පුද්ගලයකු වශයෙන් අපිට යම් අනන්‍යතාවක් ලැබී තිබෙනවා. උපන් මොහොතේ සිට අපගේ අනන්‍යතාවට බලපාන සාධක එකින් එක එකතු වීම ඇරඹෙනවා. පුද්ගල නාමය එහි ප්‍රාථමික ම සහ මූලික ම අංගය ලෙස හඳුන්වන්නට පුළුවන්. ඉන්පසු අපේ අතීත සිදුවීම් මඟින් අපට ම අනන්‍ය වූ
පොඩි කෙල්ලෙකුයි කොල්ලෙකුයි විදිහට පටන් ගත්ත ආදරකතාවක්. හැමෝටම පොදු සාධක අපිටත් තිබුණා. ආදරණීය ලියුම්, තෑගි, මල්පොකුරක් කලාතුරකින්, ඉර බහින දිහා බලාගෙන උරහිසට හේත්තු වෙලා ඉන්න හවසවල්, එලිසමයක් නැති කවි, කුරුටුබලි චිත්‍ර, සෙනඟ පිරුණු කෝච්චියක් ගැස්සෙද්දි කලබලෙන් නළල මතට දැනෙන හාදු,
මෙම හිස්කබලෙහි උරුමකරු දරාගත නොහී ශීර්ෂ වේදන්නවෙන් මිදෙමී සිතා අදාල සැත්කමට(trepanation) බාජනය වන්නට ඇත.ඔහුට වේදනාවේ පීඩිතම අන්තය හමුවන්නට ඇතැයි සැකයක් නොමැත.විශ්මයජනක දෙය එයම නොව මෙහි හිස්කබලෙහි සැත්කම වෙනුවෙන් ඉවත්කල කොටසට ආදේශකයක් ලෙස රන් තහඩුවක් බාවිතාකර තිබීමය.ආදේශකය දේහය පිලිගත් අතර සැත්කම
සීමා මායිම් වැට කඩුළු බිඳගෙන යන්න ගෑණුන්ට තියෙන්නෙ මහ පුදුමාකාර හයියක්. අතේ පයේ හයිය වැඩි පිරිමින්ට උනාට ගෑණුන්ගේ හිතේ හයිය මහමෙරක්. හැබැයි උන් හරි හැඟීම්බරයි. අවේගශීලියි. මං හරි කැමතියි ඒ වගේ හිත හයිය ගෑණුන්ට. මූණෙ ලස්සනට වඩා ගැහැණියකගේ ඒ හිතේ
පරිගණකයෙන් අපේ එදිනෙදා වැඩකරගැනීමට අමතරව ඒක උදාහරණයට අරන් ජීවිතයට මග පෙන්වන පාඩම් ඉගෙනගන්න ඔබ කැමතියි නම් මේක කියවන්න. අදවනවිට පරිගණකය අපිට නැතුවම බැරි මෙවලමක්. මේ වසංගත තත්ත්වය සමග එය තවදුරටත් වැඩිවුණා .වර්තමානයේ අපි භාවිත කරණ උපකරණ සියල්ලම වගේ යම් ආකාරයකට