අයියා… ඕ මීනු … මොකක් හරි ට්‍රබල් එකක්ද… නෑ නෑ එහෙම මුකුත් නෑ… ට්‍රබල් එකක් නම් ඕන දේකට මම ඉන්නො අපිට් ඔය සීම මායිම් නෑනෙ… ඉට්ස් ඕකෙ බබා… කෙමෙන් රැය උදා විය..මම භය උනා අවී.. අද… ඒ මොකො මැනික… අර
අවී….. කියන්න බබෝ… මට අම්මෙක් වෙන්න ආසයි මේ මැනික විකාර කියවන්න එපා …දැන්ම බෑ …තව කොච්චර කන්ට්‍රැක්ට් සයින් කරලද තියෙන්නෙ…හරියට වෙලාවට ටැබ්ලට් ගන්නවා නේද පැන්චි ඔයා.. ඔව් අවී ඒත්… සුදු මැනික මම කියන දේ අහන්න…මම ආස නෑ ඔයා දරුවො එලන්
ශෙනාල් උදේම ගියේ පොලිස් ස්තානයටය… ආහ් ශෙනාල් පුතා ඇයි මේ පැත්තේ….තාත්තා සනීපෙන්ද ඔව් රාජිව් අන්කල් මම ආවෙ පොඩි විස්තරයක් අහගන්න… පුන්චි කාලෙ ඉදන් දන්න අදුරන රාජිව් ගුනතිලක පොලිස් ස්තානාදිපති වරයෙක්…ඔහු ශෙනාල්ට බොහෝ ප්‍රිය තාවයක් දැක්වුයෙ…ශෙනාල්ගෙ ගති පැවතුම් නිසාමය… මොකක් ද
මිස් දන්නවද මෙයාව ….පොලිස් සැරයන් වරයා ඇසුවේ ලෝචානාගෙනි මම නෙවෙ සපෙක්‍ටර් මන්දිරා දේවනාරායන ව නොදන්න කෙනෙක් ඉන්න විදියක් නෑ…. ලෝචානා සිතින් කිව්වත් මුවින් එවදන් කීවේ නැත.. ඔව් සර් මම මෙයාව දන්නවා මම හිතන්නෙ… මිස් අපිට මෙයාව පොලිසිය ට ගෙනියන්න උදව්
මුළු නගරයම කඩිගුලක් ඇවිස්සි මෙන් ජනයාගෙන් පිරි ගොස්‍ ය…වැඩට යන මිනිස්සු පාසල් යන ළමයි එකි මෙකි සියල්ලන්ම යුහුසුළුව ගමන් බිමන් වල යෙදුනහ . සුපුරුදු ලෙස ගරා වැරුණු කෝච්චි පෙට්ටිය තුලින් වැරහැලි ගව්ම කපුටු කූඩුවක් මෙන් කොන්ඩය …කුණුවලින් නැහැවුනු අදුරුව ගිය