පාරට බැස්සම, තැනකට ගියාම අහන්න දකින්න ලැබෙන දේවල් එක්ක ලියන්න හිතුනෙ. අපේ රටේ පෝලිමක ගිහින් වැඩක් කරගන්නව කියන්නෙ ලේ ටික කෝපකරගෙන ගෙදර එන සීන් එකක්. ඒ නිසා පෙල ගස්සන්නන් පෝලිමට සිද්දි කීපයක්.
1. ශෙඩ් එක
ශෙඩ් එකේ නම් පෝලිමට පිටින් රිංගන්නෙ ත්‍රීවීල් සහ බයික්. ඒ ඒ දෙගොල්ල විතරක් රිංගන්නෙ කාර් වෑන් බස් ලොරි වල යන අය විනයගරුක නිසා නෙමෙයි. උන්ට රිංගවන්න බෑ වාහනේ ලොකු නිසා
පෝලිම එක පැත්තට යනකොට ත්‍රීවිල් සහ බයික් අනෙක් පැත්තෙන් එනව. ගහනව ඉස්සරහටම. එහෙම නැත්තන් සමහර බයික් රිංගවනව තියන ඉඩෙන් ඉස්සරහට. නිකමටවත් පෝලිම දිහා බලන්නෙ නෑ. සල්ලි දික්කරනව. මල්ලි, ගහපන් පන්සීයක්. එච්චරයි. සමහර තෙල් ගහන මල්ලිලා නම් කියනව පෝලිමෙන් එන්න කියල. ඒත් ගොඩක් අය කට වහන් උන්ට ගහල දෙනව.
මේ පෝස්ට් එක කියවනවනම් එහෙම රිංගන එකෙක්, යකුනේ පරිස්සම් වෙයන්. උඹලට ඒ වෙලාවට තෙල් ගැහුවට පෝලිමේ ඉන්න වාහන ඔක්කොම බොලාට සාප කරනව. ඊට පස්සෙ බොලා ආපහු ඕක එලවගෙන යන්න ඕන පාරෙ. සාප කියන ජාති හරි බයානකයි ඈ
2. හායි ස්වීටී
මේක වෙන්නෙ වැඩිපුරම නම් දංසල් ළඟ පෝලිම් වල වගෙ වැඩිය ෆෝමල් නොවන දේකට තියන පෝලිම් වල. වැඩිපුරම කරන්නෙ කාන්තා පාර්සවේ. පෝලිමේ පස්සෙන් අපි ඉද්දි අලුතින් කෙනෙක් පෝලිමට ආවම ඉස්සරහින් ඉන්න කෙනෙක් උඩ පැන පැන අත වනනව එයාට.
“හායි ස්වීටී.. එන්නකො අනේ. කොහොමද ඩලා.. කාලෙකින්නෙ.”
:අනේ ඔව් අනේ. අපිත් ආව මේ බලල යන්න.”
ඊට පස්සෙ එක්කෙනෙක් පෝලිමේ අනෙක් කෙනා පෝලිමෙන් එලියෙ. කතන්දර කෝටියක්. ඊටත් පස්සෙ කටෙන් කර කතාබහ ඇස් දෙකට මාරු වෙනව
“මේ මෙතනට එන්න හිමීට.”
අවසානේ පෝලිමේ පස්සෙන් එකතු වෙන්න ආව කෙනා අර අඳුරන කෙනා ගාවින් සූක්ශමව රිංගලා ඉවරයි. දහ දෙනෙක් මේ වැඩෙ කරොත් පස්සෙන්ම ඉන්න එකා නිකන්ම දහදෙනෙක්ගෙන් පස්සට යනව.
3. මන් බිසී.
මම ඩියුටි වෙලාවෙ යන්තන් ශෝර්ට් ලීව් එකක් දාල බැංකුවට ගියා. පෝලිම කෝච්චියක දිගට. අලුත් නංගිලාගෙ වැඩත් හිමින්. ඒඅස්සෙ දුවන් ආව ෆුල් කිට් ගහපු මහත්මයෙක්? කතාවක් බහක් නැතිව ඉස්සරහ කවුන්ටරේට ගියා.
