ෆාතිමා (පෙම් කතා)

“අනේ,,, අනේ,,, කසුන් මට බයයි,, අනේ අපි මේක නොකර ඉමු,,, අනේ මට රිදෙයි,, අනේ… අනේ රත්තරං,,, එපා කියන්නකෝ,,,

“බෑ මැනික,,, අපි මේක කරන්නම ඔන,, මතකද අපි දෙන්නා පොරොන්දු උනා,,, ජිවත් වෙනවා නම් එකට ඉන්නවා… බැරි නම් එකට මැරෙනවා කියාලා,,

ඈත හූ හඩ නංවමින් එක කොච්චියට පනින්න අපි දෙන්නා දෑත් පටලවන් අප වෙත ඇදෙන දුම්රිය දෙස බලාගෙන හිටියා..

අපේ ආදරේ දිනවන්න අපි කොතරම් උත්සාහ කලත් අන්තිමට අපි මරණය තෝර ගත්තා,,

අපි ප්‍රර්තනා කරමු කිසිම ආගමක් නැති ලෝකෙක ඉපදෙන්න කියලා,, බුදු හාමුදුරුවනේ… අල්ලා දෙයියනේ… ඇයිද මිනිසුන් බෙදන්න ආගමක් හැදුවේ..

අපි හැමෝම මිනිස්සු නම්, අපිට ආදරේ කරන්න ආගමක් ඇයි තහංචි දාන්නේ..

අපි දෙන්නගෙ ජිවිතේ අපි පුද කරනවා ආගමට විරුද්දව ආදරේ කරලා පරාජය පත් වෙලා..

අපි දෙන්නා දෑස් පියාගෙන අතින් අල්ලන් හිත දැඩි කරගත්තා දිගින් දිගටම නලාව නාද කරන කොච්චියේ හඩ තව තව ලං වෙනවිට..

අවසන් මොහොතක ලං උනා අපි දෙන්නගෙ.. ආදරේ නාමයෙන් අපි අද දිව් පුදනවා.. මේ කෘර ආගම්වාදයට විරුද්දව..

“ෆාතිමා මං ඔයාට කැමතියි..

‘කැමතියි කිව්වේ කසුන්…

ෆාතිමා ඇය ලගදී අපේ ඔෆිස් එකට ආවේ,, ඇයයි ඔෆිස් එකේ හිටිය එකම මුස්ලිම් ලමයා,, හිස වසාගෙන සිටි ඇයගේ මුහුණ පුර හදක් වගේ..

එකම project එකට වැටුන නිසා අපි දෙන්නා ඉක්මනින් හිතවත් උනා.. අපි දෙන්නා උදේට දවල්ට කෑම කන්න ගත්තෙත් එකට..

ටික කලකින් ඇයගේ සිතුවිලි වටහා ගත් මම ඇයට ආදරේ කරන්න අරන් මටත් හොරෙන් මගේ හිත. දවස ගනේ දලුලා වැඩෙන ආදරේ තවත් සගවාගෙන ඉන්න ඔන නැති නිසා මං තිරණය කලා ඇයට එය පවසන්න..

ඔයාට පිස්සු ද කසුන්,, ඔයා සිංහල.. මං මුස්ලිම් … අපි දෙන්නට කවදාවත්ම කසාද බදින්න බෑ.. අපේ තාත්තා කියටවත් මාව සිංහල කොල්ලෙක්ට නම් දෙන්නේ නෑ,,

ඇයි අනේ ඔයයි මායි කැමතියි නම් ඇයි අනිත් අයගේ කැමැත්තක්,, මට කියන්න ඔයා මට කැමතියි ද කියලා.. අනිත් එවා මං බලාගන්නම්..

