සැබරිනා අක්කාගෙ සැලෝන් එකට දඩ බඩ ගාලා රිංග ගත්තෙ 10.30 වෙද්දිවත් පාටියට යන්ඩ ඕනි නිසා. මූණට ග්‍රෑම් දෙසිය පනහක විතර පිටි වර්ග , කුඩු වර්ග දාලා පස්සෙන් පහු ඇස් බැමි ඇඳලා , ඇස් පිහාටු අලවලා, තොල් රතු කොරලා, කම්මුල් රෝස
පෙර කල පව්.. එහෙම නැත්නම් කරපු නොසන්ඩාල වැඩ වලට කාලයකට පස්සේ හරි දඬුවම් ලැබෙනවා කියලා කියන කතාව ඔප්පු කරන්න වගේම දුරදිග නොබලා කරපු වැරැද්දකට කාලකට පස්සේ සමාව ඉල්ලන්න තමා මේ යන්නේ… ඉස්සලරෙලාම අවුරුදු 25ක් විතර අතීතයෙන් තමා කතාව පටන් ගන්නේ….
(සත්‍ය කතාවකි). 1970 ගනන්වල තිබුනෙ CTB බස් විතරයි. මට මතක හැටියට මෙහේ (කිරිඳිවැල) ඩිපෝවෙ තිබුනෙ පරණ Leyland Comet බස්. ඒ කාලෙ ලංගම බස්, මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිතවලට ගොඩක් සමීපයි. පොඩි උන් සෙල්ලමට කරන්නෙත් බස් එලවන එක. “ඈඈඈඈ……….oo….” කියල බස් එකේ සද්දෙ විදිහටම
අපි ඕන තරම් දැකලා තියෙනවා ඇපල්, දොඩම් වගේ වෙළඳපොලේ විකිණීමට ඇති පළතුරු වල ස්ටිකර්ස් අලවා තියෙනවා. මේවායේ ඇති දීප්තිමත් ලාංඡන හැරුණු විට ඩිජිටල් PLU කේතයක් (හෝ මිල බැලීමේ කේතය) ද තිබෙනවා. මෙම ස්ටිකර්ස් ඇලවීම මගින් පලතුරු නිෂ්පාදකයින් දැන්වීම් පළ කිරීමට
අපි දන්නවා එදිනෙදා ජීවත් වෙනකොට අපි කොයි තරම් අකරතැබ්බ වලට මුහුණ දෙන්න සිද්ද වෙනවද කියලා. ඒ වගේ දෙයක් උනහම ඉතින් අපිට හිතෙන්නේ මේකනම් අපේ දෛවයේ සරදමක් කියලයි. කෙසේ වුනත් මේ පොඩි පොඩි අකරතැබ්බ ගැන පස්සේ කාලෙක මතක් වෙද්දී අපිට ඒ
උදේ පාන්දර එහා ගෙදර හුඩ් එක යට කවුදෝ මල් එකක් අතින් ගත්ත හාදයෙක් හිටගෙන ඉන්නවා. බෙල් එකත් වදිනවා ඇහුනත් තාම කවුරුවත් එලියට ආවෙ නෑ. මල්ලිකා තව ටිකක් උස් වෙලා බැලුවත් හරියට පෙනුනෙ නෑ. ගෑණි වන වන හිටපු රෙදි බේසම පැත්තකින්
ලෝ ප්‍රසිද්ධ ඉන්දියානු දමිළ සිනමාවේ නොමැකෙන සුපිරි තාරකාව වඩිවේලු තම ඉන්ස්ටග්‍රෑම් ගිණුමේ මෙලෙස යමක් සටහන් කර තිබුණි. ” ඔබට අවශ්‍ය නම් මිනිසුන් සිටින දේශයක සංචාරය කිරීමට ඔබ අනිවාර්‍යයෙන්ම ශ්‍රී ලංකාවට යා යුතුයි “ මා නළුවෙකු වීමට පෙර දක්ෂ චිත්‍ර ශිල්පියෙකි
An- 225 Mriya තමා ලොව දැනට තියන විශාලතම ගුවන්‍ යානය. ඒක මුලින්ම හදන්න සැලසුම් කලේ 80 දශකයේදී Soviet Union (USSR) එකේ අභ්‍යාවකාශ වැඩසටහන මගින්. Energiya-Buran කියන අභ්‍යාවකාශ වැඩසටහනේ ඉතාමත්ම බර රොකට් කොටස් ඔවුන් ඒවා නිශ්පාදනය කරන කර්මාන්තශාලා වලින් රොකට් එකලස්
මේක කලිං පෝස්ට් එකක කමෙන්ට් එකක් නිසා මතක් වුනු පරණ සිද්දියක්. ඒ ලෙවල් පලවෙනිපාර ඇණගත්තට පස්සෙ මං ගියා නුවර. නෑදෑ ගෙදරක නතරවෙලා ක්ලාස් යන්න. අවුරුද්දකට කිට්ටුවෙන්න එහෙ හිටිය. ඔය අතරෙ මට වුනා ඇඬෙන වැඩක්. මගේ අතේ ආවා පොඩි වතුර පිරුනා
සර් පන්තියට ඇවිත් එයා ආවම ලමයි නැගිටින්න ඔනි නෑ කියලා කළු ලෑල්ල එයාම මකලා වැඩ පටන් ගන්නවා.මම දෙන සටහන් අනිවාරයෙන් විභාගෙට එනවා ඒක නිසා නිශ්ශබ්දව අහගෙන ලියා ගන්න කියලා එයා කියනවා.ලමයි සර්ට් යට කරලද නැද්ද? බොත්තම් දාලද ? සෙන්ට් ගාලද?