එංගලන්තයේ සිටි කාලයේ මෙන් නොව හෝම්ස්ට සහ මට ලංකාවේදී ලැබෙන්නේ ලාංකික පර්‍යේශණයි,
ඇත්තෙන්ම අප ඕලන්ද නෞකාව,
මුතු මාලය,
බැස්කැවිල් ශාපය,
මුහුදු වෙරළේ ඛේදවාචකය ආදි පර්‍යේශ්ණ රාශියක් විසඳනු ලැබුවා,
නමුත් ලංකාවේ නීතිය අකුරටම සිදුවන නිසාදෝහෝ අප හට එතරම් පරීක්ශණ නොලැබෙන බවක් දිස්වන්නට විය.
කෙසේ වෙතත් පළමු රැල්ලේ අප සිටවූ මඤ්ඤොක්කා දැන් හොඳින් අල බැස ඇති නිසා ආර්ථික වශයෙන් අප ස්ථාවර මට්ටමක සිටීමු.
—-
මම සහ හෝම්ස් දිවා ආහාරය සඳහා හෝමාගම ප්‍රදේශයේ අවන්හලක් වෙත අවධානය යොමු කළෙමු,
“හෝම්ස්,
මේකේ වෑංජන තුනයි දෙන්නේ,
වෙන එකකට යමු”
මා මින් පෙර මෙම ආපනශාලාවට ගොඩවැදී තිබූ නිසා හෝම්ස්ට පැවසූවෙමි,
“එන්නකෝ ඔයා,
මේකේ සාන්තත් තියනවා,
අනික්වාගේ චිකන් විතරනේ”
කියමින් කෝචොක් සිනහාවක් දැමූ හෝම්ස් එය තුලට යන්නට විය,
හෝම්ස් ඌරු මස් කෑමට දැඩි ආශාවක් දක්වයි.
ඇත්තෙන්ම එය කුඩාවට පවත්වාගෙන ගියත් ඉතාම පිරිසිදුව සහ සිත් ඇදගන්නා සුළු ලෙස පවත්වාගෙන ගිය අවහලකි,
එක් පසෙක පැරණි ගැමි ගෙදරක ආකාරයට හට්ටි මුට්ටි වල දමා බුෆේ ක්‍රමයට ආහාර පිළියෙල කර තිබිණි,
කහ බත්, සහ සුදු බත් විශාල භාජන දෙකක දමාතිබූ අතර අනෙකුත් වෑංජන වෙනවෙනම හට්ටි වල දමා තිබිණි.
“මහත්මයා ඔබට අවශ්‍ය මොනවාද”
රූමත් අවන්හල් සේවිකාව ඉතාමත් ගෞරවයෙන් අපගෙන් ඇසූවාය.
“පෝක් කෑම දෙකයි”
මම කිව්වෙමි.
“නෑ නෑ චිකන් එකයි පෝක් එකයි”
හෝම්ස් කීවේය.
හෝම්ස් පෝක් කෑමට නොගන්නා බවක් මම අද දැනගත්තේය,
“මහත්මයා කැමති වෑංජන 3ක් කියන්න”
නැවත ඇය පැවසුවාය.
“පරිප්පු,
බටු මෝජු,
සෝයාමීට්”
හෝම්ස් පවසන අතර ඇය පිළිවෙලින් තම සුයුමැලි දෑතින් අපහට කෑම බෙදුවාය,
“පෝක් මට දාන්න”
නැවත හෝම්ස් පැවසූයෙන් මා පුදුමටත් කුතුහලයටත් පත්වීමි,
හෝම්ස් චිකන් කෑම එක ඉල්ලා තිබුණේ මටය,
ආච්චිට හික්කඩු යන්න මාගේ යක්ශයා ඉස්මුදුණට පාත් විය,
“හෝම්ස්,
මමත් කන්නේ පෝක්,
මම චිකන් වලට වඩා කැමති පෝක් වලට”
මා තරහා ගතියකින් පැවසුවෙමි,
ඉන්පසු මාගේ අත කෙනිත්තූ හෝම්ස්,
“නෑ නෑ නංගි කමක් නෑ,
මෙයාට චිකන් එකක් දෙන්න”
කියා කීවේය.
ඇත්තෙන්ම මා ඔහුගේ සේවකයා වූවත් මා ඔහුගේ අතපල්ලෙන් වැටී නොමැත,
අනෙක මම වයිද්‍ය වරයෙක්මි,
ඔහුට මාගේ කෑම පිළිබඳව තීරණය කිරීමේ අයිතියක් කොහෙත්ම නැත,
ඇය පිඟාන පිළිගැන්වූවාය
හෝම්ස් පිඟාන අතටගෙන තවමත් බලා සිටී,
“මහත්මයාට මොනවාද ඕනේ ව්‍යාංජන”
ඇය මගෙන් ඇසුවාය.
“මටත් පරිප්පුයි…”
කියා පවසනවාත් සමඟම,
“නෑ නෑ මෙයාට බීට් රූටුයි,
අල තෙම්පරාදුවයි”
“හෝම්ස්….”
මම කියන්නම්.
හෝම්ස් ඉතා තදින් මගේ අත කෙනිත්තුවේය,
මෙවර මා හට ඇතිවූ කේන්තිය පාඨක ඔබ හමුවේ ඉදිරිපත් කිරීමට නොහැකි තරම්‍ය,
මා හට සුළු දිය පහවීමට තරම් වේදනාවක් ගෙන එන්නට විය,
“බීටුයි,
අල තෙම්පරාදුවයි,
බෝංචියි දාන්න”
කියා හෝම්ස් පැවසුවේය.
