Month: May 2021

අත්තම්මා නාන්නේ කාර්තුවකට එක් වතාවක් හෝ දෙවතාවකි . ඉනුත් කල් යල් බලා බලා හොඳම දවසක් තෝරා ගෙන ය. එදාට අහස ද පැහැදිලි විය යුතුය. එදාට

අපේ මනුස්සයා හරියට බහු කාර්ය බුරුසුවක් වගේ. නොකරන දෙයක් කෑ. අයිටී වැඩ, වඩු වැඩ, මිකැනික් වැඩ, ඉලෙකට්‍රික් වැඩ, කෑම හදන වැඩ, දන්නේ නැති දෙයක් නැති

සුසිලම්මගේ ගේ තමයි ගමට තිබුණු පරණම ගේ. එකම මැටි ගේ. ඒ උනාට ගේ දිහා බලන කාටවත් මැටි පෙනුණේ නෑ. ඒ ගේ වටේම තිබුණු මල් ජාලාව

පහුගිය දවස් වල ෆේස්බුක් එකේ එහා මෙහා ශෙයා උන එක්තරා පෝස්ට් එකක් මනෝජ් එයාගෙ ෆෝන් එකේ සේව් කරලා තියාගෙන නිවාඩු වෙලාවක මට පෙන්නන්න ඕනි කියලා

ඔන්න මේක අපේ කොල්ලෙක්ට කාඩ් එකක් වැටිච්ච සීන් එකක්.එකෝමත් එක දවසක මීට අවුරුදු ගානකට කලින් උනු සීන් එකක් . මට මතක හැටියට ඒක සැප්තැම්බර් මාසෙ

“මට වරදින්න විදිහක් නෑ. ඒ රශ්මිගේ තාත්තම තමයී.” ඉබේම මට කියවුණා. අද ඉස්කෝලේ පළමු ශ්‍රේණියට අලුතින් දරුවන් බාරගන්නවා. ඒ හින්දා ගේට්ටුව ළඟ වෙනදාට නැති තදබදයක්.

දවස් ගානකින් පොත ලියන්න ගත්තේ අදය. අපේ ලොකු අක්කා පහුගිය ටිකේම මට ගනන් පාඩම් කියලදෙන්නට විය. ඇගේ ගනන්කාරකම් බලන්නට සිදුවීම නම් මගේ කරුමයකි. හිතුනොතින් මම

මේ දවස්වල ගොඩාක් දෙනෙක්ට හුරු පුරුදු වචනයක් තමයි “ස්වයං නිරෝධායනය” කියන්නේ. හරියට “ස්වයං නිරෝධානය” වෙන්න නම් ඒ කෙනා තුළ “ස්වං විනයක්” තියෙන්න ඕනේ. ඒත් අපි

එකම අත්දැකීමක් දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ අත්විඳින කොට අපි ඉබේම ඒ අත්දැකීමට ඇබ්බැහි වෙනවා. අපි යුද්දේ එක්ක අවුරුදු 30 ක් ජීවත් වුණා. මේ අවුරුදු 30 ඇතුළත

සාමාන්‍යයෙන් රදළ පෙළපත් හෝ වලව් පිළිබඳව කතා කරන විට බොහෝදෙනෙකුට සිහිගැන්වෙන්නේ කන්ද උඩරට වුව ද, සබරගමු පළාත ද රදළ පවුල් රැසක් සඳහා නිජබිම විය. එපමණක්

මෙම පින්තූරය අපරාධයක් සිදුවූ ස්තානයක දර්ශන ඡායාරූපයකි. මෙය නීතියෙන් නියම කර ඇති පරිදි එම ස්ථානයේ සිටි පළමු නිලධාරියා විසින් ගනු ලැබී තිබිනි. එය මිනීමැරුම් සිද්ධියක්

