වැලන්ටයින් තෑග්ග (ඉස්කෝලෙ කාලෙ රස කතා)

මම මාස ගාණක් වත්සලාට ලව්. අපි ඇවිදින්න එහෙමත් ගිහිං තියෙනවා. පන්තියේ කතා කර කර ඉන්නවා. ඉස්කෝලේ ඇරිලත් එකටමයි යන්නේ. එයා මට කෑම ජාති ගෙනත් දෙනවා. මම කාලා තැන්ක් යූ කියනවා. ඔය ඔක්කොම හීනෙන්. මම වත්සලා එක්ක වචන දහයක් කතා කරලා නෑ ජීවිතේට. බලාන ඉඳලම ඇති වෙලා ඒක එහෙම්ම යට ගියා.

හත වසරෙදි ගයාත්‍රීට. ඒක මගේ උවමනාවට නෙවෙයි. මගේ යාළුවගේ උවමනාවට. ඌ පන්තියේ කෙල්ලෙක්ට ලව් කලා. ඒකි කැමතිත් නෑ. ඉතිං ඌ මට කිව්වා උඹ ගයාත්‍රී ට ලව් කරපං කියලා. මමත් ඉතිං එහෙම මොකක්දෝ එකක් කලා. එයා අදටත් දන්නෑ මං එයාට ලව් කලා කියලා. ගිය සතියෙත් හම්බුනා.

මතක විදියට මම ලොකු ළමයෙක් උනේ නමයේදි ද කොහෙද. අපිට ඉතිං එහෙම උනා කියලා සමාජෙන් ලොකු පිළිගැනීමක් නෑනේ. ඉස්කෝලේ නොගිහින් ආතල් එකේ කාමරේකට වෙලා සතියක් දෙකක් ඉන්න නෑ. පාන්දරට නාලා ගේ දොරකඩ පොල් ගෙඩියක් පොලේ ගහලා, හොඳ පාටියක් දාලා පන්තියේ උන්ට, නෑයොන්ට එන්න කියලා කෑමක් දීලා උන්ට ඇන්ලොප් ටිකක් දීලා ගානක් ගන්නත් නෑ. ඒකට මොකද ටික දවසක් යද්දී තඩි කුරුලෑ ගොඩක් නම් එන්න ගන්නවා. මූණු නිකන් චන්ද්‍රිකාවකින් ගත්ත හඳේ සමීප චායාරූපයක් වගේ. පන්තියේ හිටපු සමීරයගේ මූනේ බත් දාගෙන කන්න පුළුවන් සයිස් කුරළෑ වලවල්. තොලට උඩින් එන උඩු රැවුල කැපුවම එන හම ගහපු කුකුලෙක්ගේ වගේ පෙනුමට එක එකා කරන නෝන්ඩි ඉවසන්නත් ඕන.

නවයෙදි එහෙම වෙලා මං දහයෙදි ලව් කලා ගයනිට. ගයනි මට ලව් වගේ පෙන්නුවා. ඒත් කැමතියි කිව්වේ නෑ. මම එනකොට ගයනි දෙන ලයින් එක ලේසි පාසු නෑ. කෙලින්ම පුටුවෙන් නැගිටිනවා. ඩෙස් එකට පස්ස පැත්ත තියලා හේත්තු වෙනවා. ඒකරලා කන්න වගේ මගේ දිහා බලාන ඉන්නවා. ඒත් අහපු එක දවසක්වත් මේ යෝදි මට හා කිව්වේ නෑ. මම හෙන බයිට් එක ඉතිං.

ඒ ලෙවල් කරන්න ආපු ගමන් අපේ පන්තිය⁣ට අළුතින් ආව ශෂිකලාට මම කැමැත්තෙන් හිටියා. එයත් කැමැත්තෙන් හිටියා. ලව් කේස් එකකුත් හින්දා පොඩි ලෙඩක් දාගෙන එයා අපේ එකට ඇවිත් තිබුනේ. පස්සේ ආපහු ඒ දෙන්නා සෙට් වෙලා තිබුනා. එයා මට ඒක එහෙම කිව්වේ නෑ. එයාට ඔස්ටියෝපොරෝසිස් ද කොහෙද තියෙනවා. ඒක හින්දා තේරුමක් නෑ, එයා ගැන හෝප්ස් තියාගන්න එපා කිව්වා. මාත් ඉතිං හා කිව්වා.

