කොළ කැඳ වීදුරුවක් උදේට බොන එක පුරුද්දක් කරගෙන තිබ්බට ඒක නිකන් මහ ගොඩේ වගේ හිතුනා. ඒක නිසා බලය, ජවය, ශක්තිය වැඩෙන්නත් එක්ක, බොන්නම කියලා චතුරිකා අක්කත් උඩ පැන පැන කියනකොට දුකේ බැරි හින්දම උදේට බිව්වා ඒ ජාතියේ මෝල්ටඩ් පානයක්.
මදින්න පටන් ගත්ත ගමන් දත් වල ඉන්න, අර චර පුරුෂයෝ වගේ බැක්ටීරියා “බුදු අම්මෝ” කියලා දුවන්න පටන් ගන්න ටූත් පේස්ට් එකෙන් ටිකක් හක්කේ මුලටම ගමන් කරන ටූත් බ්‍රෂ් එකට දාලා මැදගෙන මැදගෙන ගිහින් කෙළ ගහලා කට එහෙම හෝදගෙන ලෑස්ති උනා වැඩට යන්න.
කලින් රතු හාලට පොල් සම්බෝලයි, බැදපු කරවල කෑල්ලකුයි, මොකක් හරි එළවළුවක් එක්ක අරන් යන උදේ කෑම එක දිහා බලලා සීනි අමාරුවයි, කොලෙස්ටරෝලුයි දෙකම තියෙන තඩි ටානියා “අයියෝ හෝම්ස්, මොනාද පැටියෝ මේ ගේන ගොජේ කෑම, එන්න මගේ එකෙන් නූඩ්ල්ස් ටිකක් කන්න කියලා බලෙන්ම වගේ කටත් ඇරවලා කැව්වා තඩි නූඩ්ල්ස් කටක්. කෘතීම රසකාරක වර්ණක මොකුත් නැති උනාට චිකන්, ඩෙවල් අරක මේක ඕනම රසකින් ගන්න තියෙන රැල් රැල් නූඩ්ල්ස් පැකට් බන්ඩලයක් ගෙදර අරන් ආපු මමත් ටානියාගෙ එකේ රහ වැටිලා (නූඩ්ල්ස් එකේ බොල) එදා ඉඳන්ම උදේට අරන් යන්න පටන් ගත්තා “ටානියා නූඩ්ල්ස්”.
කොළ කැඳ එක බීලා ආපු දවසට හිරෝෂිමාවට බෝම්බ දානවා වගේ වැඩ සිද්ධ උනු වැසිකිළි කර්තව්‍යය අද නිකන් පාළු සොහොනක් වගේ. පොද වැස්සට ඉඳලා හිටලා වහලේ හිලෙන් වතුර වැටෙනවා වගේ විනාඩි දෙක තුනකට සැරයක් හීන් බොරළු කැටයක් විතර එකක් නිකුත් කරන්නේ වෘත්තීය සමිතියක් වැඩවර්ජනේකට කලින් අකුරට වැඩ කරන්න පටන් ගත්තා වගේ. මට ඒ වෙලාවේ තමයි කල්පනා වුනේ චතුරිකා අක්කා බලය, ජවය, ශක්තිය වැඩි වෙන්න මෝල්ට් බොන්න කියලා එයා උඩ පැන පැන ඇඹරෙන්නේ ඇයි කියලා.
ඒ වැඩෙත් හරියට කරගන්න බැරිව ආපහු ඇවිත් වැඩ කර කර ඉඳලා ගියා තේ එකක් බොන්න. උදේ කාපු “ටානියා නූඩ්ල්ස්” එක බඩේ ඉන්න පනුවෙකුටවත් මදි නිසා කලින් දවසේ කැන්ටින් එකේ මස් බැදලා ඉතුරු උන තෙල් වලින් බැදලා තිබුනු රෝල්ස් දෙකකුයි ප්ලේන්ටියකුයි ගත්තා. උණු වතුර එකට ටී බෑග් එක දාපු ගමන් වතුර එක පාට උනේ හරියට කුකුල් සායං දැම්මා වගේ. අල ගෙඩියේ පොතුත් එක්ක කලවමට පේස්ට් එක හදලා තිබුණු රෝල්ස් දෙකත් කාලා තේ රසක් නැති ප්ලේන්ටියත් බීලා ආපහු ආවා වැඩ කරන්න.
