අචින්තගේ සහ නිශාදිගේ පාසැල් ප්‍රේමය නිශාදිගේ ගෙදර දැඩි විරෝධය මත වුව ද දලු දා වැඩුනේ දෙදෙනාගේ ඇති අසීමාන්තික සෙනෙහස නිසාය. අවසන නිශාදිගේ දෙමාපියන් සියලු අවි බිම තබා කේන්දර බැලීමට එකඟ වූයේ වෙන කළ හැකි කිසි ම දෙයක් නැති තැනය.
“අචි, ගෙදරින් කියනවා කේන්දර ගැලපෙන්නේ නැහැලු, ඔයා කසාද දෙකක් කර ගන්නවලු, අපි බදිමු. මේක හරියන්නේ නෑ ”
“ ඒත් නිශා”
“ අපි බදිමු ”
“හා ”
අචින්තගේ දෙමාපියන්ගේ ආශීර්වාදය මැද විවාහය සිදු වූ අතර ඔවුන්ගේ පවුල් ජීවිතය ඉතා සුන්දර විය.
වසර දෙකකට පසුව,
“හැපි, ඇනිවර්සරි ” නිශාගේ බදවටා අත දැමු අචින්ත ඇගේ ගෙල සිපගනිමින් පැවසීය.
“අයින් වෙනවද පොඩ්ඩක්, මම වැඩක් කියලා පේන්නේ නැද්ද ”
“මට වඩා වැඩක් ඔයාට තියේ ද ”
“ඔව්, ඇයි රෑට කන්න ඕනෙ නැද්ද ”
“නෑ. අද පීසා කමු ”
“ ගෑස් හදාගත්තහම රෑ එලි වෙනකන් මට නටන්නද”
නිශාගේ හැසිරීමේ වෙනසක් ටික දවසක් ති‍ස්සේ නිරීක්ෂණය කල අචින්ත සමහර විට වසර දෙකක් ගත වුවද දරුවෙක් නැති නිසා වෙන්න ඇතියැයි සිතා නිශාගේ හිත නොරිදෙන ලෙසට කටයුතු කළේය.
“මට මහන්සියි නිදාගන්න දෙන්න ”යැයි පවසා නිශා ඇදේ අනික් පස හැරී නිදා ගත්තා ය.
“නිශා, අපි අද අපේ ගෙදර යමු ”
“ හා ”
ගෙදරට බඩු ටිකක් ගැනීමට ෆුඩ් සිටියට ගිය අචින්තට සුපුරුදු මූණක් දිස්විය.
“ ඉතින් අචින්ත, ඔෆිස් එන්නේ නැතිව නෝනා එක්ක ඇවිදිනවා නේද ”
ඇයගේ කාර්යාල මිතුරිය නයෝමිගේ කඩහඩයි
“නයෝ, මේ මගේ වයිෆ් නිශා ” අචින්ත තම බිරිදට කාර්යාලීය මිතුරිය හදුන්වා දුනි.
මද සිනාවක් පෑ නිශා එතැනින් ඉවත් වූයේ තව බඩුවගයක් ගැනීමට ඇති බව පවසමිනි.
“ පුතාලා දෙන්නව දැක්ක කල්. දැන් අම්මා අප්පච්චිව මතක් වෙන්නෙ ම නෑ නේ ද” අචින්තගේ මව පැවසුවාය.
“ කොහේ එන්න ද අම්මේ, මෙයා සතියේ දවස් හතේම ඔෆස් යනවනේ. ඔෆස් යන්නේ නැතිව මෙයාට නින්ද යන්නේ නෑ ” නිශා එසේ පවසද්දී මවට සිය පුතුගේ මුහුණ දෙස බැලුණේ ඉබේටමය.
අචින්ත මවට ඇසක් ගැසුවේ මවගේ හිත සැනසීමට ය.