අමතර පපඩම් දෙකක්,
බදින ලද මාලු මිරිස් කරල් දෙකක් රැගෙන කේන්තියන් පුපුරමින් සිටි මා සමඟ හෝම්ස් කෑම මේසය වෙත ඇදුණේය,
ඇත්තෙන්ම මා කේන්තියෙන් සිටියත් එම සකසුරුවම් ආපන ශාලාව පිළිබඳවයම් සටහනක් තැබීමට කැමැත්තෙමි,
එහි කෑම බෙදාගන්නා ප්‍රදේශයට විදුලි පංකා සවිකර තිබුණද ආහාර ගන්නා ස්ථානය වෙනමම වායුසමනය කර තිබිණි,
ඇතුලුවන තැනම මනාව සකසා තිබූ මේසයේ මා හිඳ ගැනීමට සූදානම් වන විට,
“කෙලවරට යමු”
කියමින් හෝම්ස් මට අති සන් කලේය.
නැවත වටපිට බලමින් ආහාරය භුක්ති විඳීමට තිබූ අවස්ථාව හෝම්ස් විසින් සිර කරනු ලැබුවේ කෙලවරක අඩ අඳුරේ මේසයක් පෙන්වමිනි.
“ඇත්තමයි හෝම්ස් මට කිසීම පැහැදීමක් නෑ ඔබේ මේ හැසිරීම ගැන,
පිට මිනිස්සු ඉස්සරහා ඇරගන්න ඕනේ නැති හින්දා මම කට පියාගෙන හිටියා”
මම පපඩම් කැබැල්ලක් හපමින් පැවසුවෙමි.
“චිකන් කන්න ආසයිද”
“ඔව් ආසයි,
ඊට වඩා පෝක් ආසයි හෝම්ස්,
කරුණාකරලා මාව මේ පාලනය කරන එක නවත්තන්න”
මම තදින් කීවෙමි,
“හරි මම අහන ප්‍රශ්ණ වලට උත්තර දෙන්න”
හෝම්ස් පැවසුවේය.
“මෙතන පෝක් රයිස් ඇන්ඩ් කරී එකක් කීයද වයිද්‍යතුමණි”
“370යි”
නොවුවමනාවෙන් පැවසීමි,
“චිකන් එකක් කීයද”
“320යිනේ,
අර ගහලා තිබ්බේ”
“හ්ම්ම්ම්ම්,
ඒවාත් එක්ක වෑංජන කීයක් හම්බෙණවාද”
හෝම්ස් ප්‍රශ්ණාර්ථ බැල්මක් හෙළුවේය.
“තුනයිනේ,
කලින් කීවේ…
හෝම්ස් දැන් ඇති,
අපි කමු”
මා චිකන් කෑල්ලක් කඩා බත් සමඟ ඇනීමට පටන් ගත්තෙමි.
“ඉන්න වොට්සන්”
කියා වටපිට බැලූ ඔහු,
පරිප්පු,
බටු මෝජු සහ සෝයාමීට් කුඩා කුඩා ප්‍රමාණ වලින් මාගේ පිඟානට දමා,
මාගේ පිඟානේ වූ අල තෙම්පරාදුව, බීට් සහ බෝංචි ඔහුට යම් ප්‍රමාණ බැගින් ගන්නට විය.
“දෙවියනේ හෝම්ස්,
ඔබ තරම් දක්ශයෙක් මා සිරස ලක්ශපති වලවත් දැකලා නැහැ”
කියා පැවසුවෙමි,
මා ඔහු කෙරේ තිබූ තරහා කොහේ ගියාද නොමැත.
එයින් නොවැතුණු ඔහු මා හට පෝක් ස්වල්පයක් සහ මාගෙන් චිකන් කැබැල්ලක් පිඟානට දාගන්නට විය,
අප දෙදෙනා හොඳින් සප්පායම් වී නැවත කෑම බෙදාගත් අතර ඉහත පරිදිම වෑංජන හුවමාරු කරගෙන කන ලදී.
“රහස් පරීක්ශක තුමණි,
එතකොට ඇයි ඔබ මේ මේසයම තෝරාගත්තේ,
මා මුලින් හිඳ ගැනීමට ගිය මේසයේ හිඳගෙන කෑවත් කාර්‍යමණ්ඩලයට අප දෙදෙනා ආහාරගන්නා ආකාරය පෙනෙන්නේ නෑ,
මා එය නිරීක්ශණය කෙරුවා”
මාද යම් මට්ටමකට හෝම්ස් සමඟ හිඳ කට්ට පිත්තක වෙට්ට පිත්තල වී ඇති බව හැඟවීමට පැවසුවෙමි.
වොට්සන්,
ඔබ ආපන ශාලාවට ආ වෙලේ සිටම බලා සිටියේ කෑම දිහා නමුත් මම,
“අර තරුණිය දිහා නේද හෝම්ස්”
මම මඳ සිනහාවක් පාමින් ඇසුවෙමි.
“වොට්සන්,
ඒකත් ඇත්ත,
නමුත් මා නිරීක්ශණය කලා මෙහි ඇති සීසී ටීවී,
විශ්වාස කරන්න මිත්‍රයා මේ මේසේ විතරයි සීසී ටීවී කැම් එකකින් කවර් වෙලා නැත්තේ,
දැන් හරිනේ වෑංජන 6ක් එක්ක කෑවනේ නේද”
කියා සරදම් සිනහාවක් දැමූ හෝම්ස්,
“යමු එළියට දුමක් දාන්න”
කියා හරිබරි ගැසී නැඟිට්ටේය.
උපුටා ගැනීම: -Tharu Rajapaksha-