අක්ශාගෙයි අක්ශිගෙයි අම්මා පවනි ශ්‍රී ලන්කා ජාතික කාන්තාවක්. මතක ඇති කාලෙ ඉදන් පව්ලේ අය ලන්කාවට කිහිප සැරයක් ගිහින් තිබ්බාත් ඒ කිසිම සැරයක අක්ශි ලන්කාවට ආවේ නැ. කෙල්ල එදා ඉදන්ම ලන්කාව කියන නම ඇහෙනකොටත් අමුතුම විදිහට හැසිරුනේ පවනිටත් එයාලාගෙ තාත්තා ටොනිටත් දුකක් එක්ක. ඒ නිසාම කවමදාවත් අක්ශි ඉස්සරහා ලන්කාව පිලිබදව කිසිම වචනයක් ඩියොන් නිවසේ කතා උනේ නැ.
අනේ මගේ දෙයියො… මාව දාලා යන්න එපා… මගේ බුදු මහත්තයො… අතැරපල්ලා… මට යන්න දීපල්ලා… මගේ මහත්තයාව අතැරපල්ලා… උබලාට හෙන ගහනවා යකුනෙ… අපිට යන්න දීහල්ලා… මගේ දෙයියො… උබලාට සාප වෙනවා… උබලා මැරිලා පලයල්ලා… අනේ මගේ දෙයියො… මාව දාලා යන්න එපා… මගේ බුදු මහත්තයො… අතැරපල්ලා… මට යන්න දීපල්ලා… මගේ මහත්තයාව අතැරපල්ලා… උබලාට හෙන ගහනවා යකුනෙ… අපිට යන්න දීහල්ලා… මගේ දෙයියො… උබලාට සාප වෙනවා… උබලා මැරිලා පලයල්ලා…
උසස් පෙල පලවෙනි වාර විභාගයේ ලකුනු බෝඩ් එකෙ දාලා තියෙනවා පලිගු බලාන් හිටියෙ ගානක් නැතුව. පලිගු දොලහා වසරින්ම පලවෙනියා. කෙල්ලට ඇත්තටම ගානක් නැ. ඒත් පලිගුගෙ වටේට කෙල්ල දිහා බලාන් ඉන්න ලමයිගෙ කසු කුසුව කෙල්ලට සාමාන්‍යයි.
කාමරේ ඇදෙන් ඉද ගත්‍ත පලිගු දෙදන ලන් කර ගත්තේ ජනේලයෙ තිර රෙදි එක්ක පේන මහ වැස්ස දිහා බලාගෙන. පලිගු කල්පනා කලේ මේ ජිවිතෙ ගැන. ජහාන් කරන්නෙ අම්මාට උන පොරොන්දු විතරයි. එතන ආදරයක් නැති ආරක්ශාවක් විතරයි කෙල්ලට දැනෙන්නෙ.
මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණය ඉදිරියේ සුදු පැහැ සාරියකින් සැරසුන මයුදා හිට ගත්තේ පුදුම ධෛර්යයකින්.
ඒත් කෙල්ල හිතින් ඇඩුවෙ විලාප ගගහා.
ඇය දරුවා වෙනුවෙන් නෙමෙ කා වෙනුවෙන් වත් නෙමෙ මේ සවිනිට සාදරයක් ඉශ්ට කරන්නයි මේ තරම් වේදනා විදින්නෙ.
ඒත් මයුදා පසුතැව්නේ නැ.
මයුදාගෙ ඉල්ලිම නිසාම සවිනි වික්‍රමසිංහ නිවසේ රැදුනේ හැමදේම නැති උන විදිහට.
කෙල්ලට ගමේ යන්නවත් කිසිම ආසාවක් නැ වගේම කෙල්ල කාත් එක්කවත් කිසි දෙයක්ම කතා කලේ නැ.
සවිනි ඉන්නෙ කම්පනයෙන් නිසා කවුරුවත්ම කෙල්ලට මුකුත් කිව්වෙත් නැ.
ඒත් සවිනිගෙ නිහඩ බව මයුදාව ගොඩාක් වෙනස් කලා.
හුගක් දේවල්.
දවස් කිහිපයක් ගෙවිලා ගියේ මයුදා හිතාන් හිටපු විදිහට හැමදේම වෙද්දි. මයුදා මේ හැම ප්‍රශ්නයකම අවසානයක් හෙව්වා.
මයුදා අතේ තියෙන ලියවිලි දිහා බලාන් හිටියේ මුලු හදවතම දහස වාරයක් රිදුම් දෙද්දි. කෙල්ල ඉස්සරහා නොසන්සුන් විදිහට බලාන් ඉන්න නීතිඥ සනත් අමරබන්දු කෙල්ල දිහාත් ලියවිලි දිහාත් බලාන් හිටියා….
මයුදා ගෙදර ආවේ හිතාමතාම පරක්කු වෙලා.
