මගේ ජීවිතේ මම කරන්නෙ අරමුණක් නැතුව ඔහේ ඇවිදින එක පාරවල් දිගේ.සමහර විට ඒ මගේ දෛවය වෙන්නඇති.කන්න මොනවාහරි ලැබුණොත් කාලා නැත්තම් වතුරටිකක් බීලා බඩගිනි නිවාගන්න ජීවිතයක් මට තියෙන්නෙ.ආ කියන්න බැරිවුනා.මම පවන්.පවන් ලක්ෂාන්.අදත් මම නැගිට්ටෙ වෙනදාවගේම ඉරණමට මූණ දෙන්න බලාගෙන.උදේට යන්තම් කඩේකින්
අම්මේ …..මට කියනවද අරකිගෙයි අර ඇමතියාගෙයි සම්බන්දෙ මොකක්ද කියලා .එක පාරටම කඩාපත්වුනේ මෙහෙට එකිව හොයාගෙන..මොනවා උනත් ආයේ නම් එකිව මේ ගෙදරට ගෙන්න එපා… එකීව නොගෙනාවොත් අපි හැමෝටම මැරුම් කන්න වෙන්නේ කෙල්ලේ… ඒ මොකද ඒ…. ඒ ආවේ අරකිගේ සීයා …. එහෙනම්
නංගීගේ මනාලයා යශ්….. ම්ම්ම්… මොනාද කල්පනා කරන්නේ ….. මැණික….යශ් කතාකරේ ලොකු හුස්මක් අරගෙන…හරියට ලොකු කතාවක් කියන්න වගේ… ම්ම්ම්… ඔයාට මාව විශ්වාසද…කව්රු හරි මං ගැන වැරදි දෙවල් ඔයාට කිව්වොත් ඔය එ දෙවල් විස්වාස කරනවද …. යශ්…..ඇයි ඔයා එහෙම අහන්නේ … කියන්නකො
කෙල්ලේ බලපං කව්ද ආවේ කියලා.. මොනාද අනේ මං මේ වැඩක්…ඔයා ගිහින් බලන්න අම්මා… අනේ බං කෙල්ලේ උදේට හැන්දෑ වෙනක්ම් කරන්නේ ඔය එක එක ගොම ගොඩවල් මුනේ උලන එකෙනේ ගිහින් බලපං ඉක්මනට අර ආපු එකා මොකා උනත් ඉන්නේ වාහනේ හොන් එක
විභාගය ටිකක් ළං උණ ගමන් බොහෝ දෙනෙක් කියනවා “පාඩම් කරපු කිසිම දෙයක් මතක නැහැ, ඉස්සර වගේ නෙමෙයි දැන් මට දවස් දෙක තුනකට කළින් කියවපු කොටසක් වත් මතක නෑ,, exam ලියන්නත් බයයි” වගේ දේවල්. බොහෝ දෙනෙක්ට ඇති වෙන මේ පොදු ප්‍රශ්නයට