නගරයේ බොහෝ දෙනෙකුගේ ප්‍රසාදය දිනාගෙන සිටි හෘද රෝග පිලිබඳ විශේෂඥ වෛද්‍යවරයෙක් උන අත්තනායක මහත්මයා මිය ගියා..
ඔහුගේ අවමංගල උත්සවයට විශාල පිරිසක් සහභාගි වෙලා හිටියා. ඉහලින්ම අවමංගල්‍ය උත්සවය පවත්වා ඔහුට අවසාන ගෞරව දැක්වීම තමයි හැමෝගෙම අරමුණ වෙලා තිබුනෙ..
මලසිරුර බහාලූ පෙටිටිය පිටුපස මල්වලින් වැසීගිය, හදවතක හැඩය ගත් 
තරමක විශාල අාකෘතියක් තිබුනා..
තරමක විශාල අාකෘතියක් තිබුනා..මලගෙදර සිටි හැමෝටම මෙික ප්‍රහෙලිකාවක්….
ගුණකතන කතා, පාංශුකූලය අවසන් උනායින් පස්සෙ හැමෝගෙම ප්‍රහෙලිකාව විසඳුනා..
සෙමෙන් සෙමෙන් පසුබිමෙි තිබුනු හදවත විවෘත උනා..
දේහය තිබූ පෙටිටිය හදවත තුලට තල්ලු වී ගියා…
ඉන්පසු හදවත වැසී ගියේ හෘද රෝග පිලිබඳ විශේෂඥ වෛද්‍යවරයා සදාකාලිකවම හදවත තුල තැන්පත් කරගනිමින්…
සියළු දෙනාම මෙි දර්ශනයයෙන් විස්මටය පත්ව එකිනෙකාට කොඳුරමින් සිටිද්දි,
එක් මිනිසෙක් පමනක් මහ හඬින් හිනාවෙන්න පටන් ගත්තා.
රැස්ව සිටි පිරිස කලබලයට පත් වෙලා කොක් හඬලමින් තවමත් සිනාසෙන මෙි මිනිසාට බැන වදින්න පටන් ගත්තා..
අසීරුවෙන් තම සිනාව නවතාගත් ඔහු කතා කලා..
” අනේ මට සමාවෙන්න !
මම දොස්තර වීරකෝන් . මට හිනා ගියේ
මගේ ෆියුනරල් එක මතක් වෙලා..
මම ප්‍රසව හා නාරිරෝග පිලිබඳ විශේෂඥ
වෛද්‍යවරයෙක්..’
උපුටා ගැනීම: Suraj Dilruksha