කැමැත්ත අකමැත්ත මගේ වැඩක් නෑ කසුන්,,, අපි ආදරේ කරන්න ගත්තත් අනාගතයේදී අපිට එකතු වෙන්න ලැබෙන්නේ නෑ,,, ඉතින් තෙරුමක් නැති දෙයක් මට බෑ පටන් ගන්න,,,

මම ඔයාලගෙ ගෙදර ඇවිත් තාත්තගෙන් අහන්නද,,

ඔයා ඔය හදන්නේ මට ජොබ් එකට එන එකත් නවත්තන්න,,, අපිට ගෙදරදී නිදහස් නෑ කසුන්,,, මේ වෙලාවේ විතරයි නිදහසේ හුස්මක් ගන්නේ,,

කාලය ගෙවී ගියා,,, මම දිගින් දිගටම ඇය ගැන බලාපොරොත්තුවෙන් සිටියා,,, ඇය කවදාවත්ම මට කැමැත්ත දුන්නේ නෑ,,,

කසුන්,,, මාව කොහේ හරි අරන් යන්නකෝ,,

කොහේ හරි කිව්වේ,,,

පැනලා යන්න අනේ,,,

පැනලා යන්න මේ මාත් එක්ක,, ඇයි ඒ..

මාව වයසක මිනිහෙක්ට කසාද බන්දලා දෙන්න යනවා.. මට බෑ කසුන් ඒ මිනිහව කසාද බදින්න..

ඉතින් ඇයි ඔයා මාත් පැනලා යන්නේ

තෙරෙන්නේ නැද්ද මෝඩයෝ… මං ඔයාට කැමතියි..

ඔන්න එයා මට කැමත්ත දුන්න දවසෙම මට එයාව අරන් පැනලා යන්න උනා,, දැන් කොහේ යන්නද,, මං එයාව එක්කන් ගෙදර ආවා..

දැඩි ලෙස බෞද්ධයෙක් වූ තාත්තා මේ මුස්ලිම් කෙල්ලට කැමතියි උනේ නෑ.. මාව ගෙදරින් එලියට ඇදලා දැම්මා,, මම බැග් එකට ඇදුම් ටිකත් අරන් එයත් එක්ක පාරට ආවා..

පාරේ දෙපැත්තට යන වාහන දිහා බලාගෙන අපි දෙන්නා ඔහේ කල්පනා කලා කොහෙද යන්නේ කියලා,,

අපි දෙන්නා බෝඩින් කාමරයක් හොයාගෙන නතර උනා,, ඒ චූටී කාමරේ ඒ චූටී ඇද උඩ අපි දෙන්නා අපේ ආදරේ උණුසුම විද ගත්තේ අපිව මරන්න බෝඩිම වටකරලා කියලා නොදැන..

ෆාතිමාගේ තාත්තා එවපු මැරයෝ ටික මට හොදටම ගහලා අපි දෙන්නව අරගෙන ගියා එයාගේ තාත්තා ලගට,,,

තොට.. කොල්ලෙක් හිටියෙම නැද්ද බැ## මේ මූවම හොයා ගත්තේ,,, මගේ නම්බුව කෑවා,,, අපේ දෙවියෝ දැන් අපිට දඩුවම් කරනවා,,

මං තොපිලා දෙන්නා මරණවා,,, එතකොට උන වැරැද්දට සමාව දෙයි,,, කොහොම ද උබලව මරන්නේ,,

මුන්ව මරන්න ඔන සියදිවි හානිකර ගත්තා වගේ,, අරන් වරෙන් වැල්ලවත්ත රේල් පාරට,,, දෙන්නාම අල්ලමු කොච්චියට…

උන් අපිව වැල්ලවත්ත ගල්කිස්ස දුම්රිය ස්ටේශන් අතර වැටකෙයියා වලින් වැසුණු තැනකට අරන් ගියා,,

උන් වැටකෙයියා ගස් අතරේ සැගවිලා අපිට තුවක්කු අල්ලන් ඉන්නවා කොච්චිය එනකන් රේල් පාරට වෙලා ඉන්න කියලා,,

ගල්කිස්ස ස්ටේශන් එකෙන් එන කොච්චියේ හූ හඩ ඇසුනා,, මම අන්තිම මොහොතට ඇයගේ සුදු අත අල්ලන් සුදානම් උනා,,

ඒ ආදරෙත් හරි පුදුමයි,,, ඊයේ ආදරේ කියලා,අද ආදරේ විදලා දැන් මැරෙන්න වෙනවා,, පැය විසි හතක්වත් ගියාද මන්දා සෙරම දේවල් වලට,,

මට සමාවෙන්න කසුන්… මං නිසා ඔයාට මැරෙන්න වෙන්නේ,,, ජාති ජාති මේ වන්දිය ගෙවන්න මම ඉපදෙන ඉපදෙන හැම ආත්මයකම ඔයාගේ ලගට එනවා..