“ අපි යන් ” නිශා පැවසුයේ සැමට අසේන සේය
“ එහෙම ගිහින් කොහොම ද, ඉස්සර වගේ දවල්ට කාලා, සින්දු කියලා ඊට පස්සේ රෑට කාලා පැදුරු පාටිය දාන්නේ නැද්ද ” පියා ඇසීය
“ බෑ තාත්තේ, මගේ ඔලුව රිදෙනවා යන්න ඕනේ ”
“ අපි තව ටිකක් ඉමු ” අචින්ත ඇවිටිලි කලේය.
“ඔයාට එක පාරක් කිව්වහම තේරෙන්නේ නැද්ද, ඉන්න බැරි හින්දානේ බෑ කියන්නේ. ඔයාට ඕනෙනම් ඉන්න. මන් යනවා ” නිශා කෑ ගැසීය
කරකියා ගැනීමට කිසිත් නොහැකිය අචින්ත තම නිවසින් පිටවීය.
“නිශා, මේ ෂර්ට් එක පොඩි වෙලානේ. ඇදන් යන්නේ කොහොමද ”
“ ඇයි, අරකිට පේනනද පොෂ් එකට යන්න ඕනේ. පුළුන් විදිහට තමයි මැද්දේ ”
“ මොකක්ද කිවේවේ, අරකි”
“ඔව් අරකි තමයි ”
“ නිශා, මොනාද මේ උයලා තියෙන්නේ, පතෝලයි, බණ්ඩක්කායි, පරිප්පුයි. බණ්ඩක්කා තෙල් දැම්මෙ නැත්තෙ ඇයි ”
“ උදේ නැගිට්ට වෙලාවේ ඉදන් ඔයාගේ වදේ. පුළුවන් විදිහට තමයි ඉව්වේ. ඔයාට ඕනේ නම් ගෙනියන්න නැත්නම් අරකිට කියන්න ”
“ නිශා මොකක්ද මේ, කවුද අරකි. මට තේරෙන්නේ නෑ. ඔයා මොනාද මේ කියන්නේ ”
නිශා එතනින් ඉවත් ගිය අතර අචින්ත කාර්යාලයට ගියේ බිදුණු සිතින් ය.
ගැටලු එන්න එන්නම දික් විය. නයෝමි සහ තමා අතර වෙනත් සම්බන්ධතාවයක් ඇතැයි නිශා සැක කරන බව අචින්තට පසක් විය. නමුත් නයෝමි සහ තමා අතර ඇත්තේ මිත්‍රත්වයක් පමණක් බව දන්නේ තමා ය. නිශාට මේ පිළිබඳ තේරුම් කර දීමට කොපමණ උත්සාහ දැරුවත් ගැටලුව අවසන් වූයේ රණ්ඩුවකිනි.
“ නිශා, අපි කාර් එකක් ගමු ” අචින්ත ඇසූයේ නිශාව පුදුම කරන අදහසින් වුවත් නිශාගේ පිලිතුරින් අචින්ත පුදුම විය
“ ඇයි, අරකිව ඉස්සරහා දාගෙන යන්නද”
තවත් රණ්ඩුවක් පටන් ගැනිමේ පෙර නිමිති දුටු අචින්ත නිහඩ විය.
“ නිශා, හදිසියේ ම ආවේ. එන්න වාඩි වෙන්න. ඉන්න මන් මේ වැඩේ ඉවර කරලා එන්නම්” තමාගේ කාර්යාලිය කාමරය ඉදිරි පිට සිය බිරිද දුටු අචින්ත පැවසීය..
අවාසනාවට රාජකාරී අවශ්‍යතාවයක් සදහා අචින්තගේ කාමරයට නයෝමි පැමිණියාය.
නිශා දුටු නයෝමි මද සිනහ පා “ අචින්ත ඔයා මේක පොඩ්ඩක් බලනවාද, මන් පස්සේ එන්නම් ” පවසා හැරෙනවාත් සමගම නිශා ඇගේ අතින් ඇද්දාය.
“නෑ, නෑ, පස්සේ එන්න ඕනේනෑ දැන් ඉන්න. මන් යන්නම්. මාත් මේ බලන්න ආවේ මේ දෙන්නගේ ඔෆිස් එකේ වැඩේ තමයි ” ඇයගේ කඩහඩ වෙව්ලීය. තියුණුය.
