සෙනසුරාද හවස.
“අම්මා නන්ගිට එහෙම මේවා පෙන්නනවා නෙමේ.”
“නන්ගි දැන ගත්තම මොකද වෙන්නෙ ඕක දැක්ක කියලා”
“එයාට මේවා දැක්කම ආසාවක් එයි. ඊට පස්සෙ හිතෙයි එයාටත් කොල්ලෙක් හිටිය නම් හොදයි කියලා. එයා තාම චුටි. ඕවා ඕන් නෑ දැන්ම.”
මේ මොන මන්ගල්‍යක්ද මිත්‍රවරුනි.
ඒ තමා මට වඩා අවුරුදු 6ක් වැඩිමල් මගේ අය්යා උසස් පෙලත් අවසන් කරපු මන් ගැන දරන අදහස.
අම්මිගේ සුදු පුතා සදුදා යනවනේ බෝර්ඩිමට. හිටහන්කෝ මේ නන්ගි බබාගෙන් ඒම දේවල් හන්ගව බොරු පුතෝ. ෂර්ලොක් හෝල්ම්ස් පොත් ඔක්කොම කට පාඩම් කරලා ඉන්න මගෙන්නෙ තමුන් මේ හන්ගන්න යන්නේ.(හිත ඇතුලින් තාලම්පටක් ටාන් ටාන් ගාල වදිනවා සතුටට)
ඉරිදා උදේ
“අම්මී මේ යකා එක්ක වසන්න බෑ. අදත් මූ මගේ ටූත් බ්‍රශ් එකෙන් දත් මැදලා. යනවකො බෝර්ඩිමටම. මොන මන්ගල්‍යක්ද මේක. තමුන්ගෙ බ්‍රශ් එකේ පාට එක මතක නැති මනුස්සයෙක් කෝමද ඩිග්‍රී එකක් ගත්තේ. තව මෙතන කියොගෙනත් එනවා.”
ඉරිදා දවල්
ටක් ටක්..මොන ගොන් වැඩේ කලත් මගේ රූම් එකට එද්දි දොරට තට්ටු කරල තමා එන්නෙ. ඔය එන්නෙ සහෝදර ප්‍රේමයකින් නෙමේ කියලා මන් නොදන්නවැයි. හිතුවත් වගේ දවස් පහක් එකතු කරන් ගෙනාව මී කුනු ගදක් තියෙන රෙදි කන්දරාවක් රූම් එක මැදම අත අරිනවා. පහලට ගිහින් මැශින් එකට ඔය ටික දිග ඇරලා දාන්න බෑ. ඇයි යුද නායකයෙක්නේ..විනාඩියක් නිකම් ඉන්න වෙලාවක් නෑ. කෝල්ස් එනවා සෙබලුන්ගෙන්.
” ඒ බන් වරෙන් ඉක්මන්ට මෙන්න අපිට නෙලනවෝ”
ඔය මොන ගේම් එක ගැහුවත් මීයෙක් මරා ගන්න බෑ. එතකොට උපාසක.
“ඕවා පව් වැඩ.”
ටිකකින්.
“ආ මේක ඔයාට දෙන්න කිව්වා. තමුසෙ මේවට කැමති නෑනෙ ඒත්. මන් කිව්වා එයාට. ලස්සනයි කියලා එයා ගත්තනේ. එහෙනම් මගේ රූම් එකෙන්ම ගිහිල්ලා තියනවකො. මට හොදයි ඒක”
අය්යගෙ අර උඩැක්කිය ටෙඩීයෙක් එවලා මට. කපටිකම. මගේ ලොකු කම උනාට ටෙඩීලට මන් කෑදරයි.
” හතුරෙක් උනත් හිත හොදින් දෙන දෙයක් එපා කියන්න හොද නෑනෙ ඉතිම්. හිත රිදෙයි නැත්නම්. මන් තෑන්ක් කලා කියලත් කියන්න.”