ඒ යනකොට මේකලයි, සමන්තියි ෂොපිං ගිහිං ඇවිත් පොඩි උන්ට ඉස්කෝලෙට බඩුයි සෙල්ලම් බඩුයි ගන්න. “බලන්න හෝම්ස් දැං බඩු වල ගණන්. මේ ටිකට විතරක් ටෙන් තවුසන්ඩ් වලට වැඩිය ගියා”. එහෙම කිව්වේ සමන්ති. ශොපිං බෑග් දෙකකින් ගෙනත් තිබුනු බඩු ටිකට රුපියල් දහ දාහක් උනේ මේක ඇතුලේ පොඩි එකාට ගත්ත රත්තරං පංචායුදේකුත් තියෙනවාද බලන්න මම තව පොඩ්ඩක් එබිකම් කලා. “හා හා, ගෑණුන්ගේ බෑග් වලට එබෙන එක නරක පුරුද්දක් හෝම්ස්” කියලා සමන්ති බෑග් එකේ ඒ කෙලවර අනිත් පැත්ත හැරෙව්වා.
එතන තිබ්බේ පොඩි එකාට ගෙනාපු පැම්පර්ස් පැකට් එකක් වගේ එකක්. ඕක හංගන්න ඕනයැ. මල විකාර. “ඔය බඩු ටික පීපල්ස් පාර්ක් එකෙන් ගත්තා නම් රුපියල් දාහක්වත් වෙන්නේ නෑ” කියලා මම කියනකොට මේකලයි සමන්තියි මූණෙන් මූණ බලාගත්ත විදියෙන් තේරුණා මුන් දෙන්නා ගිහින් තියෙන්නෙත් එතනට තමයි කියලා. ඊට පස්සේ දෙන්නා මූණත් එල්ලගෙන රහසෙන් මොනවද මුමුණ මුමුණ ගියා යන්න.
ඒ අස්සේ වීරයගේ මාමා කෙනෙක් ස්ව්ට්සර්ලන්තේ ඉදන් එනකොට ස්විස් වොච් එකක් ගෙනත් දුන්නා කියලා මිනිහගේ හෙන සංදර්ශනේ. ලෝකෙටම ඒ වර්ගෙන් හදන්නේ වොච් පණහයි ලු. මේකත් ඒකෙන් එකක් ලු. පම්පෝරිය අහලා අහලා ඉවසලා බැරිම තැන දීපං ගලවලා ඕක ස්විස්මද කියලා බලන්න කියලා බැලින්නම් “මේඩ් ඉන් චයිනා”. “අවුලක් නෑ බං, ස්විස් උනත් චයිනීස් උනත් දුවන්නේ එකම වෙලාවනේ” කියලා, ලැජ්ජා වෙලා මානසිකව වැටිලා දනිස් තුවාල වෙලා හිටපු මිනිහගේ හිත හැදුවා.
හවස බස් එකේ, කෝච්චියේ හිරවෙලා තෙරපිලා ගෙදර ගිහාම අක්කගේ පොඩි එකා ඇවිත් “ගඳගහන තුනයි හතලිස් පහේ සීග්‍රගාමී දුම්රිය පැමිණ ඇත” කියලා බෙරිහන් දෙන්න ගත්ත හින්දා “කෑ ගහන්න එපා මනුස්සයෝ, මෙන්න මේක කනවා කට වහගෙන කියලා දුන්නා හන්දියේ කඩෙන් අරන් ආපු නැන නුවන වඩවන ටිපි ටිප් එකක්. පොර ඒකත් අරන් ටීවි එක ඉස්සරහට ගිහින් සමෝසා කන මාමගෙයි, බල්බ් පත්තු වෙන තට්ට මාමගෙයි කාටුන් එක බලන්න පටන ගත්තා. මම බාත් රූම් එකට ගිහින් විෂ බීජ සීයට අනූ නමයයි දශම නමයයි නමයයි නමයක් විනාශ කරන සබං කැටේ ගාලා නාලා, ඉතුරු උන විෂබීජ දශමේ ඇගේම තියාගෙන ඇඳුමක් දාගෙන ඇවිත් සාලෙන් වාඩි උනා.
