නුවරඑළිය පට්ටිපොල ස්ටේශමේ මින්සර බොහෝ වෙලාබලා සිටියේ ආරන්‍යා එන තෙක් ය…සෑම දෙසම ඔහුට පේන්නේ ආරන්‍යා ගෙ රුවයි…. දෝන්කාර දී පැමිනි බදුලු කුමරිය.මහ හඩ දෙමින් නැවත්විය ඉන් සෙනග ආස්සෙන් මතු උනු ආරු තමාවෙත දිව එන ආකාරය මින්සර බලා උන්නෙ ගැහෙන හදමිනි
ආරු හිටියේ …..ඔෆිස් එකේ වැඩ ගොඩක හිරවෙමිනි…ආරන්‍යා මිස් ඔයාට විසිටර් කෙනෙක් ඉන්නව සුනෙත් කියලා.. ඉන්න කියන්න එයාට තේඑකක් යවන්න…අයේශ් මොනතරම් දේ කිව්වත් සුනෙත් කියන්නෙ තමාට සොහොයුරෙක් බදු කෙනෙකි…… ආ ඉලන්දාරියා මොකො මේ පැත්තේ….ආරන්‍යා ඇසුවෙ සිනහ මුසු මුවිනි… සුනෙත් ට අදහගන්න
උදේ ඉදන් මේ ළමයගෙ සද්දයක් නැත…වෙනදා අයේශ් ඇහෙරෙන්නේ අකේශ් ගේ උමෑ හඩටය…. අනේ දෙයියනේ මෙහෙමත් විපතක්..අනේ මගේ කිරි කැටියා….කෝඔඅයේශ් ගේ අම්මද විලාප දුන්නේය…අයේශ් අඩියට දෙකට ඇදෙන් පැන්නාය ඇයි අම්මේ කෝ දරුවා… අම්මා තෝ ඔය කටින් මට අම්ම කියන්න එපා කොහෙද
කාලයගෙ අවෑමෙන් ආරුන්‍යා බොහෝ දුරට හිත හදාගත්තේ හිරුනිගෙද උදව් ඇතිවය…..ඇය නැවත රැකියාවට ගියේය….ඇයගෙ උත්සහය කැපකිරිම දක්ශ කම දුටු ආයතන හිමිකරු රන්දීල් ඇයට උසස්වීමක් දුන්නේ මේ අවස්තාවෙ ඇගේ මානසික මට්ටමත් නගා සිටුවීමටය…ඇගේ වැටුපත් සැලකිය යුතු ලෙස රන්දීල් වැඩි කරාය.. අයේශ් සහ
ආරු තම දෙමාපියන් අසල හඩා වැටුනාය….අම්මේ මම මේ දේවල් කරේ මම වෙනුවෙන් විතරක් නෙවේ….ඇයි අම්මේ එයා එහෙම කරේ ….. අනේ දුව අඩන්න එපා ඔයා ලෙඩ වෙයි දරුවෝ ඔහොම අඩලා….. දවස් කිහිපයක් ආරන්‍යා ඇඩු කදුලෙන් ගත කලාය…ඇයට වතුර උගුරක් පොවාගත්තේ අමාරුවෙනි…විටක