ගමේ ලොකු මහත්තය‍ගෙ දුවට අවුරුදු 33යි…. දැක්ක ගමන් ඇස් එළියට පනින තරං ලස්සන නැතත් ඒකි ඇහැට කනට පේන හැඩ කෙල්ලක්…. ඉගෙනගෙන රස්සා කලා මිස ලව් මාන්දම ගැහුවෙ නෑ… කසාද ගැන බැළුවෙ නෑ….. කේන්දරේ පට්ට අවුල් නිසා මේ සම්මතේට මිනිහෙක් සෙට්
නිහඬ සඳයි ඈ කෙල්ල බයෙන් බයෙන් කාමරේ ලගට ගිහින් තට්ටු කරත් සද්දයක් නැ…කමරේ දොර ඇරන් ඇතුලට ගියේ පපුව එකසිය ගාණකට ගැහෙද්දි… කෙල්ල යන්නේ හොරෙක් යන්න වගේ..නිදාගෙන ඉන්න නපුරාව දැක්කම කෙල්ලට ඉන්නෙ කොහෙද කියලත් අමතක උනා…උඩුකය නිරුවත්ව නිදාගෙන ඉන්න අභීගේ මුණ
පැරැණි සිංහල ජන සමාජයේ එළවළුවක් ලෙස භාවිත ව වර්තමානය වනවිට වඳ වී යන දුර්ලභ එළවළුවක් ලෙසට ආලංගා ලතාව හැදින්විය හැකිය. ලංකාවට බෝංචි හඳුන්වා දුන්නේ බටහිර රටවලිනි එසේ බෝංචි ලංකාවට ලැබීමට පෙර බෝංචි වැනි එළළුවක් ලෙස ලාංකේයයන් පිසගෙන ඇත්තේ ආලංඟා වැලේ
මට නම් තේරෙන්නෙ මාව තාම කැරකෙනවා වගේ. මන් යහතින් කියලා නම් මට ෂුවර්. එත් මන් කොහෙද දැන් ඉන්නෙ. ඒකයි මගෙ ඔලුවේ පලවෙනියටම වැඩ කරපු ප්‍රශ්නෙ. අභ්‍යවකාශයේ යුධ පෙරමුනෙ හිටපු මට මූලස්ථානයේන් දෙවෙනි අන නිකුත් කලේ මගේ අලෝක දුන්නේ න්‍යෂ්ටික ප්‍රහාරය
ගිම්හාන ඍතුවේ මෘදු සඳ රැස් යායට විහිදී ගිය පොල් රුප්පා අතරින් බේරී වෙරළ තීරය මත නිසන්සල චිත්‍රයක් ඇන්දේය, අවටින් ඇසෙන මොටෝ රථ ශබ්දය පරයා එහා කාමරයෙන් එන්නේ “මිය යන්න සූදානම් පැරදුම දරන්… සමරන්න එනවාද සුදු මල් අරන්…” කිරි අප්පෝ හෙමීන්