මම දැන් කටුගාන කතාව දිගු උනත් ගන්න දෙයක් තියෙනවා..කැමති නමි කියවන්න .විශේෂයෙන්ම රජයේ සේවකයෙක් නමි .. මගේ තාත්තා වැඩ කලේ ගොඩනැගිලි දෙපාර්තමේන්තුවෙ.. 80-90 කාලෙ කරාපිටිය රෝහල හැදුව වෙලාවෙ site එකේ office එක තාත්තා භාරෙ තිබුනෙ..contract වලින් ලක්ෂ ගනන් ගසා කන්න
අද 2021.01.07 ඔෆිස් ඉදලා වරුවෙන් ගෙදර ආවේ වැඩ කරන්න තරම් ඇගට ෆිට් එකක් නොතිබුන නිසා… කොරෝනාවත් හැදීගෙන එනවද මන්දා කියලා කල්පනා කර කර ගෙදර ආව මට ආව කියලා කරන්න දෙයක් තිබ්බෙත් නෑ.. කාමරේට වෙලා ඉන්න හිතකුත් නෑ යන්න කියලා දිහාවකුත්
මාසික ප්‍රගති සමාලෝචන රැස්වීම ටිකෙන් ටික දිගුවෙද්දී ශාමනීගේ නොරිස්සුමද ඒ හා වැඩිණි. කරුණු සටහන් කරගන්නට ගෙනා කොළ මිටියද අවසන්වීමට ළගය. සදුදා දිනයක් බැවින් උදෑසන තුනට අවදිවී පැල්මඩුල්ලේ සිට කොළඹට බසයෙන් පැමිණීම නිසා ඇයට දැඩි තෙහෙට්ටුවක් දැනේ. මෙලෙස නිවසේ සිට පැමිණෙන
මේ සිද්දිය වෙන්නේ එකෝමත් එක කලෙක (දැනට අවුරුදු 5 කට කලින් විතර කලින්) මමතුමී උසස්පෙළ එහෙම ලියලා ඉවරවෙලා රටේ නමගිය ආයතනයක වියාපාර කළමනාකරණය ගැන ඩිප්ලෝමාවක් හදාරන අවධියේදී. කවුරුත් දන්නවනේ මමතුමී ඉතින් ගමේ ගොඩේ විත්තිය. හැබැයි ඩිප්ලෝමාව කරන්න මම තෝරා ගත්තේ
උතුරු අත්ලාන්තික් සාගරයේ තියෙන පුංචි රටක් තමයි බ’මියුඩා. තවමත් එංගලන්තය යටතේ ඉන්න, එංගලන්ත සහ අමෙරිකානු සංස්කෘති මුහු වෙච්ච, වැඩිපුර සුදු ජාතීන් ජීවත් වෙන බොහොම පොහොසත් රටක්. කැරිබියානු කලාපෙ අසබඩම පිහිටියත් මේ රට කැරිබියන් රටක් ලෙස නම් සැලකෙන්නෙ නැහැ. කවුරුත් බියෙන්
ටෙලිවිෂන් නැති කාලයේ හැත්තෑව දශකයේ රේඩියො එක පැය විසි හතරේම ඇහෙන්න තිබුන නිසා, කාන්තාවන්ට විශේෂ වූ වැඩ සටහන් පවා කනට ඇසෙන එක නවතන්නට නොහැකි විය. එයින් මට වඩාත් මතක ‘කාන්තා කලඹ’ වැඩ සටහනයි. එයිනුත් මම අද කියන වැඩ සටහන කිසිදාක
ප්‍රදේශය – ගම්පහ ස්ථානය – ගම්පහ මාකට් එක දිනය – 2021/01/07 වේලාව – 8.35 සිදුවීම සුපුරුදු විදිහටම මන් ඔෆිස් යන්න ගම්පහ බස් ස්ටෑන්ඩ් එකෙන් බැහැලා හයියෙන් හයියෙන් එද්දි ගැලවුනානේ සපපත්තුව. හොද වෙලාවට එතනම අන්කල් කෙනෙක් සපත්තු මහන හිටිය නිසා මන්
“සුපුන මාව නිකන් පාවෙනව වගේ…” කලනය මගේ ඇගට බර වුනේ ඒම කියාගෙන… “පලයන්කො මගුල.. යකෝ මෙතනදිවත් පිලිවෙලට ඉදපන් අපි දැන් ඩිග්‍රි ගහපු උන්…” මං කීවෙ කෝට් එක හදන ගමන්… “කෝම හරි උබ සෙකන්ඩ් අපර් එකක් හරි ගත්තනෙ අර මල්කාන්ති මූසලි
දෙවියන්වහන්සේ ගැහැණිය නිර්මාණය කිරීමෙ කාර්ය යේදී සය වන දින මධ්‍යම රාත්‍රීයත් එලැඹිණ.. දේවදුතයෙක් ඔහු වෙත පැමිණ “ඇයි මෙතරමි කාලයක් මේ වෙනුවෙන් ගත කරන්නේ..?” “” ඔබට අනුමාන කල හැකිද මැයව කෙතරමි සංකීර්ණ පිරිවිතර ප්‍රමාණයක් අඩංගු කරමින් එකලස් කරාද කියලා.?”” “”මැය ඔනෑම
1960 ඉපදිලා , අඩු වයසෙන් කසාද දෙක තුනක්ම බැඳලා සැමියාගෙන් අනන්තවත් ගුටි කකා දරුවොත් හදලා තනිවෙලා පාරට වැටෙන රනූ මොන්ඩාල් කියන දුගී ගැහැණිය අන්තිමට බෙන්ගාල් වල රනාගට් දුම්රිය වේදිකාවේ හිඟන්නියක් වෙලා තමයි නැවතුනේ . කුණු පිරුණු සාරි කබලක් ඇඳගෙන ,