“අනේ මම ඩියුටි ඉන්න ගමන් ආවෙ. හදිසියි ආපහු යන්න. වෙලා යන වැඩක් නෙමේනෙ. මේක ඉක්මනට දාල දෙන්න ළමයො.”
අනේ අර නංගි කතාවක් බහක් නැතුව අරක දාල දෙනව.
අපිත් බිසී තමයි. නංගි අපිත් ෆුල් කිට් ගහල ඩියුටි ඉන්න ගමන් තමයි ආවෙ. හැබැයි අපි පෝලිමේ තවම. අපි ඔක්කොම බිසී කියල කවුන්ටරේ ගාවට ආවොත් වැඩේ කරල දෙනවද ඔයා.
(ඔය අතරෙ “මහත්මයා, මේ අනෙක් අයත් වැඩ දාහක් තියාගෙන ඇවිත් ඇත්තෙ. කරුණාකරල පෝලිමට එන්න.” කියන්න කොන්ද පණ තියන මිස්ලත් බැංකුවල ඉන්නව)
4. බබා අතේ
මේක නම් මනුස්සකමෙන් සහ අවස්තාවෙන් ප්‍රයෝජන ගන්න සිද්දියක්. හැමෝටම අදාල නෑ. ඒත් සමහරු හිතාමතා ප්‍රයෝජන ගන්නව. මේ එහෙම වෙන්න ගිහින් ඇනගත් අවස්තාවක්
මේත් බැංකුවෙ පෝලිමේ. කවුන්ටරේ ගාව ඊගාවට සල්ලි තියන් ඉන්නෙ කාන්තාවක්. ඒ අස්සෙ බබෙක් වඩාගත් අම්මෙක් ආව කවුන්ටරේ ළඟට. බබාට වයස හතරක්වත් ඇති. ඕන නම් බිම තියල එන්නත් බැරිකමක් නෑ. ආව ගමන් කිව්ව
“මල්ලි මේක දාල දෙනවද”
බැලු බැල්මට සාදාරණ ඉල්ලීමක්. බබෙක් වඩාගෙනනෙ. එතකොටම අර ඊගාවට සල්ලි දාන්න හිටි කෙනා කට ඇරියා.
“මටත් ඉක්මනට යන්න ඕන”
“මන් මේ බබෙක් වඩාගෙන ඉන්නෙ. එහෙම කොටවත් ඉක්මනට කරගන්න පොඩි වෙලාවක් දෙන්න බැරිද.?”
ඒ අම්ම වටපිට බැලුවෙ වටේ අයගෙන් සපෝර්ට් එකක් ගන්න වෙන්න ඕන. එතකොටම අනෙක් කාන්තාව ආපහු කට ඇරිය.
“මිස්. ඔයාට ඔය බබා ඕන නම් අර ඇවිත් ඉන්න ඔයාගෙ නෑය හරි කවුරු හරි එක්ක වාඩිකරල පෝලිමෙ එන්නත් තිබ්බ. ඊටත් වඩා අඩුම ගානෙ ඔයා බබා එක්කන් ඇවිත් හරි ඉන්නව. මන් මාස හතරක බබෙක් ගෙදර දාල ඇවිත් මේ පෝලිමේ ඉන්නෙ. ඔයාට වගේම මටත් හදිසියි ගෙදර යන්න. අනික ඔයාට වැඩේ කරගන්න ඕන නම් අහන්න ඕන කවුන්ටරෙන් නෙමේ. මේ පෝලිමේ ඉන්න අයගෙන්”
එතනින් එහාට බබා වඩන් හිටි අම්ම කතා කරේ නෑ.
ඒවගේමයි බස් එකේ දුර යන මනුස්සයෙක් බබෙක් එක්ක ඉන්න අම්මෙක්ට සීට් එකක් දුන්නම දෙයියනේ කියල බැහැල යද්දි තැන්ක් යූ නොකිව්වත් කමක් නෑ ශීට් එක දුන් මනුස්සයට ශීට් එක ආපහු දීල බහින්න කාරුණික වෙන්න. මොකද ඒ කෙනාට සමහරවිට තව පැය තුනක්වත් යන්න තියනව වෙන්නත් පුලුවන්
5. මේ අහවලාගෙ අහවලා
හොස්පිටල්වල පෝලිමෙන් පිටින් වැඩකරගන්න එන බහුතරයක් එන්නෙ ස්ටාෆ් එකේ අහවලාගෙ අහවලා විදියට. මේ ක්‍රමේ නියාමනය කරන්න වෙන්ඩැති හොස්පිටල්වල ස්ටාෆ් පේශන්ලට දහයෙන් පස්සෙ එන්න වගේ ඒව ලියල තියෙන්නෙ.
