අයෝමි මීට මාස 4 කට පෙර පුද්ගලික ආයතනයක ගිණුම් ලිපිකාරිනියක් විදියට සේවයට බැදුනි. මීට පෙර රැකියාවක් නොකෙරූ අයෝමි රැකියාව ස්තිර කර ගැනීම පිලිබඳ දැඩිලෙස බලාපොරොත්තු ඇතිව වැඩකටයුතු කලාය. ඇයට බොහෝ වැඩ පැවරී තිබුනි . එනිසාම ඇය සිටියේ අධික වැඩ කටයුතු
මේක මගේ කතාව. මම මගේ ජීවිතේ චිත්‍රපටි දහස් ගාණක් බලලා ඇති. ඒ හැමඑකේම මගේ හිත තදින්ම අල්ලගත්ත වාක්‍ය තියෙන්නේ හැරී පොටර් එකේ. ඩම්බල්ඩෝර් සහ ස්නේප් ගේ කතාබහක. පෝටර් ගේ අම්මා ලිලීට ස්නේප් තාමත් ආදරෙයි කියලා ඩම්බල්ඩෝර් දැනගත්තම ඔහු අහනවා “මෙච්චර
විරහවට සම්බන්ධ වුවද විරහවටම මුල් තැන නොදී තවත් මිනිසෙකුගේ ඇසින් ආදරය දකින්නට උත්සාහා ගන්නා මෙන් ඉල්ලා සිටිමි. රසවිඳීමේ සියළු අයිතිය ඇත. අවුරුදු තුනහාමාරකට වගේ උඩදි වෙන් උන් සම්බන්ධෙකින් පස්සේ හැමදේකින්ම ඈත් උනා. කිසිම කිසිම කෙල්ලෙක් ගැන කිසිම දෙයක් ගැන විශේශ
සත්‍ය කතාවක් ඇසුරෙන්. “ගූඩ් මෝර්නින් සර්” ගූඩ් මෝර්නින් ප්‍රේමසිරි.. මොකද්ද ප්‍රශ්නේ ප්‍රේමසිරි උදේම්ම මොකද ? “සර්” මන් ජොබ් එකෙන් අයින් වෙන්ට කියලා? මොකක්..? තමුසෙට පිස්සුද? නැ සර් මන්..මේ.. පොඩි බිස්නස් එකක් කරන්ටය කියලා. ප්‍රේමසිරි යනු මා ලග වැඩ කරනා හොද
මා කලකට පෙර අම්පාරෙ පාසැලක උගන්වන කාලසීමාවෙ තමයි එල් ටී ටී ඊ ක්‍රියාකාරිත්වය ඉතාම දරුණුවට තිබ්බෙ. මායිම් ගම්මානවලට ඇවිත් නිරායුධ ගැමියන් කුඩා දරුවන් පවා කපල කොටල මරපු පුවත් නිතරම වගේ අහන්න ලැබුණ. ගමේ හිටිය හැමදෙනාම වගේ බයෙන් තමයි ගමන්බිමන් ගියෙත්
තරිඳු සහ අචිනි දෙන්නා මට මුණගැහෙන්න නුගේගොඩ පංති යන දවස්වල. ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ ඉඳන්ම ආදරේ කරන දෙන්නෙක් වෙච්ච ඒ දෙන්නා උසස් අධ්‍යාපනය හදාරන්නත් තෝරගෙන තිබුනෙ එකම ආයතනයක එකම විෂය පථයක්. ඒ කාලෙ ඉඳන් මේ ජෝඩුව හොඳ ආදර වන්තයන් කියලා අපි
ඇය සමුගන්නට ප්‍රථම මගේ දෙකම්මුල් සිපගත්තාය. වැටකෙයියා හෙවන යට වූවද අව් රස්නෙන් බැටකකා උන් මට ඒ හාදු හිස මුදුනට සීතල වතුර බාල්දියක් හැලුවාක් මෙන් විය.ඇග පුරා බිඳු බිඳු රූරා යන විට සීතල පතුල දක්වා බේරෙමින් තිබුණි.දෙකකුල් පණ නැති ගානටය. කිසිසේත්ම
“ලොකු දූ… මාර වැඩේ. යතුර ඇතුලෙ තියෙද්දි දොර වැහුනනෙ. ලිප් දෙකේම එළවළු දෙකකුත් තියල තියෙන්නෙ. අනේ..” එක්තරා දවසක දුක, අවුල, කලබලය මුසු වෙච්ච වෙවුලන හඬින් ටොයිලට් එක අසලට දුවගෙන ඇවිත් අම්ම එහෙම කියද්දි උදේ හය විතර ඇති. කරමින් හිටපු වැඩෙත්
මට මතක ඇති කාලෙක තාත්ත මට බත් කටක් කවල නෑ. ඒත් සැර කරපු වාර නම් අනන්තවත් තිබුන. ඉස්සර කවදාවත් තාත්ත මං නිසා අඬනව මං දැකල නෑ. ඒ නපුරු කමටද ලැජ්ජාවටද කියල මට තේරුම් ගන්න බෑ. ඒත් එතන නපුරුකමටත් ලැජ්ජාවටත් එහා
මම මේ සිදුවීම් ටික අඩයාලමට දාන්න ඕනෙ කියලා හිතුවෙ කාට හරි ප්‍රයෝජනවත් වේවි කියලා හිතුණ නිසා. විශේෂයෙන් මේ කියවන අයගේ පොඩි දරුවන් වෙනුවෙන්. මම පුංචි කාලෙ හුගක් වේදනා වින්ද දරුවෙක්. කෑම බීම අඩුපාඩුවක් නිසා නෙවෙයි. මෙය කියවගෙන යන විට ඔබට