෙන් ජෝර්ජ් ද එසේ ලද පවුම් පහ ටික දවසක දී වියදම් කර අවසන් විය. වරක් ඔහුට වැඩි මුදලක් තදින්ම උවමනා වී ඊළඟ මාසයේ මුදලින් අඩු කර ගැනීමට කියා මිත්තනියගෙන් මුදල් ඉල්ලීය.
එවැනි ඉල්ලීමකට මිත්තනිය කැමති නොවන බව ජෝර්ජ් දන්නා බැවින් ඈ ඒ ගැන කේන්ති ගනු ඇතැයි කල්පනා කළ ද, ඔහුගේ උවමනාව ඉතාමත් තද එකක් වූ බැවින් ඉතා ශූර ලෙස ලියන ලද ලියුමක් මිත්තනියට යවන ලදී. එහි මාසික මුදල කලින් වියදම් වීමට හේතුද, තව මුදල් උවමනා වීමට හේතුද, එකින් එකට සඳහන් කොට මේ කාලයේ බඩු මිල වැඩි නිසා පවුම් පහ ඉක්මනින් ඉවර වෙන බවද පෙන්වා දෙන ලදී. නාවික හමුදාවේ නිලවලට පුහුණුව ලබන ශිෂ්‍යයන්ගේ වියදමද සුළු නොවන බව එහි සඳහන් විය. ජෝර්ජ් මේ සියල්ල ඉතා පැහැදිලි ලෙස සඳහන් කරමින් තමන්ගේ හොඳම ලියුම් කඩදාසියක හොඳම අත් අකුරින් ලියා යැවීය.
හැරෙන තැපෑලෙන් පිළිතුර ලැබිණ. එහි මුදල් තිබුණේ නැත. ඒ වෙනුවට මිත්තනියන්ගේ අත් අකුරින්ම ලියන ලද ලිපියෙහි අරපිරිමැස්ම පුරුදු කිරීමේ අවශ්‍යතාව දක්වමින් කරුණු රාශියක් සඳහන් කර තිබිනි.
ජෝර්ජ් මිත්තනියගේ අවවාද තදින් හිතට ගත් අතර ටික දවසකින් ඊට පිළිතුරක් යැවීය. ”ඔබතුමියගේ අවවාද වචනවලට ස්තුති කරමි. මුදල්වල වටිනාකම මට දැන් හොඳින් වැටහී තිබේ. ඔබේ ලියමන ලැබුණු දින පටන් මම මුදල් අපතේ නොයවා වියපැහැදම් කරන්නෙමි යි එහි සදහන් විය.
පසුව ඔහු මිත්තනිය ගේ අත්සන පංතියේ සිසුවෙකුට පෙන්වූ අතර ඔහු ලියුම පවුම් දහයකට මිලට ගනු ලැබිනි.
1897 දී පවුම් දහයකට අලෙවි කළ හැකි අත්සනක් ඇති මිත්තනිය වික්ටෝරියා අග රැජිනය. ඈ අරපිරිමැස්ම පුහුණු කිරීමට ඔවදන් දුන් කුමරා පසුව එංගලන්තයේ අවුරුදු 25ක් පමණ රජකම් කළ පස්වැනි ජෝර්ජ් රජුය..
උපුටා ගැනීම: රාම් වණා