ගෙදර ලයිට් දාලා තිබ්බ අතරේ අමාන්ගෙ වාහනේද පාක් එකෙ තිබ්බෙ මයුදාට සුසුමක් පිට වෙද්දි.
ඉස්සර මේ ගෙදර දෙන්නාම හිටියේ නමට වගෙ කිසිම තෙරුම් ගැනිමක් නැතුව තරුන ජිවිත වල සාමාන්‍ය දෙයක් විදිහට.
ඒත් අද හුගක් දේවල් වෙනස් වෙලා.
ඇස් වල කදුලු පිරිලා කොච්චර ගැලුවත් අමාන්ගෙ හිත උනු වෙන්නෙ නැ.
ඒ ඇස් ඒ හිත දන්නෙ අයිති කර ගන්න විතරයි.
ඒත් මයුදා ආදරෙයි ඒ නපුරාට.
ඇස් වල කදුලු පිහදාපු මයුදා වෙව්ලන අතින් පැන අරන් තත්පර කිහිපයෙන් ලියවිලි වල අත්සන් කලේ දරා ගන්න බැරි වේදනාවෙන්.
මයුදා දොර වහන් යනවාත් එක්කම සමුද් අත් දෙකෙන්ම ඔලුව අල්ලා ගත්තේ දුකටයි කේන්තියටයි.
එකවරම නැගිට්ට සමුද් කෙල්ලගෙ පස්සෙන් ගියේ කොල්ලාත් මේ දේවල් වලට සම්බන්ධය හින්දා වගේම මේ පටලැවිල්ල ලිහා ගන්න ඕන නිසා….
විමුද් කෙල්ලගෙ ඇස් දිහාම බලාන් හිටියේ දුකින්.
මයු…
මට ආයේ හැරෙන්න බැ විමු…
මන් අමාන්ගෙ වෙලා ඉවරයි…
අපි දෙන්නා වෙන් වෙන්න බැරි තරමට බැදිලා ඉවරයි…
අමාන් මුලු උදේ වරුවම තද නින්දේ ඉද්දි මයුදා කොල්ලාට බැන බැනම ගේ අස් කලේ ඉක්මනට ඔෆිස් යන්න ඕන හින්දා.
ඒත් ඊයෙ වෙච්ච් දේවල් හින්දා කොල්ලා එක්ක හරියට මේ හැමදෙයක් ගැනම කතා කරන්න ඕන කියලා කෙල්ල හිතුවේ සවිනි ගැනත් කල්පනා කරන ගමන්….
අමාන්ගෙ නපුරු හිනාව ගෙදර නිහඩ බව නැති කලා.
කොල්ලා හයියෙන් හිනාවෙන ගමන් සැටියෙන් ඉද ගත්තේ මයුදා දිහා මාරාන්තික විදිහට බලන ගමන්.
මයුදා කවදත් සලිත උනේ කොල්ලාගෙ ඒ බැල්මට.
මැඩම්ට ගෙදර මතක් වෙලා වගේ…
ඔහේ බලාගෙන කුසටත් අත තියාගෙන කල්පනා කරන මයුදා දිහා සමුද් බලාන් හිටියේ ඉවසීමෙන්.
මයූ… අමාන්ගේ නේද…
දැන් මොනවද කල්පනා කරන්නෙ…
ඔයාට දැන් කරන්න දෙයක් නැ…
ඔයාගෙ සිටුවෙශන් එකත් එක්ක…
ඇබෝශන් එකක් හිතන්නවත් එපා…
කලර් ලයිට් ඉස්සරහා වාහන එක්කම කාර් එක නතර කරපු මයුදා රෙඩියො එකෙන් ඇහෙන අපුරු ඒකොන්ගේ ගිතයකට සවන් දුන්නෙ ආසාවෙන්.
ඒත් පෙර දින ඉදන් ඇගම කෙල්ලට අමාරු උනේ සියුම් අසනිප ගතියක් නිසා.
ඒත් මයුදා ව්‍යාපාර වැඩ වලට අවදානය දුන්නේ ඒ ඔක්කොම අමතක කරලා.
ඒ එක්කමයි කෙල්ලගෙ ෆොන් එකට කොල් එකක් ආවේ.
කාමරේ දොරට තට්ටු කරන හඩින් මයුදා නැගිට්ටෙ අමාරුවෙන් ඇස් පිල්ලම් ගහන ගමන්.
පොඩී අක්කෙ… නිදිද තාම… මන් එන්නද…
මනිශා හයියෙන් කියාගෙන ගියේ උද්‍යෝගයකින්.
කෙල්ලටත් මයුදා ගෙදර නම් වෙන කිසි දෙයක් ඕන නැ.
ඒත් මයුදා බැලුවේ කෙල්ලගෙ සිහින් ඇග උඩම පපුවේ මුහුන හන්ගාගෙන නිදාගෙන ඉන්න අමාන් දිහා.
වික්‍රමසිංහ නිවසේ කැම මේසයට මයුදා ඉද ගත්තේ ගොඩ කාලෙකින්.
