ටීචර් (වැල් වටාරම්)

පොත් මිටියත් බෑගයත් ගුරුමේසය උඩින් තියපු නිමාලි පන්තිය සිසාරා බැල්මක් හෙලුවා.විවිධ හැඩගත් මුහුණු ඈ දෙස නෙත් අයාගෙන සිටියා. සුදු, තලඑළලු, මැලවුනු, දඩබ්බර ආදී විවිධ මුහුණු කුතුහලය පිරුණු දෑසින් ඈ දෙස බලන් හිටියා.

“ආයුබෝවන් ළමයි.මම තමයි ඕගොල්ලොන්ගෙ අලුත් ගණන් ටීචර්” ඈ පැවසුවා.

ටවුමෙ ඉස්කෝල වල වගේ සේරමලා “ආයුබොවන් ටීචර් “

කියලා ආචාර කරලා වාඩිවුනේ නම් නෑ.

සමහර පිරිමි ලමයි එකිනෙකාට වැලමිටි වලින් අනිමින් හිනාවුනා. “පුහ් හහ් හහ්…..තවත් එක්කෙනෙක්” පිටිපස්සෙ පේලියේ පිරිමි ලමයෙක් කියනවා ඇහුණා .නිමාලි ඒ කිසිවක් ගණන් නොගෙන සුහදව ළමයින්ගේ නම් විමසුවා.ඊට පස්සෙ ඔවුන්ගේ සාමාන්‍ය ගණිත හැකියාව මැනබැලීමට කුඩා පැවරුමක් කලා.

මේ නිමාලිගෙ මුල්ම පත්වීම.ඒක ලැබුණෙ සෙවණගලටත් සෑහෙන්න එහා මොරකැටිය කියන දුෂ්කර ගම්මානයට.මේ ප්‍රදේශය ඉතා දුෂ්කරයි. ගමේ හිටිය හැමෝම වගේ හේන් ගොවියො.කාෂ්ඨක අව්ව සහ මානා, ඉලුක් ,කටුපඳුරු පිරුණු කැලෑ හැමතැනම .කෙසෙල් , කොමඩු , වට්ටක්කා සහ කැකිරි යායවල් දිගටම.ඵල වලින් පිරුණු මුරුංගා සහ දිවුල් ගස් නිතර දකින්න ලැබුණා.

වතුර හිඟ මේ ප්‍රදේශයට වතුර ලැබුණෙ සතියකට සැරයක් එන බවුසරේකින්.මිනිස්සු ඒවා රැස් කරල තියාගත්තා බොන්න.නාන්නෙ සහ රෙදි හෝදන්නෙ ඇලපාරවල් වලින් . ඒ ගමන් ඇලෙන් වතුර බූලියක් බයිසිකල් වල බැඳග්‍ර්න ගෙදර ගේනවා පවිත්‍රතා කටයුතු වලට.මේ ප්‍රදේශයේ ප්‍රධාන වාහන තමයි ට්‍රැක්ටරය සහ බයිකලය.බස් නැහැ.ඉඳහිට යන ලොරිබාග වල තමයි මිනිස්සු ප්‍රවාහනය කරේ.ඉරිදට තියන හත්පෝරුව පොලට ගොවියො එලවළු පටවන් ගියේ ට්‍රැක්ටර් වල.උසස් පෙලට පන්ති යන්න ඕන ළමයි පාන්දර 4ට විතර බයිසිකල් වලින් පැය 2 සෙවණගල නගරයට ගිහින් එතනින් පැය 3 විතර බස් එකේ තංගල්ලට යනවා.

නිමාලි සහ ඇගේ මහත්තයා කෑලි දෙකක කුඩා ගෙයක් කුලියට අරගෙන නවාතැන් ගත්තා.ඒක තමයි ඒ හරියට තිබුණු ගඩොලින් බැඳපු එකමගේ.අනිත් හැමඑකක්ම මැටිගහලා ඉලුක් හෙවිලි කරපු ගෙවල්.හැමතැනම කැලෑව නිසා නයි පොළොන්ගු වගේ විසකුරු සර්පයින් බහුලයි.දෙපැත්තෙ ගෙවල් දෙකකම මනුස්සයෙක් සහ දරුවෙක් මියගිහින් තිබුණා නයෙක් සහ පොළඟෙක් කාල.

මේ පළාතේ මිනිස්සු ඉතාමත් නූගත්. දරිද්‍රතාවය සහ කර්කෂ බව ඔවුන්ගෙ ජීවිත වෙලාගෙන තිබුණා.නිසි අධ්‍යාපනයක් හෝ ආගමික නැඹුරුවක් නොමැති නිසා ඔවුන් දරුණුයි.රණ්ඩු ,ගුටිබැට හුවමාරු , පිහිඇනීම් ඔවුන්ට සාමාන්‍ය දේවල් .යම්කෙනෙක් සමඟ කෝපවූ විට යන එන මග රැක සිට පිහියෙන් ඇනීම මෙහි සුලභ දෙයක්.අවුරුදු 14, 15 වනවිට ළමයි අධ්‍යාපනය අතහැරලා විවාහ වෙනවා,හේන් කොටනවා. ඒ වගේම දෙමාපියන් බැනවැදීම නිසා හෝ ප්‍රේම සම්බන්ධතා බිඳවැටීම නිසා නිතරම කනේරු ඇට කාලා සැලකිය යුතු ළමුන් ප්‍රමාණයක් මියයනවා.

