“මොකද්ද අක්කෙ අදවත් හිනාවෙලා ඉන්නවකො…” “අනේ නංගි මට නම් දැන් මේ විකාරෙ ඇතිවෙලා…” “ඇතිවෙන්න එපැයි… කී වෙනි මනමාලයද ඕයි මේ… තමුසෙට නෙමේ මටත් එපා වෙලා ඉන්නෙ..තමුසෙ නාකි වෙලා වගේ ප්‍රපෝසල්වලින් මනමාලයො හොයන්නෙ. තාම වයස කීයද…ඇයි යකෝ ලස්සන නැතුවද කොල්ලෙක් එක්ක
” ලලිත් තේ කොළ ගෙනාවද? “ උදේ පාන්දර මාගේ ප්‍රිය බිරිදගේ ප්‍රශ්න කිරීම හමුවේ මාගේ නිදි දෙව්දුව ක්ෂණිකව පලා ගියාය. “මොකක්ද ඇහුවේ.” මම දෑස් පිස දමමින් නැවත අැසීය. ” ඔයා ඊයේ තේ කොල ගෙනාවද? “නෑ.. ඔයා තේ කොල ඉවරයි කියලා
මගේ නන්ඟි බැන්ඳේ මගේම කසින් අයියව. උන් දෙන්න මරු ඩබල. ඕනෙම ෆන් වැඩකට එනවා. අපේ ගෙවල් වලට පල්ලෙහා මහවැලි ගඟ යන්නේ. ඒ හරියට කියන්නේ හල්ඔලුව. ඒ හරියෙදී ගඟ ගොඩක් අතු වගේ බෙදිල ගිහින් දූපත් ගොඩක් හැදිල තියෙන්නේ. අපි පුරුදු වෙලා
ගැහැණු ආදරය තුලින් ලිංගිකත්වය සොයන අතර පිරිමි ලිංගිකත්වය තුලින් ආදරය සොයති. ඇත්තටම ලංකාවේ ගැහැණු පිරිමි පවුය. කසාද බදින්නේ හරි හමන් ලිංගික අද්ධ්‍යපනයක් නැතුවය. කොල්ලන් මූවි එකකින් හෝ වීඩියෝ එකකට ලිංගික අධ්යාදපනය ගැන ඉගැන්වීමට භාර දෙන්නේ හිස්තැන කෙසේ හෝ පුරවාගත යුතු
දවස් කීපයකට කලින් ආපු facebook memory නිසා ආපහු මතක්වුණ කතාවක් . මේත් නොදන්නා මිනිස්සුන්ගේ මනුස්සකම් ගැන කතාවක්. 2017 අවුරුද්දේ සැප්තම්බර් මාසේ අපි දෙන්නා විවාහ වෙලා මාස 06ක් වගේම වේදනාත්මක් හදිසි ගබ්සාවීමකින් මම සුවය වෙමින් පැවති මාසයක් .සැමියාගේ ඕනෑකම නිසාම අලුත්
සෙනග පිරුණු බස් රථයක් මහා දවල් පාර දිගේ ඇදෙනවා. මගීන් හැම දෙනාම ඉන්නේ අමාරුවෙන්. . ඔය අතරේ බස් රථයේ මැද්දට වෙන්න තියෙන ආසන පේලියේ ජනේලය අයිනේ තරුණයෙක් වයස අවුරුද්දක් විතර වන බිලිඳු දරුවෙක් උකුලේ තියාගෙන ජනේලයෙන් පිටත බලාගෙන ඉන්නවා. බස්
හැමෝම තණකොළපෙත්තන් ඕන තරම් දැකල ඇති .. ඒත් ඒ කුලයේම මේවගේ කෙනෙක් දැකල තියනව ද…මේ රෝස කැට්ඩිඩ්…! රෝස කැටිඩිඩ් වල erythrism තියනව … එය අසාමාන්‍ය ලෙස රතු වර්ණක විශාල ප්‍රමාණයක් ඇතිවන හෝ සාමාන්‍ය වර්ණක නොමැති වීමට ඉඩ සලසන දුර්ලභ ජාන
හවස එක දෙක වෙද්දි මහරගමට වැටෙන්නෙ ඉරටත් එපා වෙච්චි අවුවක්.ඉස්පිරිතාලෙට මෙහා හන්දියෙ නවත්තපු සීටීබී බස් එක අද්දන්න හදනවා වගේ බොරු කර කර තව පැය කාලක්වත් තියෙයි. ජනේලේ පැත්තෙ වාඩිවෙලා මං හිටියා.හිටියා නෙවෙයි තියලා තිබුනා කිව්වොත් හරි. “සුද්දී..” දෙදරන ජනේලෙට වාරු
ඔන්න මීට අවුරුදු 3කට කලින්, ඒ කියන්නේ අපි මීටරේ දුරින් නොහිටපු කාලේ, මාස්ක් නොදැම්ම කාලේ, හෑන්ඩ් වොශ් වලින් අත නොහෝදපු කාලේ, ඩෙටෝල් ලයිෆ්බෝයි කම්පැනි අමාරුවෙන් දුවපු කාලේ, තව අතීතයට ගියොත් මොහොමඩ් සහරාන් ගහන්නත් කලින්, හිස්බුල්ලා මඩකලපු විශ්වවිද්‍යාලේ බිත්ති බඳින කාලේ,
හෝම්ස් විසින් ඔහුගේ පුස්ථකාලයේ වූ පැරණි පොතක් ගෙන එය කියව්මින් සිටියේ ඕක් ලීයෙන් සෑදූ කවිච්චිය මත වැතිරීගෙනය, මා විසින් උදෑන කෑම සඳහා ගෙනා රෝස් පාන්, පරිප්පු කරිය සහ කුකුල් මස් හොද්ද පිඟන් වලට පිළියෙල කරමින් සිටියෙමි, “වොට්සන්, ඔය කුකුලා ජීවත්