“ නිශා මේ මගේ ඔෆිස් එක” අචින්ත අසරණ විය. බැංකුවේ සියලු දෙනා තමා දෙස ඇස් යොමාගෙන සිටින බව දුටු අචින්ත නිශා සමග එලියට යෑමට තැත් කලාය.
“ මාව කොහෙද ඇදන් යන්නේ. තමුසේ මේකිත් එක්ක ඉන්නවා, මන් යනවා ” යැයි පවසමින් එලියට බැ‍ස්සේ අයෝමිට කම්මුලට පාරක් ද ගසාගෙනය.
අචින්ත ගෙදරට පැමිණෙන විට නිශා ගෙදර නොසිටියාය. අයෝමිගෙන් ලැබුණු දුරකථන පණිවිඩය නිසා කේන්තියෙන් පුපුර පුපුර සිටින අචින්තට සිය බිරිද රාත්‍රී දහය වනතුරුත් ගෙදර නොපැමිණීම නිසා බියක් ද දැනිණි. දන්නා හැමෝටම කථා කලද නිශා ගැන තොරතුරුක් නොලැබිණි.
“ කොහේද ගියේ, නයෝමිලගේ ගෙදරට ගිහින් නටපු නාඩගම මොකක්ද. ” මන් තමුසෙගෙන් අහන්නේ උත්තර දෙනවා.
නිශා අචින්තගේ අත ගසා දමා නානකාමරය තුලට වැදිණි.
නිශාගේ දුරකථනය දිගින් දිගටම නාද වෙද්දී එයි විරාජ් යන නම සටහන් වී තිබිණි
“ කවුද විරාජ්. තමුසෙට දිගටම කතා කරනවා. බලනවා ” අචින්ත කේන්තියෙන් පුපුරන්නට විය
“ කවුරු උනහම තමුසෙට මොකද. තමුසෙට එක එකී එක්ක නටන්න පුළුන්නම් මටත් පුළුවන්, දැනගන්නවා. අනික ඒ මිනිහා තමුසෙට වඩා සිය දහස් ගුණයකින් හොදයි. නියම පිරිමියෙක්. තමුසේ වගේ හති හලන්නේ නෑ” නිශාට කීමට හැකි වූයේ එපමණකි. ඇයගේ කම්මුල හරහා වැදුණ පාරට ඇය බිම ඇද වැටිණි.
අවුරුදු දහයක ආදර කතා‍වේත් අවුරුදු දෙකහාමාරක විවාහ ජීවිතයේ ත් අචින්ත විසින් නිශාට අත උස්සන ලද මුල්ම අවස්ථාව එය විය.
“ ගෑනිට ගහන්නේ තමන්ගේ අඩු පාඩු හන්ගන්න ද? තමුසෙට අරකි එක්ක බුදියගන්න පුළුන්නම් මාත් ඒකම කරනවා”
“ඔව්. මන් ඒකි එක්ක නිදාගත්තා. හරිද දැන් තමුසෙට ” අචින්ත මහ රෑම නිවසින් පිටත් විය.
යාලුවෙකුගේ නිවස තුල රාත්‍රිය පහන් කල අචින්තට නින්දක් නොවීය. නිශා මෙහෙම වෙනස් වුණේ ඇයි යන්න පිළිබඳ ඔහුගේ හදවත පෑරෙමින් තිබිණි. හදිසියේම නයෝමිගෙන් ආ දුරකථන ඇමතුමෙන් කළබල වූ අචින්ත නයෝමිගේ නිවස ඉදිරිපිටට යද්දී සිදුවන දෙයින් වික්ෂිප්ත විය.
නයෝමිගේ ගෙදර මිනිසුන් එක්ක මහ හයියෙන් නිශා කෑ ගසමින් සිටින අතර වටේ පිටේ මිනිසුන් රස කරමින් එය නරඹයි.
