විවාහක යුවලක් අතර වන රණ්ඩුවකදී බිරිද ඇද වැටී සිහිසුන් වන අතර පරික්ශා කිරීමේදී දැනගන්නේ ඇය මිගගොස් ඇති බවයි. පවුලේ එකම කුඩා දරුවා එය නොදකින අතර පියා මවගේ සිරුර රාත්‍රීයේම ගෙන ගොස් මඩ සහිත ප්‍රදේශයක වල දමා නිවසට පැමින කිසිවක් නොවූ ලෙස ජීවත් වෙයි.
අසල්වාසීන්ට පියා පවසන්නේ ඇය තරහ වී මවගේ නිවසට ගිය බවයි. නමුත් කිසිදා දරුවා තම මව කොහේ දැයි විමසන්නේ නැති අතර ඒ වෙනුවට ඔහු තම පියා දකින සෑම විටම පුදුමයෙන් මෙන් ඔහු දෙස බලා සිටි. දවස් කිහිපයක් ගත වන විට ඔහුගේ උරහිස් දැඩි වේදානාවකින් පෙලීමට පටන් ගන්නා අතර නිවස පුරා මඩ ගද පැතිරීමට පටන් ගනී.
උරහිසේ වේදනාවට ප්‍රතිකාර ගත් නමුත් එය සුව නොවන අතර මෙලෙස දින 8ක් පමන ගෙවී යයි. තම දරුවා මව ගැන කිසිවක් නොවිමසන නිසාත් ඔහු දෙස පුදුමයෙන් බලාසිටින බැවිනුත් 9වන දින පියා ඔහුගෙන් කුමක් හෝ ඇසීමට තිබේ දැයි විමසයි.
“ඔවු…. “
“අම්මා කොහෙද ගියේ කියලද පුතා කල්පනා කරන්නේ”
මද වෙලාවක් නැවතත් පුදුමයෙන් බලා සිටින දරුවා…”නෑ… ඇයි තාත්තේ දැන් දවස් ගානක් තිස්සේ ඔයා අම්මව කරේ තියාගෙන යන්නේ”
මෙය ජපන් සැබෑ කතාවක් ලෙස ප්‍රසිද්ධ අතර එම කතාවේ එක් කොටසක් පාදක කොටගෙන shutter නම් තායිලන්ත ච්‍රිත්‍රපටයක් 2004 වසරේදී නිර්මාණය විය. නමුත් එහි කතාව තරමක් වෙනස් වේ.
උපුටා ගැනීම: රාම් වණා