(මොනවා උනත් වෙන්න නෑනගෙ ටේස්ට් එක හොදයි වගේ)
මගේ තත්ත්වෙත් ටිකක් බාල්දු කර ගෙන අලුත් ටෙඩී ව මගේ ක්ලෙක්ශන් එකේ උඩින්ම තියනවා.
සදුදා උදේ
මට කලින් ඉපදුනු අයියා මට කලින්ම නැගිටලා ගෙදරිනුත් ගිහින්. රන්ඩුවක් අල්ලන්න ඉතිම් ආයෙ දවස් පහක් බලන් ඉන්න එපැයි නේ.
දවස් දෙකක් අතේ නියපොතු ඉවර වෙන්කම්ම හප හප කල්පනා කලා අක්කා අයියට මොන්වා දෙන්න ඇත්ද කියලා. අම්මිට පින් සිද්ද වෙන්න කකුලේ නියපොතු ඉතුරු උනා.
” ආආආආ…ඒ දෙන්නා එලියට ගිහින් කාලා ඒම ඇවිත්.”
කෙටි පිලිතුරකින් සෑහෙන්න උනේ මන් අක්කා ගැන වැඩි කැමැත්තක් නැති බව මුලු පවුලටම දන්න වැඩ කිඩ දාල ඒත්තු ගන්වලා තිබ්බ නිසයි. අප්පච්චිට අනුව මන් ඉරිසියාකාරයෙක්.
(අනේ මොකට ඉරිසියාකරනවද අර උඩැක්කියට)
අම්මිට කියන්නෙ මට බය හිතිලලු.
(බය වෙන්න නම් කරුනු කාරනා බෝමයි. ගෙදර හිටිය එකම කෙල්ල මන්. අර උන්දැ ආවම..දෙකයි.ඒක කමක් නෑ කියමුකො. ඇයි හත්වලාමේ තව අක්කෙකුයි නන්ගියෙකුයි ලැබෙනවා. ඩබල් බෝනස්!! ගිය ආත්මේ පවු පස්සෙන් එලෝනවා කියන්නේ මේවට තමා. ඒ පවුලේ ගෑනු ලමයි 3යි. )ඒම කියලා මගේ ආදිපත්‍ය නැති කර ගන්න බෑනෙ. ඒවා පස්සෙ බලමුකෝ.
දැන් තමා වෙලාව. මේ වෙනකම් තමා මන් බල බල හිටියේ. වෙන කොහේ ඕවා දාන්නද. කබඩ් එකේ මිසක්. උඩ යට පෙරලලා බැලුවා. තෑග්ගක් තියා ඔතපු කොලයක්වත් නෑ. ඒම කියල සටන පාවා දෙන්න බෑනේ මිත්‍රවරුනි. ලාච්චුව ආයෙ ඇද්දා.
හතරට පහට නමපු කොල කෑල්ලක්. රතු පාට ටිකක් ගනකම් හොද කොලයක්.(අපෝ ලව් ලෙටර් එකක්ද දීලා තියෙන්නේ. මේවා කියවන එකත් හරි නැද්ද මන්දා. ඒත් මේ කාලේ මොන ලව් ලෙටර්ද ? කමක් නෑ. පලවෙනි වාක්‍ය දෙක විතරක් කියවනවා. සත්තයි වැඩිපුර එක අකුරක් කියවන් නෑ. මන් නීති ගරුක ලමයෙක් කෝමත්.
තඩි පොල් අකුරෙන් ලියල තිබ්බත් ඒ මගේ ගොන් වහන්සගේ කූබි කකුල් වලම ලොකු සයිස් එකක් කියල බලපු ගමන් තෙරුනා.
” දුන්න තෑගි ටික මන් බෝඩිමට ගෙනාවා. ඕන්නම් අම්මිගෙන් අහ ගන්නවා මොනවද දීලා තිබ්බෙ කියලා.”
සත්තයි. මන් වාක්‍ය දෙකකට වඩා කියෙව්වෙ නෑ. මන් ඉතිම් කෝමත් නීති ගරුක ලමයනේ!!
උපුටා ගැනීම: Shani Dissanayake