“මගේ මිනිහාව ගෙයින් එලියට දාපන් ” ඒ නිශාගේ හඩයි
“ නිශා ඔයාට මොකද මේ වෙලා තියෙන්නේ” අචින්ත කේන්තියෙන් විමසීය.
“ ඊයේ කිව්වා නේද මේකි එක්ක බුදිය ගත්තා කියලා, අදත් ඇවිත් ද කියල බලන්න ආවේ. ” නිශා කෑ ගැසීය.
“ නිශා අපි යන් ” අචින්ත නිශාව ඇදගෙන යන්න තැත්කලත් එය අසාර්ථක විය
“ මගේ මිනිහා මාව එපා කියලා මේ ගෑනිව කසාද බදිනවලු. ඇහුණද හැමෝටම. මාව බැදලා ඊට පස්නේ නිදියගත්තා. මෙයා එක්ක නිදාගෙන ඊට පස්සේ බදිනවා. එමෙහද මහත්තයෝ. කියනවා බලන්න.මේක මට වඩා හොදද. ”
නිශාගේ කතාවෙන් අචින්තට උන්හිටි තැන් අමතක විය.
“ ඔව් මන් නයෝමිව බදිනවා. තමුසෙට වඩා එයා හොදයි. තමුසේ මහ ජරා ගෑනියෙක්. මට මෙහෙමද සලකන්නේ. තමුසෙගෙයි මගෙයි කසාදෙ අදින් ඉවරයි ” පවසා අචින්ත යන්න ගියේය.
දෙදෙනාගේ විවාහ ජීවිතය එතැනින් අවසන් විය.
වසරකට පසු,
“ මේ පින්තූරෙ මෙතනින් අයින් කරන්න ද?” නයෝමි අචින්තගේ අත අල්ලන් ඇසීය
“ මගෙයි නිශාගෙයි ඉස්කෝලෙ කාලේ ගත්ත මුල්ම ෆොටෝ එක. ඔයා කැමැත්තක් කරන්න. ඒක අතීතය. ඔයා මගේ වර්ථමානය. අනාගතය. ” අචින්ත පැවසීය.
නිශාගැන මතකයත් සමග ඔහු අතීතයේ සක්මන් කලේ ය. මෙම වසර පුරාවට ඔහුට නිශා මුණ නොගැසුනු අතර ඇය විරාජ් සමග විවාහ වී ඇමරිකාවට පදිංචිවයට ගොස් ඇති බව ඔහුට ආරංචි විය. ඇමරිකාවට යන්නද මෙච්චර දේවල් කලේ යැයැ සිතා සුසුමක් පිට කල ඔහු මිදුලේ සක්මන් කරන්නට විය. නිශාගේ මතයකන් හැම තැනකම විය.ඇය මල්වලට බෙහෙවින් ආස කල අතර අතර මැද දමා ගිය මල්වලට නයෝමි සාත්තු කරන ලදී.
අචින්තගේ මුහුණේ ඇති ශෝකය හදුනාගත් නයෝමි අචින්තගේ හිතේ කොතනක හෝ තැනක ගලාවා දැමීමට නොහැකිවන සේ නිශා තැන්පත් වී ඇති බව වැටහිණි.
බිත්තියට ඇණ ගසනු සද්දයක් ඇසී අචින්ත සාලයට පැමිණෙන විට තමන්ගෙයි නයෝමිගෙයි ඡායාරූපයක් , නිශාගේත් ඔහුගේත් ඡායරූපයට එහායින් එල්ලා තිබුණු දැකීය.
“ලස්සනද? අතීතයයි, වර්ථමානයයි එකම තැනක ” නයෝමි පවසනවාත් සමග අචින්ත නයොමිගේ නලල සිප ගත්තේය.
