මේ ෆොටෝ දෙකෙන් එකක ටිකක් පැහැදිලිව පේන තැනක තියෙනවා කල් ඉකුත්වීමේ දිනය සහ මිල සඳහා බෝතලය මත බලන්න කියල. හැබයි බෝතලය මත තියෙන තැන ලේසියෙන් පේන තැන්ක් නෙමෙයි. මේක මේ නිශ්පාදනයේ විතරක් නෙමෙයි. බොහෝ ඒවායේ ඉහත කරුනු සඳහන් වෙන්නෙ බොහෝවිට
මෙය එක් දහස් නවසිය හැත්තෑ ගණන් වල සිදු වූ සත්‍ය සිදුවීමකි.එකල මගේ මව පවුල් සෞඛ්‍ය සේවා නිලධාරිනියක ලෙස අත්දුටු දෙයකි. වාට්ටුවේ සිටි ගැබිණි මව්වරුන් අතර එක් මවක් ඉතා කනගාටුදායක අයුරින් සිටින බව පෙනුනත් එයට පාදක වූ කිසිම හෝඩුවාවක් දැන ගැනීමට
“අහසට සොදුරුද සද කෙතරම්….ගසකට සොදුරුද මල කෙතරම්..” ඈතින් ඇහෙන්න ගත්ත ගීයක් දිගේ මගේ හිත අතීතයට දුවන්න ගත්තා, ඒ හැටි අතීතයකට නෙවේ ඉතිම් කොරෝනා එන්න යන්තම් අවුරුදු තුනකට විතර කලින් අතීතෙට, ඔව් එදා තමා හිතේ ඇදන් ඉදිය කෙනා මුලින් දැක්ක දවස,
අද උදේ ඉඳන් ම මට මහා අමුත්තක් දැනුනා. ඒ අයේෂා මගෙන් වෙන් වෙන්න ගත්ත තීරණය නිසා ද කියලා කියන්න මං හරියට ම දැනගෙන හිටියේ නෑ. ඒත් මුළු ලෝකය ම අපි වෙනුවෙන් අඬනවා වගේ හැඟීමක් නම් මට දැනුනා.. අවුරුදු 6 ක
තමන්ගේ ඥාතියෙකු මරණයට පත් වූ විට ඒ අය වෙනුවෙන් ගෞරව කිරීම අපේ සිරිතක්.මේ සිරිත කුමන කාලයක සිට ආරම්භ වූවක් ද කියා සොයා බැලීම වැදගත් ය.ඊට හේතුව ඒ මගින් අප අතර අද භාවිත වන නොයෙකුත් අන්දමේ අවමංගල චාරිත්‍රවල ඉතිහාසය කුමක්ද කියන
සිංහල සාහිත්‍යය වංශයේ කවියට ලැබී තිබුණේ ප්‍රමුඛ තැනක්. එය සෑම තැනකදී ම පාහේ කවිය ඉස්මතු වී පෙනුණා. දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ පැවති කාව්‍ය සම්ප්‍රදාය නවමු මගකට පිළිපන්නේ සංදේශ කාව්‍ය හේතුවෙන්. එතෙක් කලක් පැවති කවියේ ආකෘතිය වෙනස් මගකට හැරවූ සංදේශ කාව්‍ය ගණනාවක්
ප්‍රංශයේ උතුරු දිග ෆ්ලාන්ඩර්ස් සහ පිකාඩි පළමු ලෝක මහා සංග්‍රාමයේ දරුණු ප්‍රහාරයට මැදිව ගම්බිම්, ගොඩනැගිලි පමණක් නොව සාරවත් ගොඩබිම්,තුරුලතා ද සම්පූර්ණයෙන්ම විනා‘ශ වී මඩ ගොහොරු වී තිබුණා. එදින විශේෂ යමක් සිදුවෙමින් පැවතුණා.මියගිය සොල්දාදුවන්ගේ සිරුරු මිහිදන් කළ සොහොන් මත ඇතිරුණු පස්
“ඔන්න උඹල සේරටම කිව්ව ඈ.. එන ඉරිද රෑට අපේ ගෙදර අවුරුදු කෑමට වරෙං” යෝජනාව කැළුමගෙ. මම, ඩොමා, ළහිරුව, සමන,සචින්තය, තිළිණ අැතුළු හත් අට දෙනෙක්ම එතන හිටිය. අපි ටික ඒ කාලෙ ඒ ලෙවල් වලට පාඩම් කරනව. වෙනම ගෙයක් තිබුන රෑට සේරෝම
සේපාලට ජර්මනියට යන්නට අවසරය ලැබෙන්නේ මිතුරුකමක් නිසාය. ජර්මනියට යන්නට ලැබුණු අවසරයට ඔහුව ‘එක පයින්ම’ කැමැති කරවන්නට ඇත්තේද ‘වෙනස් දෙයක්’ කරන්නට ඔහුගේ සිතේ තිබුණ කැමැත්තය .අතුල ජයවික්‍රම කියලා මගෙ හොඳ මිත්‍රයෙක් තමයි මගේ ජර්මන් ගමනට ගොඩක් උදව් කළේ. අද කාලෙ වගේ
දිනක් මගේ පියා උණු උණුවේ සකසා තිබූ නූඩ්ල්ස් බදුන් දෙකක් මේසය මත තැබුවා. ඉන් එකක් මත බිත්තරයක් දිලිසෙමින් තිබුණා. ඇත්තටම ඒ දවස්වල කෑමට බිත්තරයක් එකතු වෙනවා කියන්නේ හරිම විරල සිදුවීමක්. තාත්තා මට එක් නූඩ්ල්ස් බදුනක් තෝරා ගන්නැයි සන් කලා. මා