සම්පූරනයෙන්ම ලෝකෙට රහසක් වුනු ප්‍රේම සම්බන්ඳතා නැද්ද? එකෙක් බැඳගෙන තවකෙකු එක්ක හොර සම්බන්ඳයක් තියන ගෑනු පිරිමි නැද්ද? ඕනෙ තරන් ඉන්නවා. ඒ වගේ ප්‍රේම සම්බන්ඳ වලට ලෝකෙන් සමාවක් තියනවද? ‘වේස ගෑනි ඕකි’ කියයි ගෑනියෙක් වරදෙ පැටලිලා අහු වුනොත්. වැඩියෙන්ම ඒ ගෑනිට අපහාස කරන්නේ අනිත් ගෑනු. ‘ඌ නන් පොරක්’ කියයි පිරිමියෙක් අහු වුනොත්. එහෙම ඌව පොරක් කරන්නේ අනිත් පිරිමි.
එකෙක් එක්ක දීග කනකොට තවකෙකුට ආදරේ කරන්න බෑ කියන නීතිය හෝ රීතිය දැම්මේ මිනිස්සුමයි. අපේ හිතට එන ප්‍රේම හැඟීම්, තරහ හැඟීම්, රාගික හැඟීම්, ඉරිසියා හැඟීම් කිසි විටකත් සිමාවන් වලට යට වෙලා නෑ. ඒ සීමාවන් දාන් තියෙන්නේ අපිමයි. හිතට වැඩක් නෑ අපි බැඳලද ලිහලද කියලා.
‘මට පරම පිවිතුරු ආදරයක් සාමාට තියෙන්නේ’ කිව්ව බිමල්. ‘ඒකි ඇර මට වෙන කිසි ගෑනියෙක්ගෙන් වැඩක් නෑ’ කිව්වා පොලොවෙ පස් කාගෙන. අනේ මාස හයයි ගියේ. බිමල් අලුතින් රස්සාව කරන තැන හිටපු සීතට බිමල්ගෙ හිත ගියා. දැන් බිමල් සාමව මග අරිනවා. යාලුවෙක් ඇහුවා ‘දැන් මොකෝ කියන්නෙ’ කියලා. ටික වෙලාවක් කල්පනා කරපු බිමල් කිව්වා ‘මාර කෙලිය බන්. මට සීතට තියෙන්නේ පුදුම ආදරයක්’ කිව්වා බිමල්. යාලුවට පුකෙනුත් හිනා.
පරම පිවිතුරු! කෝ ඒවා? ඇත්ත මොකක්ද දන්නවද. මිනිස්සු තමා ඔය විශේෂන පද අපේ හැඟීම් වලට දාගත්තේ. රාගික හැඟීම් එන්නේ එක ගෑනියෙක් හෝ එක පිරිමියෙක් වෙනුවෙන් නෙවෙයි. ‘මට ඔයා දැක්කම විතරයි සුදූ මගේ ඇඟේ මයිල් කෙලින් වෙන්නේ’ කියන්නේ පට්ටපල් බොරු. අනිත් ගෑනු දැක්කමත් මයිල් වලට අර කිව්ව දේ වෙනවා. ඒත් ඒක එහෙම කියන් නෑ! අපේ හිත දන් නෑ ඔය ‘එක සහකරු’ මනස්ගාත. ඒවා සමාජ රීති. ‘පරම පිවිතුරු’ ‘ඔබ වෙනුවෙන් පමනක්’ වගේ වචන පුහු වචන විතරයි. ඒවා දිවිහිමියෙන් පිලිපදින අයත් ඉන්නවා. එහම නැති අයත් ඉන්නවා. ඉතින් හොර ෂොට් ඕනෙ තරන් මේ සමාජේ තියනවා. කොටු පනිනවා. හාර්ට්ස් යවනවා. මල් කඩනවා. අඬනවා. දිවි නහ ගන්නවා. මරනවා.. හපොයි හිතේ හැඟීම් වලට කරන්න පුලුවන් ජාති නේ? එකෙක් එක්ක විතරක් හැඟීම් එනවනන් ඔය කිසි සන්තෑසියක් වෙන් නෑනේ ආයුබෝවන්. එහෙනන් දෙන දෙයක් කාලා ඉන්නවනේ ගලේ රීපු බලල්ලු වගේ. එහෙම වෙන්නේ අපේ හිතට එන හැඟීම් වලට අපි හදා ගත්ත සීමාවන් නැති හින්ඳා. බුදු දහමේ කාමේසුමිච්චාචාරා, ක්‍රිස්තියානි දහමේ ‘තවු ෂැල් නොට් කමිට් ඇඩල්ට්‍රි’ ආගමික රීතීන් පමණක් හින්ඳා.
උඹලගෙ අදහස මොකද? සුසන්තයා අමුතුම පොටකට එනවද? කිව්වෙ ඇත්තද? කියපල්ලකො බලන්න..
උපුටා ගැනීම: Susantha Pethiyagoda