මට එක දේකට සතුටුයි අනේ.. එක දවසක් හරි ඔයා මට ආදරේ කියලා.. ඒ ආදරේ විදින්න පුලුවන් උනා මැරෙන්න කලින්…

නොනවාත්වාම නාද කරන දුම්රිය නලා හඩ අපි දෙන්නා ගානකවත් ගත්තේ,,, කොච්චියට නොපැන්නත් ඇයගේ තාත්තගෙ මැරයෝ ටික අපිට වෙඩි තියෙනවා,,

මුහුද දෙසින් එන මුහුදු හුලං විද ගනිමින් ඇයත් මාත් ඇස් දෙක පියාගත්තේ තව ටිකෙන් අපිව කෑලී කෑලී වලට කැඩෙන ශරීරය මේ මහා පොලොවේ ආගම් නිසා බෙදිලා වෙන් කරන සියලුම ආගම් වලට වෛර කරමින්..

ඇස් දෙක පියවෙනකොට කොච්චියට අඩි විස්සක්වත් නෑ,, අපි දෙන්නා අවසන් හුස්ම ඉහලට අරන් මේ මොහොතට සුදානම් උනා..

ටිකකින් අපේ ඇගේ ඇවිත් දුම්රිය වැදුනා.. මාව ඇය සමග අනිත් රේල් පාරට වීසී උනා,,

ටිකකින් ඇස් ඇරලා බලනකොට අපි මැරිලා නෑ.. ජිවත් වෙනවා.. ෆාතිමාගේ තාත්තා අපි දෙන්නව බේර ගෙන..

මෙන්න මෙතන සල්ලී තියෙනවා.. ඔය දෙන්නා මගේ දෑහැට පෙන්න ඉන්නේ නැතිව මේ දැන්මම කොළඹින් ඈත පලාතකට ගිහින් ජිවත් වෙන්න.. අයේ කවදා හරි කොළඹ ආවොත් මං මරණවා..

පරිඝණක රැකියා දෙකක් කරමින් සිටි අපි දෙන්නා ආවා නුවරඑළියේ පදිංචියට.. ෆාතිමාගේ තාත්තා දුන් සල්ලි වලින් අපි කුඩා ඉඩමක් නිවසක් සමග මිලදී ගෙන අපි එලවලු වගා කලා,, ඇය කුඩා ලමයින් සදහා පරිඝණක පන්තියක් කලා,,

මම ඇයට කවදාවත් වෙනස් වෙන්න නොකිවට ඇය හිස් ආවරණය අයින් කරලා සිංහල කෙල්ලෙක් වගේ ජිවත් උනා,,

දින සති මාස අවුරුදු ගෙවිලා ගියා,, ලස්සන පුතෙකුයි ඇය වගේ දුවෙකුයි ඇවිත් අපේ සතුට තවත් වැඩි කලා,, මම හැමදාම පොඩි දෙන්නත් එක්ක යන්න පුරුදු වෙලා හිටියා ග්‍රෙගරි වැවේ පිට්ටනියට සෙල්ලම් කරන්න,,

ගෙවුනු අට වසර මම කොළඹ බස් එකක් දිහාවත් බැලුවේ නෑ.. අපේ ජිවත මේ කදුකරයෙම ගෙවිලා ගියා,,

අප්පච්චි.. අප්පච්චි.. මට සල්ලියක් දෙන්න..

ඇයි චුටි දූ..

අර අසරණ සීයාට දෙන්න..

හ්ම්ම් එක හොද වැඩක්.. ඉන්න මං දෙන්නම්..

මම රුපියල් සියක කොලයක් දුන්නා.. චුටි දූ ග්‍රෙගරි වැවේ ලී පාලම මත හිටපු රැවුල වවාගත් වයසක මනුස්සයාට සල්ලි දුන්නා..

ඔහු දුවට වැදලා සල්ලී ගත්තේ,, ඒ මූන මට යාන්තම් හුරු නිසා මං ඔනෑකමින් බලන්න ගත්තා,, දෙයියනේ… මේ ෆාතිමාගේ තාත්තා නේද,,,

අංකල්… මොකද මේ…

කවුද මේ..

මම අංකල් ලග දණ ගහලා වාඩි උනා.. එදා චන්ඩියා වගේ හිටිය කෙනා අද වයසට ගිහින් හම රැලි ගැහිලා,, අපිට සල්ලි දුන්න තාත්තා අද අපෙන් හිගා කනවා..