“නයෝමි , මේ ඉන්න තත්වය උඩ ඔයා කැන්සර් හොස්පිටල් එකට යන්නෙපා. මට යන්න වෙන්නෙත් නෑ. මන් හෙට ප්‍රසන්ටේෂන් එක දෙන්න ඕනේ. නැත්නම් මන් ඉවරයි. හෙට මීටින් එකට ලෑස්ති වෙන්න ඕනේ. ඔයත් යන්නෙපා ”
“ මේක ඕර්ගනයිස් කලේ මන්, මේක අපේ බැංකුවේ වැඩක්. මන් නොගිහින් කොහොමද. අද හවසට හදන්න පුළුවන්නේ. අනේ ප්ලීස් යමුකෝ.ප්ලීස්” නයෝමිගේ ඉල්ලීම ඉවත දැමීමට නොහැකි වූ ඔහු ” ගැහැණු මායම් තමයි ඉතින්, යමු යමු” කියා ඇය සමග පිටත් විය.
පිලිකා රෝහලේ එක් ගොඩනැගිල්ලක වාට්ටු සංකීර්ණයක් සදහා දහවල් දානය දීමට තම බැංකුවේ සුභසාධක කමිටුව විසින් කටයුතු කර තිබිණි. එහි මුල් තැන ගත්‍තේ නයොමි ය. සියලු ලෙඩුන්ට ආහාර පාන හා ඇදුම් පැලදුම් බෙදා දෙමින් සිටින අචින්තට සුපුරුදු මුහුණක් නෙත ගැටිණි.
මදක් නැවතුණ අචින්ත එම ලෙඩා ලගට යන විට දී ඇය සිනහමුසු මුහුණින් ඔහුව පිළිගත්තාය.
” දෙයියෙනේ නිශා, ” ඇයගේ අත අල්ලා නලල සිපගත්තේ ය.
ඇයගේ ශරීරයේ විවිධ බට ගසා තිබිණි. මුහුණ අදුරු පැහැ ගොස් ඇති අතර ඇස් යටට ගිලී ගොස්ය. මොණරපිලක් මෙන් තිබූ කොණ්ඩය නැත.
”විරාජ්, කෝ” අචින්ත ඇසූ පැණයට ඇය සිනහසුණි.
”දැන් එයි. බලා ගන්න. ”
”ඇයි මට කිව්වෙ නැත්තේ. කවද්ද මේවා වුණේ”
”කෝ නයෝමි. ”
”ඉන්න මන් එක්කන් එන්නම්”
”මාස කීයද? ” නයෝමි දෙස බැලූ නිශා විමසීය
” මාස 05යි” නයෝමි සිදු වෙන සිද්ධිය දෙස වික්ෂිප්තව බලා සිටිනු හැර වෙන කියන්නට දෙයක් නොවීය.
”දුවෙක් ද පුතෙක් ද”
” බැලුවේ නෑ. අපි හිතුවා කවුරු ආවත් අපේ නේ. ඒ වෙලාවට ම බලනවා කියලා” නයෝමි සිනහවී පිලිතුරු දුන්නාය.
”මේ ඉන්නේ විරාජ්, මේ ඉන්නේ අචින්ත. මන් කියලා තියෙන්නේ. ” විරාජ් සිනා සී අචින්ත පිලිගත්තේ ය.
විරජ්ටත් නිශාටත් කතා කිරිමට ඉඩ දී නයෝමිත් අචින්තත් එතිනින් නික්මූහ.
අචින්ත පසුපස හැරී බලන විට විරාජ් ඇගේ නලල සිප ගනු දුටිය. පපුකුහරය හරහා හීන් විදුලියක් යන සෙයක් ඔහුට දැනිණි. ඒත් දැන් නිශා මගේවත් මන් නිශාගෙවත් නෙවෙයි යන්න සිතට කොච්චර වටහා දීමට උත්සාහ කරත් එය ව්‍යාර්ථ විය.
නයෝමිට අචින්තගේ වෙනස දැනුණි. ඔහුගේදුක තේරුම් ගැනීමට ඇයට හැකි විය. ඇය ඔහුගේ කුළුදුල් ප්‍රේමයයි. අමතක කල නොහැකි පාසල් ප්‍රේමයයි.
”අචින්ත, ඔයා ගිහින් එයාව බලන්න. හෙට යන්න බැරිවෙයි නේද. මීටින් එක තියෙනවා නේද. අනිද්දට යන්න”
නයෝමි පැවසූ වදනින් අචින්තගේ හිතට මදකට සැනසීමක් ලැබිණි.
