ක්‍රි.ව.79 වෙසුවියස් කන්ද පුපුරා යන විට, අසල පිහිටි හර්කියුලේනියම් නගරයේ සිය ගණනක් මිනිසුන් ආරක්ෂා වීම සඳහා දිය ඇලි ආශ්‍රිතව පැවති ගල් ගුහා සහ කුටිවලට ගොස් සැගවුනි. එහිදී එකවර ඇති වූ අධික උෂ්ණත්වය නිසා එහි සිටි මිනිසුන්ගේ මස් දිය වී හිස් කබල පුපුරා මරණයට පත්වූ බව මීට කලින් රාම්වණා ගෙනා පොස්ට් කීපයකම සඳහන් කළා ඔබට මතක ඇති.
මෙලෙස එදින නගරයේ නැවතී සිටි ස්වල්ප දෙනා අතර අවුරුදු 25 පමන වූ බාගෙට ගල්වී සිටී පුද්ගලයෙක්ව 1960 දශකයේ දී ලී ඇඳක අළු වලින් වැසීගිය නටබුන් අතරේ සොයා ගැනිණි.
නව එංගලන්ත වෛද්‍ය සඟරාවේ ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද නව අධ්‍යයනයකින් කියැවෙන්නේ ඔහුගේ හිස් කබල තුළ ඇති දිලිසෙන කළු කැබැල්ලක් මිනිසාගේ මොළයේ අවශේෂ නිරූපණය කරන අතර එය අධික තාපය නිසා වීදුරු බවට පත් වී ඇති බවයි.
නේපල්ස් ෆෙඩරිකෝ විශ්ව විද්‍යාලයේ අධිකරණ මානව විද්‍යාඥයෙකු වන පියර්පෝලෝ පෙට්‍රෝන් 2018 ඔක්තෝම්බර් මාසයේදී මිනිසාගේ දේහය පරීක්ෂා කරමින් සිටියදී “සුනුවිසුනු වූ හිස් කබලෙහි යමක් දිලිසෙන බව” දුටු අතර ඔහු පවසන පරිදි එකවර ඇතිවන අධික තාපය නිසා එහි පටක වීදුරුවක් මෙන් දිලිසෙන තත්වයකට බවට පත්වී ඇති බවයි.
පුරාවිද්‍යාත්මක නටබුන් අතර මිනිස් මොළ දක්නට ලැබෙන්නේ කලාතුරකිනි. මොලය මතුපිටට පැමිනි විට ඒවා සුමට සබන් වැනි ද්‍රව්‍යයක ස්වරූපයෙන් පවතින අතර සජීවී විද්‍යාව සඳහා නිකොලෙටා ලැනීස් පැහැදිලි කරන පරිදි, මේද මොළයේ පටක අවට පරිසරයේ ආරෝපිත අංශු සමඟ ප්‍රතික්‍රියා කොට කාලයත් සමඟ ඉන්ද්‍රිය සබන් මෙන් වූ ද්‍රව්‍යක් බවට පරිවර්තනය කරයි. නමුත් මෙහිදී ශරීරයේ මේදය දහනය කිරීමට සහ මෘදු පටක වාෂ්ප කිරීමට අතිශයින්ම විකිරණශීලී තාපය සමත් වි ඇත.
මෙම වීදුරු තත්වය ඇටසැකිල්ල අවට හෝ, අවට ගිනිකඳු අළු හෝ පුරාවිද්‍යා භූමිය තුළ වෙනත් ස්ථානයක තිබී නැත. ඒ ආශිත සොයාගත් ගිනිගත් දැව වලින් පෙන්නුම් කළේ උෂ්ණත්වය සෙල්සියස් අංශක 970 කට ආසන්න වී ඇති බවයි.
වීදුරු සාම්පල පරීක්ෂා කිරීමෙන් මිනිස් කෙස්වල ඇති මේද අම්ල වලට එවා අනුකූල බව අනාවරණය විය. ඔවුන් ප්‍රකාශ කරන පරිදි ඉතා සුලු වේලවක් තුල සිදුවන මෙම අධික උනුසුම නිසා මොලයේ පටක වල ඇති ජලය හා මේදය එකවර වාශ්ප වී හැකිලීම නිසා මේ වීදුරු ස්වභායට හෙතු වී ඇත.
උපුටා ගැනීම: රාම් වණා