ඊට පස්සේ තමයි අපේ ඉස්කෝලෙට දම්මි ආවේ. කෙල්ලෝ කී දෙනෙක්ට ලව් කලත් ඒ තමයි ෆස්ට් ලව් එක. මට ඉස්සරෝම හා කිව්වේ එයානේ. මම දහතුනේ දී එයා දොලහේ. ඒ දවස් වල වැලන්ටයින් එනවා කියන්නේ ආතල් එකත් එක්ක පොඩි බයකුත් දැනෙන සීන් එකක්. ජනවාරි මාසේ ඉඳන් සල්ලි එකතු කරන්න ඕන පෙබරවාරි වල වැලන්ටයින් එකට ප්‍රසන්ට් එකක් ගන්න. ප්‍රොමිසස් චොක්ලට් එකකුයි, රුපියල් එකසිය ගානක වැලන්ටයින් කාඩ් එකකුයි, තව නමක් දන්නැති මොකක්දෝ අයිටම් එකකුයි මං ගත්තා එයාට දෙන්න. ඒ කාඩ් එක දිග අරිනකොට මියුසික් එකක් එනවා. “ටනන නානා, ටනන නානා, ටන ටන නන නා” අයිස් ක්‍රීම් වෑන් එකක වගේ. ඕක ගෙදර ඇවිත් චෙක් කරන්න යද්දීත් මියුසික් එක වැදිලා අම්මගෙන් බේරුනේ නූලෙන්.

වැලන්ටයින් දවසේ උදේ මම එයාට මගේ තෑගි ටික දුන්නා. එයා මට එයා ගෙනාපු ටික දුන්නා. චොක්ලට් එක එවෙලෙම කොල්ලෝ හතර පස් දෙනෙක් එක්ක ටොයිලට් එක ඇතුලට ගිහින් කෑවා. ටොයිලට් එක තමයි ඒ දවස් වල හොරෙන් කෑම කන්න සුදුසුම තැන. නැත්තං ඕක හැමෝටම පෙන්නුව නං ඊයං කොලේවත් කන්න වෙන්නේ නෑ. චොක්ලට් එක කාලා මම කොලේ සීරුවට නමලා සාක්කුවට දාගත්තා. ඒ කොලේටත් පට්ට ලව්නේ ඒ දවස් වල.

ඔය ටික බෑග් එකේ දාගෙන මම ගෙදර ආවා. ඇවිත් බලනකන් හදිසියි මොනාද තියෙන්⁣නේ කියලා. “අයි ලව් යූ” කියලා ගහපු එබුවාම බල්බ් එකක් පත්තු වෙන අයිටම් එකක් තිබුනා. තව දිග නටුවක් එක්ක ප්ලාස්ටික් රෝස මලක් තිබුනා. මම ඒක අතට අරන් කල්පනා කර කර හිටියා. අනාගතේ අපි කසාද බඳින හැටි, ගෙවල් දොරවල් හදන හැටි, වාහනයක් ගන්න හැටි, බබාලා හදන හැටි. මම නම් කැමති ඉස්සරෝම කොල්ලෙක්ට, එයා මොනවා කියයිද දන්නෑ.

එක පාරටම කාමරේ දොර රෙද්ද ඈත් උනා. අම්මා කාමරේට ඔළුව දැම්මා. කරගන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ. මම රෝස මල ඇරන් පිටිපස්සට කරලා කටු නැති නටුව කලිසම අස්සට දාලා මල පස්ස පැත්තේ ගහගත්තා. පිටි පස්සේ කවුරු හරි හිටිය නම් මගේ පස්ස නිකන් මල් පෝච්චියක් වගේ පෙනෙයි.

“මොකක් ද හැංගුවේ” අම්මා ඇහුවා.

“ම්ම්.. මොකුත් නෑ” මං කිව්වා.

“නැත්තේ මොකද මං දැක්කා”

“නෑ නෑ මොකුත් නෑ, යන්න මට ඇඳුම් මාරු කරගන්න තියෙනවා”

අම්මා මේසේ දිහා බැලුවා. මල පස්ස පැත්තේ ගහගත්තට වැඩක් උනේ නෑ. “අයි ලව් යූ” කියලා ගහපු අයිටම් එක මේසේ උඩ. ඊ⁣ට එහා පැත්තෙන් කාලා ඉවර උනු චොක්ලට් කොලේ. අම්මා ආපහු මගේ මූණ දිහා බැළුවා. නංගී කොහොමත් මීට කලින්ම ඔය හුටපටේ ගැන අම්මට බුද්ධි තොරතුරු දීලා තිබුනා. අද නඩු බඩුත් එක්කම අහු උනා.

අම්මගේ කටින් එදා මෙදා තුර අහපු අමිහිරිම වචන සෙට් එක මලම පැනලා එයා පිට කලා.

“ඕකි අහු උනොත් අම්මපල්ලා මං ඕකිට හ#න්නනවා” කියලා අම්මා පුපුර පුපුර ගියා.

මට ලව් එපා උනා.

ටික දවසකට.