මෑතක් වන තුරුම ශ්‍රී ලංකාව තුල දමිල චිත්‍රපට නිෂ්පාදනය කෙරුණේ නැහැ. පැවති යුධමය වගේම ආර්ථික වාතාවරණයන් එයට හේතු වෙන්නට ඇති. කෙසේ නමුත් එයින් පසුබට නොවෙන දමිල චිත්‍රපට ලෝලීන් 60 දශකයේදී පේදරු තුඩුවෙන් පිටත් වී දකුණු ඉන්දියාවේ තොන්ඩි, වේදාරනියම් යන නගරවලටත්,
අද එයා එනවා මාව අප්පච්චිගෙන් ඉල්ලන්න…මං උදේම නැගිටලා ගේ මිදුල අතුගාලා අස් කරේ…මල් කඩලා උදේම බුදුන් වැදලා ඉල්ලුවේ කිසිම නරක දෙයක් වෙන්න එපා කියලා… නංගි නිකම් මනමාලි වගේ ලැස්ති වෙලා….මං කිස්සියට වෙලා අම්මා කියපු දෙවල් දවල් කෑමට හැදුවේ ….. ඔක්කොම
17 කොටස “ගෙදර එක විකාරයයි…නංගී හෙට යසිරු එයාව බලන්න එනවා කියලා මුණේ කඩල පිටි ගාගෙන මට පෙන්න එහෙට යනවා මෙහෙට යනවා…මේ මාස පහට නංගී ටිකක් මහත් වෙලා වගේ… නංගී හැම වෙලාවේම මට ඇනුම්පද කියන එකමයි වැඩේ… ” ඔයාටත් පිස්සුද අම්මා
සති දෙකකින් රහන්ගෙ වෙඩින් එක උනේ සෙව්මිගෙ පව්ලේ අයගෙ සතුට එක්ක. මන් දන්නවා මගේ පව්ලේ අය කවදාවත් සෙව්මි එක්ක සතුටින් ඉන්නේ නැ කියලා. ඒත් ඒක රහන්ගෙ සතුට නම් මන් මුකුත් කියන්නෙ නෑ. මන් ගොඩක්ම පරිස්සමින් මගේ තත්වය හන්ගාගෙන හිටියේ ඉක්මනට
03 යුසෙන් මගේ දිහායි ෆොන් එක දිහායි බැලුවා. ඒත් ෆොන් එක දෙවෙනි පාරටත් වදිද්දි මන් යුසෙන්ගෙ අත අරන් අයින් කලා. තව මොනවා මන් හිතන්නද. ගිහින් කොල් එක ගන්න යුසෙන්… කුලූද්ව රවට්ටන්න එපා… මාව රැවැට්ටුවාට… මන් කිව්වා. මන් දන්නෙ නැ එයා
2 දවස් දෙකක නිවාඩුවෙන් පස්සෙ මන් ඔෆිස් එකට ආවට පස්සෙ ස්වාති කෙලින්ම ආවේ මගෙ ඔෆිස් එකට. ගෙදර ඉන්න වෙලාවට ස්වාති මට එකම එක කෝල් එකක්වත් නොදුන්නෙ එදා වෙච්ච දේ හින්දා එයාටත් මාත් එක්ක කතා කරන්න හිතට හරි නැති හින්දා කියලා
01 ලොකු හුස්මක් අරන් ආයෙත් පිට කරන්නෙ නැතුව හිර කරගෙන මෙහෙම්මම ඉන්න තිබ්බා නම්. ලගම තියෙන වාස් එක බිදලා ඒ විදුරු කැල්ලකින් බඩට ඇන ගන්න තිබ්බා නම්. අතේ තියෙන ජූස් එකට ඇසිඩ් ටිකක් දාලා බොන්න තිබ්බා නම්. මැරෙන එක හරිම
මං ගෙදරට යද්දී ගෙදර කව්රුත් නැ …මල් පොච්චිය යටින් යතුර අරගෙන මං දොර ඇරලා ගේ ඇතුලට ගියේ…කොච්චර දවසකින්ද….ගෙදර නිකම් අයායක් වගේ…රෙදි හැමතැනම දාලා…මං කාමරෙන් බෑග් එක තියලා එහෙන්ම ගේ අස් කරලා අතුගාලා වතුර එකක් බොන්න හිතාගෙන කුස්සියට ගියේ….
මේ මට ඇහෙනවා හරිද….කලින් නම් පිස්සු නැ…දැන් මට පිස්සු හදලා…කෝ අරුන් දෙන්නා පෙන්න වත් නැ…කොහෙද ඉතිං එක එක ගස් නරි දිහා බලනවා සිහිය නැතුව….
හ්ම් කවුද දන්නැ…එක එක නැට්ටිච්ව්හියොන්ට දත් තිස්දෙකම දාලා විරිත්තන්නේ….මේ සක්කරවට්ටම් වලට කොල්ලෙක් පේන්න බෑ…එනවා මෙතන පැණි හලන්න..
මං එලියට ගිහින් ටික වෙලාවකට පස්සෙ යසිරු එලියට ආවේ….
ආ ..ඔය එන්නේ…ඔය දෙන්නා පරක්කු නිසා අපි කෑවා හොදද…දෙන්නා එක්ක කාලා එන්න..එහෙම කියලා නිශීලා එලියට ගියේ…ඉතුරු උනේ මායි යසිරුයි විතරයි…මන් ප්ලෙට් එකක් අරගෙන කෑම බෙදාගත්තත් යසිරු කන වගක් වත් නැ…මං එයා දිහා නොබලම කන්න ගත්තේ….
මං මෙතන නොකා ඉන්නකොට තමුසේ තනියම කනවද…..
ඉතිං ඔයත් කන්න…බෙදලා දෙන්නද ….
ඕනේ නෑ…මට අතින් කන්න බැරි නිසානේ බෙදාගත්තෙ නැත්තේ…නිකමට ඇහුවද අතට මොකද උනේ කියලා..හ්ම්ම්ම්….