අචින්ත නිශා සොයා වාට්ටුවට ගියත් ඇය එහි නොවීය. ටිකට් කපාගෙන ගෙදර යන්න ඇති ද සිතූ අචින්ත එතැන සිටි හෙදියගෙන් ඇය ගැන විමසීය.
” නිශිදි වික්‍රමරත්න ද? එයා පෙරෙයිදා රෑ නැති වුණා, ඩොක්ටර් විරාජ් ඉන්නවා එයාගෙන් පුළුවන් වෙයි විස්තර දැනගන්න. ඩොක්ටර් එයාගේ දුරින් මල්ලි කෙනෙක් වෙනාවා. ”
අචින්තට තමාගේකකුල් පණ නැතිවි යනවා දැනුණි. ඇස් අරින විට විරාජ් ඔහු ඉදිරිපිට සිටිනු දිටීය.
”ප්‍රශ්න ගොඩයි නේද? හැම ප්‍රශ්නෙටම උත්තර මේ ලියුමේ ඇති. එයා මැරුණේ අචින්ත වික්‍රමරත්නගේ වයිෆ් විදිහට විතරමයි. එයා ඉල්ලලා තිබ්බ විදිහට නිශාගේ අවසන් කටයුතු කලා”විරාජ් පැවසීය.
මගේ අචින්ත,
ඔයා නයෝමිත් එක්ක සතුටින් ඉන්නවා කියන හැගීමෙන් මන් යන්නේ. මට මේ ලෝකෙ ති‍බුණ වටිනම වස්තුව මන් නයෝමිට දුන්නේ එයා ඒක පරිස්සමින් බලා ගනී කියන විශ්වාසයෙන්. මන් දන්නවා එයා ඔයාව සතුටින් තියනවා. මන් ඔයාත් එක්ක ගෙවපු කාලය තමයි මට මේ හැම දුකක්ම විදින්න ශක්තිය දුන්නේ.
මට කැන්සර් එකක් කියල මන් දැනගත්තා. හැබැයි ඒ කැන්සර් එක මාව මැරුවට ඔයාව මරන්න දෙන්න මට ඉඩදෙන්න බෑ. මන් ඒ විදිහට හැසිරුණේ නැත්නම් ඔයා කවදාවත් නයොමිව බදින්නේ නෑ. මන් මත්තෙම ඉදලා මන් මැරුණට පස්සේ ඔයාගේ ජීවිතේ අවුල්කර ගන්නවා. මට ඕනේ වුනේ මන් මැරුණහම මන් එක්ක ඔයාවත් මරාගන්න නෙවි. ඔයාගේ ජීවිතය ඇතුලේ මාව ජීවත් කරන්න. මට විතරක් මැරෙන්න විතරයි ඔනේ. දැන් මන් ඔයා එක්ක ඔයාගේ හිතේ ඉන්නවා. මන්ගැන හිතලා කවදාවත් දුක්වෙන්න එපා. එහෙම වුනොත් මන් කල කිසි දෙයකින් වැඩක් වෙන්නේනෑ නේ. එහෙම නේද.
මන් සතුටින් යන්නේ මගේ සතුට ඔයා ලග තියලා. ඔයා සතුටින් ඉන්න. ආදරේ කියන්නේ මරාගන්න ඕනේ දෙයක් නෙවි.ජීවත් කරවන්න ඕනේ දෙයක්.මන් මැරුණත් ඔයාතුල මන් ඉන්නවා. නයෝමි එක්ක හැමදාම සතුටින් ඉන්න.
නිශා.
අචින්තගේ දෑසින් කදුලු රූරා වැටිණි. විරාජ්ගෙන් සමුගත් අචින්ත සිය නිවස බලා පිටත්විය.
නයෝමිට ලිපිය දුන් අචින්ත නාන කාමරය තුලට ගියේය.
උපුටා ගැනීම: Vasuda Jayawarna