අංකල් මම ෆාතිමාගේ හස්බන්

අනේ.. ඒ පුතාද මේ… කෝ මගේ කෙල්ල.. එකී ගිය දවසේ ඉදන් මට මේ සෙරම නස්පැත්තිය උනේ.. කෝ පුතේ මගේ දූ..

යන්කෝ ගෙදර.. අපි ගෙදර ගිහින් කතා කරමු.

අර දරුවෝ දෙන්නා මගේ දුවගේද,,

ඔව් අංකල්..

එක තමයි අපේ කෙලීගේ ඇස් දෙකම තියෙන්නේ..

ෆාතිමාගේ තාත්තා අපිත් එක්ක හිටිය එකට ෆාතිමා ගොඩක් සතුටු උනා.. අංකල් අපිට සමාව දුන්න නිසා දේපල සෙරම ලියාගෙන දරුවෝ මහපාරට ගෙනත් දාලා,,

අපේ දරුවෝ දෙන්නට එක සීයා කෙනෙක් හරි ආව එක ගැන මට ගොඩක් සතුටුයි..

ෆාතිමා යන්ද අපේ ගෙදර ගිහින් එන්න..

අපි කවදාවත් ම කොළඹ නොයන්න තිරණය කරලනේ ඉන්නේ කසුන්…

අපිට කොළඹ එන්න එපා කියපු කෙනාට මොහෙම උනා නම් ඔය ආගමක් ඔලුවේ උඩ තියන් හිටපු අපේ තාත්තා දැන් මොකද කරන්නේ කියලා බලන්න මට ආසයි…

අපි ආවා දරුවෝ දෙන්නත් එක්ක මහා ගෙදර.. ගෙදර විකුනලා වෙන කට්ටියක් හිටියේ,,, නංගී රට ගිහින් වෙන කෙනෙක් බැදලා,,

අම්මයි තාත්තායි දෙන්නා හොයා ගත්තේ බොහොම අමාරුවෙන්… ඒ දෙන්නා වැඩිහිටි නිවාසයක හිටියේ,,, දරුවෝ දෙන්නව දැකලා එයාලා ගොඩක් සතුටු උනා..

අපි එයාලත් එක්ක නුවරඑළියේ ගියේ මගේ දරුවෝ දෙන්නට ආච්චිලා සීයලා සෙරම ඔන නිසා,,

දැඩි ආගම්වාදී දෙන්නෙක් වූ අපේ තාත්තා හා ෆාතිමාගේ තාත්තා දැන් එක ප්ලෙන්ටිය බෙදන් බොනවා,, එකට ඕමි ගහනවා,, එකට දරුවෝ හුරතල් කරනවා..

අපි ඉපදෙනකොට අපේ ඇගේ ගහනව ද ආගමක නමක්,, නෑ… මිනිස්සු මැරෙන්න හදනවා ආගමක් බදාගෙන…

මේ ලෝකේ අපි හැමෝටම අයිතියිනේ.. මේ ජිවත් වෙන අවුරුදු පනහට හැටට මොන ආගමක් ද,, සතුටෙන් ඉන්න ආදරේ විතරයි ඔන… මගේ ආගම මගේ ආදරයයි.. මගේ ආදරය මං අදහනවා හැමදාම…

“ෆාතිමා… “

“හ්ම්ම් ඔව් කසුන්..”

“දැන් නම් තව කෙනෙක් ගෙන්න කාලේ හරි,, මොකද කියන්නේ දෙසැම්බර් සීතල ටිකක් වැඩියි…”

ආස.. ඇති…

සමාප්තයි.

ආදරේ ට කොහිද ආගමක්… ආදරේ තමයි ආගම.. අදහන්න ආදරේ … සැමදා සතුටෙන් සිටිය හැක.. ආගමක් ඔලුවට ගහපු මිනිස්සු මැරුනේ සතුටෙන් නෙවෙයි… දුක් විදලා පසුතැවිලි වෙලා…

සත්‍යය කතාවකි..

කාලෙකින් කෙටි කතාවක් ලිව්වේ

අදහසක් දාගෙනම යන්න

ස්තුතියි

උපුටා ගැනීම:   එරන්ද රත්නසේකර