මේ ඒ ගැන නෙමේ. අපේ අම්ම කිව් අම්මට උන සිද්දියක්. අම්ම දණිස් අමාරුවට බෙහෙත් කරනව ආයුර්වේද හොස්පිටල් එකෙන්. ආයුර්වේද හොස්පිටල් එකයි අපේ ආයතනෙයි එකට එක සහෝදර ආයතන වගේ. මම අම්මව එක්කන් ගියා ඉස්සෙල්ලම දවසෙ. ඩොක්ටර්ට පෙන්නලා ක්ලිනික් එකට දාල එක්කන් ආව. ඩොක්ටර් මාවත් මන් ඩොක්‍ටවත් රාජකාරිමය වශයෙන් අඳුරනව උනාට මාත් සාමාන්‍ය ක්‍රමවේදෙන්ම තමයි අම්මව පෙන්නුවෙ. කොහොමත් එතන ලෙඩ්ඩු දහයකට වඩා ලොකු පෝලිමක් නෑ කොයිම වෙලාවකවත්. ඊට පස්සෙ සති දෙකෙන් දෙකට අම්ම ක්ලිනික් ගියා. එක දවසක් අපේ අයතනෙ වැඩකරන කෙනෙක්ගෙ කවුරුහරි ක්ලිනික් පෝලිම පහුකරන් ගිහින් කෙලින්ම ඩොක්ටර් ගාවට ගියාලු. අම්මත් එවෙලෙ පෝලිමේ වාඩිවෙලා ඉඳල තියනව. අර මනුස්සයා ගිහින් කිව්වලු
“ඩොක්ටර් මන් අහවල් ස්ටාෆ් එකේ අහවලාගෙ අහවලා” කියල. ඩොක්ටර් ටිකක් එබිල අම්ම දිහා බලල ආපහු අර මනුස්සයට කිව්වලු
“ඔයාලගෙ ආයතනෙ අහවලාගෙ අම්ම අර ඉන්නෙ වාඩිවෙලා. ඒ අම්මට පුලුවන්නම් පෝලිමේ එන්න ඔයාට බැරිවෙන්න හේතුවක් නෑ නේද. කරුණාකරල පෝලිමෙන් එන්න”
6. බස් පෝලිම්.
මේ සම්බන්දෙන් මට ලියන්න ඒ තරම් දැනුමක් නෑ. මොකද කොළඹ ඉන්න කාලෙ ගෙදර ආවෙ ශීට් බුක් කරල. දැන් අවුරුදු ගානකට බස් එකේ ගිහින් නෑ දෙතුන් පාරකට වඩා. කිලෝමීටර දෙතුන් සීයක් උනත් බයික් එකේ යන්න පුලුවන් කුරිරු හැකියාවක් මට තියන නිසා මට බස් ඇලජික්.
ඒ නිසා ලියන්නම් අතීත කතාවක්.
ඉස්කෝලෙ ඇරෙන වෙලාවට එකේක ගම් වලට යන බස් සේරම ඇවිල්ල ඉස්කෝලෙ ඇතුලෙ පාර්ක් කරනව. ඉස්කෝලෙ ඇරුන විතරයි කොල්ලො කුරුට්ටො කුරුට්ටියො, ගාල කඩන් දුවන් එනව. දොරෙන් නගින්නෑ. ඒ වෙනුවට ජනෙල් වලින් ශීට් වලට බෑග් විසිකරනව. සමහරවිට ඉස්සෙල්ලම නැගපු උන්ට ශීට් නෑ ඒවයෙ බෑග්. එහෙම නැත්තන් තව එකෙක් එකියක් ඒ ශීට් එකක්ම බදාගෙන මෙතන අහවලාට අල්ලලා තියෙන්නෙ කියනව.
ඉතින් කොතනද අපිට වැරදුනේ..?
උපුටා ගැනීම: සයුරු ආමන්ත