ඒත් කෙල්ලට එතනත් නිදහසේ ඉන්න විදිහක් තිබ්බෙ නැ නයනා රෑ එහෙ නවතින්න තිරනය කලා.
වික්‍රමසිංහත් ඉක්මනට කාලා නිහඩවම පිට උනේ එතරම් කැමැත්තක් නැති හින්දා.
විදුරු මේසය උඩ උනු කොකොවා තේ කෝප්පයෙන් උගුරක් බීපු මයුදා හරිම සන්සුන් විදිහට කෙල්ල ඉස්සරහා ඉදගෙන ඉන්න සවිනි දිහා බැලුවේ මද සිනාවක් එක්ක. ඒත් සවිනිගෙ
මයුදා යන්තම් හිනා උනේ සමච්චලෙන් වගේ. තාත්තා ඔයා මන් ගැන නොදන්නවා වගේ කතා කරන්න එපා… ලොකූට විකාරෙන්ද… අනික අදීශ් කොහොමද මට යෝජනා කරන්නෙ… එයාට මොකද්ද
මයුදා උපැස් යුවල ටීපොව උඩින් තියලා අමාන් දිහා බැලුවේ අනුකම්පාවෙන්. විදවන්න නම් ඇයි වෙන් උනේ අමාන්… මයුදා කියද්දි මෙච්චර වෙලා හිර කරගෙන හිටපු කේන්ති අමාන්ගෙ
නිරොශා විරාජිනිගෙ ඒ ලස්සන ගීතය හිත ඇතුලේ තියෙන ඒ පුන්චි වේදනාව දෙගුනයක් කලේ දිගු ඇස් කදුලක් එක් කරලා.
ඒත් ඒ වේදනාව හැමදාම හිත ඇතුලේ හන්ගාගෙන ආදරයේ නාමයෙන් හිනා උනේ ඇස් ඉදිරියේ ඒ නාමයෙන්.
The Heart Between Us – ( part 01 ) Clover 🍀 🍀 It starts with one All I know It’s so unreal Watch you go I
The Heart Between Us – ( part 02 ) Faith & Hope 💕 ලස්සන හිම වැටෙන උදුවප් මාසයේ ආග්‍යාගෙ ජිවිතයම සම්පුර්ණ කරගෙන විශ්වාසයත් බලාපොරොත්තුවත් කෙල්ලගෙ දොතට
The Heart Between Us – ( part 03 ) Your Promise 🎶 නගරබද සුරිච් නගරය පහු කරලා වින්ටර්තර් පුන්චි නගරයට පාන්දර යාමය වෙනකොට ලගා උන ආග්‍යාගෙ
🍁#රෑ_සරිනි 🍁 රෑ නගරේ මා සැරුවේ, පසුපස ඔබේ සෙවනැල්ලේ… 🍂කෙටිකතාව🍂 නිය රටා.. මවනවා.. අපතරේ… වූ කතා රැය පුරා උණුහුමේ මල් පෙති තලා… සයනයක් නිදනවා මේ රැය
🌻 #පින්_මදිද_පින්සාරි 🌻 සිනා කදුලක් වූයේ ඔබය, පින්සාරියේ 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 ඔන්න අදත් මේ කොලම බලාන් ඉන්නවා. මට නම් වැඩක් කරන්න දෙන්නෙ නෑ වගේ. මගෙ කැබින් එකෙ වීදුරුවෙන් මට
✨#සක්වල_මල් 💫(කෙටි කතාව) 💫✨💫✨💫✨💫✨✨💫✨💫✨💫✨💫✨💫✨✨💫 මට නම් තේරෙන්නෙ මාව තාම කැරකෙනවා වගේ. මන් යහතින් කියලා නම් මට ෂුවර්. එත් මන් කොහෙද දැන් ඉන්නෙ. ඒකයි මගෙ ඔලුවේ පලවෙනියටම
🌼 #වෘකායන_වන්දනා 🌼 දෙලොවක දනව්වක් සරා මා ඔබ වෙනුවෙන් ලද වන්දනා… 🌼 හීන යායක නිමක් නැති මොහොතක්. ගත වෙන කාලයක් නොදැනෙන තරම්. වලා අදුර අරක් ගත් අහස
යුසෙන් මගේ දිහායි ෆොන් එක දිහායි බැලුවා. ඒත් ෆොන් එක දෙවෙනි පාරටත් වදිද්දි මන් යුසෙන්ගෙ අත අරන් අයින් කලා. තව මොනවා මන් හිතන්නද. ගිහින් කොල්
දවස් දෙකක නිවාඩුවෙන් පස්සෙ මන් ඔෆිස් එකට ආවට පස්සෙ ස්වාති කෙලින්ම ආවේ මගෙ ඔෆිස් එකට. ගෙදර ඉන්න වෙලාවට ස්වාති මට එකම එක කෝල් එකක්වත් නොදුන්නෙ