මෙන්න මේ වගේ පරිසරයක තමයි නිමාලි ඇගේ ගුරුජීවිතය ආරම්භ කරන්නෙ.මුලදිම ඇයට විදුහල්පතිතුමා දෙන අවවාදය තමයි තමන්ගෙ පාඩුවේ ඉන්න .මේ ලමයින්ට හොඳ නරක කියන්න, බනින්න ගහන්න යන්න එපා.මග රැකල කිනිසිපාරක් හරි පොලුපාරක් හරි දෙයි කියන එක.ඉස්කෝලෙ අධ්‍යාපනය ඉතාම දුර්වල මට්ටමක පැවතුනා. ගුරුවරු ඉක්මනින් මාරු හදාගෙන ගියා.

නිමාලි ඉගැන්වීම් කටයුතු පටන්ගත්තා.ඒත් ලමයින්ගේ විනය අන්තිමයි .උගන්වන්න දෙන්නෙ නැහැ.බෝඩ් එකට හැරුනම කොලගුලි ඔලුවට එනවා.පීරියඩ් කට් කරනවා.ඉස්කෝලෙන් කට්ටි පනිනවා.හිතුනු වෙලාවට පාසලට එනවා .යනවා.එක එක හෙයාකට් ගහගෙන දම්වැල් එල්ලගෙන කොල්ලො එන්නෙ.කොටින්ම ගුරුවරුයි විදුහල්පතියි ලමයින්ට මුකුත් කියන්න බයයි.

උගන්වන්න කලින් ලමයින්ගෙ විනය හදන්න ඕන බව තේරුම් ගත්ත නිමාලි පාසලට අලුතින් පැමිණි ඉංග්‍රීසි ගුරුවරයා සහ විද්‍යාව ගුරුතුමිය සමඟ එකතු වෙලා විනය කමිටුවක් පිහිටෙව්වා.පරක්කු වෙලා එන අය, කට්ටි පනින අය,කට් කපන දම්වැල් දාන අය අල්ලලා පලමුව අවවාද කිරීමත් නැවත නැවත කරොත් දඬුවම් දීමත් සිදුකලා.

දෙමාපිය රැස්වීම් කැඳවලා ලමයින්ට ඉගැන්වීමේ වටිනා කම පහදලා පාසල දියුණු කරන්න ඒ අයගෙන් උදව් ඉල්ලුවා.

එතනින් නොනැවතී ගෙයක් ගෙයක් ගානෙ ගිහින් ප්‍රශ්න තියන ලමයි හොයල එයාලටඋදව් කරා.මත්පැන් බොන රණ්ඩු කරන දෙමාපියන්ට අවවාද කරා.ඉස්කෝලෙන් උපදේශන සේවාවක් අරඹලා ලමයින්ට තියන ගැටළු වලට පිළියම් හෙව්වා.

මේ අතරෙම ඉගැන්වීම් කටයුතු අරඹලා ළමුන් ගේ අවධානය පාඩමට යොමුකරන්නත් කටයුතු කලා.10 , 11 ලමයින්ට නොමිලේ හවසට උපකාරක පන්ති පැවැත්වුවා.

කොහොම වුනත් 10 වසරේ පන්තියක හිටපු එකපිරිමි ලමයෙක් ඔහුගේ කඩාකප්පල්කාරී වැඩ දිගටම කරගෙන ගියා.විවිධ කොන්ඩා මෝස්තර කරමින් පැමිණි ඔහු අවසානයේ තට්ටෙ ගාගෙන පැමිණියේ “අලුත් ටීචර් මාව නම් හදයි ඉතින්”කියමින්.ශිෂ්‍ය නායකයන් හා ගුරුවරුන් ඔහුට බය බවක් පෙනුනා.

ආදරයෙන් කියා හෝ අවවාද කොට ඔහු යහමගට ගැනීමට අපහසු බව තේරුම් ගත් නිමාලි තට්ටෙ ගාගෙන පාසල් පැමිණි වරදට ඔහුට වේවැලෙන් තලා දණගස්වා තැබුවා. මෙය පාසල පුරා විදුලිවේගෙන් පැතිරුණු අතර ගුරුවරුන් නිමාලිට දොස් පැවරුවේ නාහෙට නාහන කොල්ලෙකු වූ ඔහුගෙන් ඇයට කරදරයක් වේ යැයි පවසමින්.