බුදුරජාණන් වහන්සේ තේවිජ්ජ සූත‍්‍රයේ දී සර්වබලධාරී දෙවියෙකු ලොව මවන ලදැයි යන ඊශ්වරනිර්මාණවාදය ප‍්‍රතික්ෂේප කරයි. අග්ගඤ්ඤ සූත‍්‍රය අනුවත්, අංගුත්තර නිකායේ අසංඛෙයිය සූත්‍රරය අනුවත් විශ්වයට ඇත්තේ හැකිලෙන

අවුරුදු පහකට කලින් උනු පුංචි සිදුවීමක්. උසස් පෙළ පංති යන්න අරන් දෙවෙනි අවුරුද්ද. දුෂ්කර ගමක ජීවත් වු නිසත්, මං කරපු විෂයන් වලට අමතර පංති, ගමේ

තවත් අඳුරු කාල පරිච්ඡේදයක ආරම්භය සනිටුහන් කරමින් අම්මාගේ එවදන් මගේ කන වැකුනේ ඊයේ උදෑසනය. “අක්කලගේ ගෙදර ගිහින් අක්කවයි, පුතාවයි එක්කන් එන්න. මේ දවස් වල බස්

මේ කියන්නහදන්නෙ අපේ ගෙදර ඉන්න ජීවීන් හතර දෙනාගෙන් පොඩිම ජීවියා ගැනයි. ඔහු හරිම හුරතලෙකි, දගයෙකි,සමයමකි. කොහොම හරි මගේ ප්‍රථම රාජකාරිය නම් ඔහුව බලාගැනීමයි. ඔහු කිව්වට

රෑට නිදාගන්න කලින් කාමරේ ලයිට් ඒක ඕෆ් කරන ප්‍රොසීඩර් එකක් තියෙනව. ඇද හදාගෙන එලාගෙන නෙට් එක දාලා, පෝන් එකේ ටෝච් එක පත්තු කරල නෙට් එක

අබයාගේ සෑබෑ නම අබේසිංහයි. කාර්යාලයේ මා සමඟම සේවය කරන පුද්ගලයෙකු වූ ඔහු අඩි පහයි අගල් අටක් පමණ උස අයෙකු වූ අතර ඔහුගේ පළල ද වෙනස්

“සර්…” “කතා කරන්නෙපා මනූශ.. “ “අනේ සර් සිග්නල් නෑනෙ..” “මනුශ සිග්නල් තියෙන තැනකට හරි යන්න ඕනෙ. ඔහොම කොහොමද කියනවා. තව මාස අටකින් එක්සෑම්..” “සොරි සර්..”

පරිසරයට අප අයත් වනවා මිසෙක අපට පරිසරය අයත් නැති හෙයින්, පරිසරය ආරක්ෂා කර ගැනීමට අප පෞද්ගලිකවම කැප විය යුතුය යන්න විශේෂයෙන් කිව යුතු නැත. අපට

කලින් කලට ලෝකය තුළ උන්මාදයක් වන තරමට ජනප්‍රිය වන ගීත බිහිවෙනවා. ඇතැම්විට ඒ ජනප්‍රිය රැල්ල අපේ රටටත් ගොඩවදින අවස්ථා තියෙනවා. Backstreet Boys සංගීත කණ්ඩායමේ Quit

මගේ මෙල්බර්න් ඉන්න යාලුවෙක් වෙන අමුතු චරිතයක් වූ මයිකල් ගැන කතා කලිනුත් ලිව්ව නේ. අර ඉනිමග විකුනපු, එතකොට බීලා ඉර්දියෙන් ගෙදර යන්න හිතපු එක්කෙනා. මම

මේ දවස් වල මෙහෙ ඊඩ් නිවාඩු. ඉතින් ඊයෙ මායි මගෙ යාලුවෙකුයි උදේ පාන්දර හතරට ගියා සවුදියේ ෆේමස් තැනක් වෙන අල් වහබි ක්‍රේටර් එක බලන්න. අපි