වෙස්සන්තර ගේ දුව (වැල් වටාරම්)

අම්මා එසේ කියන්නේ තරහින් නම් නොවෙයි

ඒත් නොක්කාඩුවක් ද, ප්‍රේමයද , ආඩම්බරයක්,ද විණැයි මට සිතේ..

මගේ තාත්තා කොහොමත් දීමට ප්‍රසිද්ධය. ගෙදර ස්ටොරුවෙ තිබුණු කැති ,පොරෝ ,මන්න, විල්බැරෝ, විටින් විට අතුරුදහන් වේ.. ඒ ගමේ කාට හෝ උවමනාවකට තාත්තා දුන් පසුවය..

අපේ අම්මාගේ අපූරු කළමනාකරණය නොවී නම් මේ වන විට මහ ගෙදර වහලේ උළු කැට ටිකවත් නොතිබෙන්නට තිබිණ ..ඉතින් ඒ නම තාත්තාට ගැලපේ යැයි මටද සිතෙයි..

ගමේ සෙනඟ එක්වන තැන්වල කාගේ හෝ අඩුපාඩු දෙයක් ගැන කියවුණොත්

,ආ මගේ ගෙදර තියෙනවා , මම දෙන්නම් …යැයි තාත්තා කියයි .සමහර විටෙක ඒ එදාටම අපගේ උවමනාවකට ඇවැසි වුනු වාර අනන්තය..

අම්මා තාත්තා දෙස අපූරු බැල්මක් බලන්නේය. ඒ බැල්ම මට අදටත් මතකය .ඒ නමුත් තාත්තගේ දාන පාරමිතාව අපූරුය .තාත්තා අපේ උවමනාවට ඒවා අලුතින්ම මිලදී ගන්නේ ය.. ඒ නිසා අපේ ගෙදර බොහෝ භාණ්ඩ දෙකක් හෝ තුනක් ඇත ..එය තාත්තගේ දාන පාරමිතාවට ලොකු පහසුවකි..

අපේ අම්මා ලෝභ ගැහැනියක නොවෙයි ..ඇගේ දීමේ යම් රටාවක් කලාවක් හා වගකීමක් ද විය. සැබැවින්ම ඇයගේ දීම ඉතාමත් ක්‍රමවත් විය.. ඇය තාත්තාටද වඩා දෙන නමුත් ගමේ හැමදෙනාම සිතන්නේ තාත්තගෙන් ගැනීම ඉතා පහසු බවය.. ඒ නිසාම අම්මා නැති වෙලාවට ගෙදරට එන පිරිසක් ද වෙති.

දවසක් තාත්තා ගමේ හන්දියට ගියේ ගෙදරට බඩු ගෙන ඒමටයි.

තාත්තා ගියේ වෙනත් විදියකටය ..

ඒත් ආවෙ අමුතුම විදියකටය .

සරම පමණක් ඇඳගෙන බඩු වලින් භාගයක් ද ගෙන ඔහු නිවසට ගොඩ විය.. අම්මා තාත්තාගේ විදිය හොඳට දනී ,.

“ඇඳන් හිටපු එක කාට හරි ගලවල දීලා එනවා ඇති”

අපි සිතුවේ අම්මාබොරුවක් කියනවා කියායි.. සත්තකින්ම සිදුවී ඇත්තේ එයයි .මගදී මුණගැහුණු හිඟන්නෙකුට ගෙදරට ගෙනෙත පිටි සීනි වලට අමතරව සෙරෙප්පු දෙකත් , කමිසයත් ගලවා දී ඇවිත් තාත්තා සිනාසෙමින් සිටියා… අම්මා කිව්වේ” මම කිව්වේ නැද්ද” කියා පමණයි ..

දවසක් පාන්දර අපේ ගෙදර වත්ත පැත්තට යනවිට එතැන ගෙපැලක් කැපීමට සූදානම් කරල තිබුණා..ඇවිත් ඉන්න තැනක් නැහැ කිව් නෑයෙකූට ” ඔන්න ඔය අපේ වත්තෙ අයිනට වෙන්න ගෙයක් හදාගෙන පදිංචි වෙන්න “යයි කියා ඇති බව අප දැනගත්තේ ඔවුන්ගෙනි.

කුමක් හෝ කාරණාවක් නිසා එය වැළකී ගියේ නැතිනම් මේ වනවිටත් අපේ වත්තේ කෙළවරවල් වල ගෙවල් කිහිපයක් සැදී අවසන්ය.

තාත්තා ගැන දන්නෝ ඒ ගැන පුදුම නොවෙති.. ඒ තාත්තගෙ හැටිය. ඉතින් වෙස්සන්තර නම් ඔහුට තරම් වෙනකෙකුට ගැලපෙන්නේ නැත.

අපේ නිවසින් නිතර නිතර අතුරුදහන් වන්නේ තාත්තගේ අලුත් සරොම්ය.. ය සමහරවිට මේවා තාත්තාගේ යාළුවන් හෝ ගමේ කවුරුන් හෝ ඇඳගෙන සිටිනු අපිට පසුව දැකගත හැකිය .

.වත්තේ තියෙනඅම්මා හොඳින් සාත්තු කරන ගස් වල ගෙඩි අම්මා කොහේ හෝ ගිහින් ගෙදර එනකොට අතුරුදහන්වී තිබීම විශේෂත්වයකි..

අම්මා ගස දෙස බලා බිම බලා ගන්නේ තාත්තා ගෙදරනෙ හිටියේ කියාය..

ඔය විදිහට අතුරුදහන් වන ගෙඩි අතර තැඹිලි, පොල් ,අඹ ,ඕනෑම දෙයක් විය හැකිය.. පොඩි දරුවකු දැක්කොත් ..ගෙදරට ආවොත් ..ගෙදර ඇතුළෙ තියෙන සියල්ලම එලියට ගෙන දීමේ උවමනාව තාත්තට පහළ වෙයි ..

තාත්තගේ බොකුටු කරන ලද අතෙහි ඇඟිලි පුරුක් අතරින් වැටෙන ප්‍රමාණය විතරක් අපේ නිවසේ පාවිච්චියට ගන්නා බව අම්මා නිතරම කියයි ..ඇඟිලි අතරින් වැටෙන දේවල් හැර අනිත් සියල්ලම ඔහුගේ දාන පාරමිතාවට ඉණිමං බඳියි .

අතේ තිබෙන දේ නැති බැරි හෝ ඉල්ලන කෙනෙකුට දී ආයෙත් මිලදී ගැනීමට හා මගේ වැඩ පසුව කර ගැනීමට තිබුණු නරක පුරුද්ද මට ආවේ තාත්තා ගෙන් වග අම්මා නිතර කියන්නීය… ඉතිරි කරගෙන දීම පිළිබඳව අම්මා ඉගැන්වුවද මම කිසිදා ඒ ඉගෙන නොගත්තෙමි.

ඒ මම වෙස්සන්තර ගේ දුව නිසා වන්නට ඇත..

තාත්තා අද සියලු ඉසුරින් පිරි ජීවිතයක් ගත කරන්නේ ඔහුගේ දීමේ ආනිසංසයෙන් ද එහෙමත් නැත්නම් අම්මගේ පිළිවෙලට දීමේ හා මනා කළමනාකාරිත්වයේ ආනිශංසයෙන් දැයි මම තාමත් කල්පනා කරමි.

මේ දෙකේම ආනිශංසයෙන් වන්නට ඇතැයි මම අවසානයේදී නිගමනය කළෙමි.

  උපුටා ගැනීම: ශිරාණි නිල්මිණි පටබැඳි