තනාශා ඉතා සුන්දර, සල්ලිකාර, බලපුලුවන්කාර පවුලක තරුණියක්. ඇයගේ හොඳම යාලුවා සුරේනි සාමාන්‍ය පවුලක අහිංසක තරුණියක්. දෙදෙනා හමු වුනේ නගරයේ පිහිටී උසස් පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයක උපාදිය හදාරන්න ඇවිත්. සුරේනි උසස් පෙළ ප්‍රතිඵල අඩු වීම නිසා රජයේ විශ්ව විද්‍යාලයක උපාදිය හදාරන්න තිබූ
මට හිතුනා ඔයාලට මම පොඩි කාලෙ අහපු ලස්සන කතාවක් කියන්න .කතාවක් කිව්වට ඔන්න එකෝමත් එක කාලෙක වගේ එකක් නෙවෙයි මේක ඇත්තම සිදුවීම්ක්. මේකෙ කතා නායකයා “කුකුළෙක්” . කුකුළෙක් කිව්වම වෙන මොනවත් හිතන්න එපා .එහෙම කුකුළෙක් නෙමෙයි .ඇත්තම කුකුළෙක් . මේ
හිම වැටිලා මුලු පරිසරයම සුදුපාටයි.කවුලුවට වැටුණ හිමකැට දියවෙලා වීදුරුව දිගේ පහලට බේරෙනවා. ඇය අත් දෙක පොරවගෙන කවුලුවෙන් පාර දිහා බලාගෙන හිටියා . කලබලෙන් එහා මෙහා යන මිනිස්සු , දගකරමින් ,කෑකොගසමින් පාසල් නිම වී යන පුංචි දරුදැරියන්. ” ඉස්කෝල ත් ඇරිලා
ජිවිතේ හොඳම කාලය පාසල් කාලය කියලයි මට හිතෙන්නෙ . හොදම කාලය කියන්නෙ සතුටින් ම හිටපු කාලය … අපි පාසල් බස් රථයෙන් තමයි ඉස්කෝලෙ ගියේ . ඒ ගමනත් හරි ම විනෝදයි …අමතක නොවන අපුරු සිදුවීම් ගොඩක් . හැබැයි මේ කතාවට නම්
මේ මීට අවුරුදු 20 එහා ඇත්තටම වෙච්චි කතාවක්.උසස්පෙල ඉවර කරලා විශ්ව විද්‍යාල ජීවිතේ පටන් ගත්තු අලුත..නවක වධය හෙවත් රැග් සීසන් එකේ බාගයක් දුර ගෙවලා තිබුනේ මේ වෙනකොට. තමගේ බැච් එකේ බැචාලගේ,බැචීලගේ නම ,ගම ,කාර්ඩ් එක ගෙදර විස්තර හැමෝම කට පාඩම්