රෑට රජෙක් වගේ කන්න ඕන කියලා අපේ පැරැන්නෝ කියලා තියෙන නිසා දවසේ තුන් වේලෙන් ගෙදර උයන බර වැඩිම ආහාර වේලෙන් මූණ වැහෙන තරමේ බත් එකකුත් බෙදාගෙන ඇවිත් වාඩි උනා නිව්ස් බලන්න. මෙන්න යකෝ සාරංගයා කාගේදෝ එක්ක ඔට්ටුවක් දාලා තරඟෙට කක්කුස්සි හෝදන්න. වැඩේ පටන් ගන්න කලින් දෙගොල්ලගෙම කක්කුස්සි දෙක පෙන්නන්න ගත්තම බත් එක බෙදාගෙන හිටපු මම බත් එක කාගෙන කාගෙන ගියේ මෙහෙම මෙහෙම. පුදුම කෑම පිරියක් එනවා ඒක දැක්කම. ඇත්තටම මිනිස්සු කෑම කන වෙලාවට තමයි ඒ දේවල් පෙන්නන්න ඕන. මොකද ඉතිං ඒ හෝදන්නේ අපිම කාපුවනේ.
ගේ පිටිපස්සේ තියෙන ගස් ලබු ගහ සත්තුන්ට විතරක් ලියලා දීලා අපි ඩෙසර්ට් එකට කන්නේ අයිස් ක්‍රීම්. ෆොරිනර්ස්ලත් එහෙමනේ මෙයා. අපිත් සකන්ඩ් වෙන්න බැහැනේ. අපි හෙන පොශ් නේ. නේහ්.. අයිස් ක්‍රීම් කටවල් දෙකක් කනකොට එක පාරටම හක්කේ දතකට නිකන් මොකෙක්දෝ පොල්ලෙන් ගැහුවා වගේ වේදනාවක් ආවා. ඉන්න බෑ කැක්කුමයි. යකෝ අච්චර හොඳ ටූත් පේස්ට් එකකින් මැදලත් දතේ කැක්කුම් එනවද. මම අම්මා තලලා දුන්න කරාඹු නැට්ටක් හක්කේ තියාගත්තා.
ඒ අස්සේ උදේ බීපු මොල්ට් එකයි, ඊට උඩින් කාපු ටානියා නූඩ්ල්ස් එකයි, අල පොතු රෝල්ස් දෙකයි නිසා බඩ බුද්ධි කලම්බනයට ලක් වෙලා. එක වාතයක් පිට කරපු ගමන් මට පිටිපස්සෙන් හිටපු අක්කගේ කොල්ලා විසි වෙලා ගිහින් බිත්තියේ හැප්පුනා. අම්මා මෑන්වත් උස්ගෙන අල්ලපු ගෙදරට දිව්වා. අක්කට හුස්ම අල්ලන්න බැරුව කලන්තයක් ආවා. මස්සිනා ඇවිත් අක්කට කෘතීම ස්වසනය දුන්නා. ඒක බලං ඉන්න බැරුව මම එක අතක් හක්කටයි, අනික පස්සටයි තද කරගෙන කාමරේට ගියා. ගිහින් දොර ලොක් කරන්න පස්සට තියන් හිටපු අත ඉස්සුව ගමන් තව එකක් ගියා. මට මතක එච්චරයි. සිහිය එනකොට අම්මා කාමරේට සුවඳ දුං අල්ලනවා. අක්කා පත්තරේකින් පවන් ගහනවා. පොඩි එකා කෝප්පෙකින් මුණට වතුර ඉහිනවා. මස්සිනා නෝන්ඩි හිනාවක් දාගෙන බලං ඉන්නවා. මැරුණ නං මීට වඩා හොදයි කියලා මං ආපහු ඇස් දෙක පියා ගත්තා.
උපුටා ගැනීම: -හෝම්ස්-