තවත් දිනක නිමාලි සිසුන්ට ගෙදරදී කරගෙන ඒමට දුන් ගණිත පැවරුම් පරීක්ෂා කරන අතර ඉහත සිසුවා ඇයට දිගින් දිගටම බාධා කරන්නට විය.ඔහුගේ පොත පරීක්ෂා කර විට ඔහු ගණන් සාදා නොමැති බව දැක ඒ මන්දැයි ඇසූවිට ඔහු ගත්කටටම “මට ඕන නිසා මං හැදුවෙ නෑ “යැයි පැවසීය .

“මාත් එක්ක නම් ඒ සෙල්ලම්හරියන්නෑ පුතේ.උඹට වැඩ කරන්නම වෙනවා”යි පැවසූ නිමාලි අතඔසවා ඔහුට වැරෙන් පහරක් එල්ලකල අතර ඇගේ අතේවූ වීදුරු වළලු බිඳී බිමට වැටුණි.එදින පාසල නිමවූ පසු ඔහු මදකට නවතාගත් නිමාලි ඔහුගේ පුද්ගලික තොරතුරු විමසීය.

ඔහුගේ පියා හිරේ බවත් අම්මාට අනියම් ඇසුරක් ඇති බවත් අයියා නමගිය මදාවියෙකු බවත් ඔහු හෙලිකරන ලදී.”පුතේ ඔය නරාවලෙන් ගොඩයන්න තියන එකම මාර්ගය තමයි හොඳට ඉගනගන්න එක.මම ඕනම උදව්වක් කරන්නම්.මහන්සි වෙලා ඉගනගන්න”යැයි නිමාලි පැවසීය .

ඉන්පසුව ඉඩලද හැමවිටම ඔහුට අවවාද කල නිමාලි පොත් පෑන් සපයා දී ඉගනීමට ඔහුට උපකාර කලාය.පසුව ඇය නොමිලේ පැවැත්වූ උපකාරක පන්තියටත් ඔහු සහභාගි වූ අතර ටිකෙන් ටික ඉගනීමට උන්න්දුවක් දැක්වීය.වසර දෙකකට පසු එම පාසල් ඉතිහාසයේ හොඳම සාමාන්‍ය පෙල ප්‍රතිඵල ගෙනඒමට නිමාලි ඇතුලු නවක ගුරුභවතුන් සමත් වූ අතර ඉහළ ප්‍රතිඵල ලබා උසස්පෙල ගණිත හා විද්‍යා අංශයෙන් හැදෑරීමට තේරුණු සිසුන් අතරට ඉහත කී සිසුවාද අයත් විය.

මෙසේ තවත් වසර තුනක් පමණ වනවිට පාසල අධාපනය අතින් ඉහල මට්ටමට රැගෙන ඒමට ගුරුමඩුල්ල සමත් වූ අතර නිමාලි මුලින්ම පත්වීම ලබා එද්දී 10 වසර සිටි සිසුන් කණ්ඩායම උසස්පෙල විභාගයට පෙනීසිටියහ. පසුව එලඹි පාසැල් නිවාඩුවේ උසස් පෙල ප්‍රතිඵල පැමිණි අතර දෙදෙනෙකු ඉංජිනේරු පීඨයටත් දෙදෙනෙකු ව්‍යිද්‍ය පීඨයටත් තේරී තිබූ අතර වෙනත් පීඨ සඳහා සරසවි වරම් ලැබූ සිසුන්ද විය.මෙය එම පාසල ලැබූ අතිවිශාල ජයග්‍රහණයක් විය.

මේ සියළු දෙනා පෙළගැසී ගුරුනිවාසයට පැමිණියේ නිමාලි ගුරුතුමියට තම ප්‍රතිඵල දැන්වීම සඳහාය.මෙම පෝලිමේ අන්තිමටම සිටියේ ඉහත සඳහන් සිසුවා වන අතර ඔහු ව්‍යිද්‍ය පීඨයට සුදුසු කම් සපුරා තිබිණි.නිමාලි ඉදිරියට පැමිණි ඔහු එකවරම සාක්කුවට අතදමා යමක් ගෙන සිනාසී “බලන්න ටීචර්ට මේක මතකද කියලා”යි පැවසීය.ඔහුගේ අතේ වූයේ බිඳී ගිය වීදුරු වළලු කැබැල්ලකි.

“ටීචර් වගේ කවුරුත්ම මට දඬුවම් කරලාවත් අවවාද කරලාවත් ජීවිතේ කියලදීල නැහැ.ගුරුවරු අපිට බයේ හිටියේ. ටීචර් නොහිටින්න මමත් එක්කො අයිය වගේ මදාවියෙක්. නැත්නම් තාත්ත වගේ හිරේ.මම මැරෙනකම්ම ටීචර්ව මතක් වෙන්න මේක මං ගාව තියනවා”යි කියමින් ඔහු නිමාලිගේ දෙපාමුල වැටුනේ ඇයගේ දෙනෙත්ද තෙත් කරවමිනි.

ප.ලි:මෙය මාගේ වැඩිමල් සොයුරියගේ ගුරු ජීවිතයේ සත්‍ය අත්දැකීමකි.